Ale każdy jest inny i każdy jest piękny! Nie wszyscy mamy taki sam gust (na szczęście!) i tę samą wiedzę. Nie wszyscy mamy te same możliwości... Ale wszyscy kochamy swoje ogrody i rośliny, które zasadziliśmy własnymi rękami.
Każdy ogród ma swoją historię. Oto historia mojego.
Z jednej strony były kolczaste zarośla, z drugiej pola... i taki teren kupił mąż pod budowę domu.
Kiedy sprowadziliśmy się do nowo wybudowanego domu, w 2002 roku, zasialiśmy trawnik i zasadziliśmy 3 drzewka owocowe.Zajmowaliśmy się głównie wykańczaniem i urządzaniem domu. Wiedziałam o roślinach tyle, że sadzi się je "zielonym do góry"
W 2003 roku, dostałam kilka zaszczepek od przyjaciół. Chyba to była taka delikatna sugestia... , ...którą się zbytnio nie przejęłam, bo dalej myślałam o urządzaniu domu. Mąż zasadził krzak bzu, a ja pomyślałam: "i na licho ten bez...!?". Szwagierka zasadziła "gdzieś tam" "jakiś" wiciokrzew i jeszcze ze dwie, trzy roślinki... A ja podlewałam ...(wtedy jeszcze konewką!)Trawnik marniał, chwasty panoszyły się coraz bardziej! Wyrywałam tylko oset, bo kaleczył łapki mojego kochanego pieska, mieszczucha który, jak ja, był przyzwyczajony tylko do chodników i dywanów.
Późną jesienią 2003, pewnego dnia, z braku innych zajęć, pojechaliśmy do pobliskiego sklepu z roślinkami...
(nie miałam wtedy jeszcze aparatu cyfrowego, zdjęcia zrobiłam kilka dni temu)
Oto sklep
A oto parking przed sklepem.
Widzicie w głębi, na drugim zdjęciu, taki rząd drzew? To są platany, rosnące wzdłuż szosy, którą zaraz będziemy jechać... A ja mieszkam tam na górze, po lewej (nad platanami), gdzie widać gąszcz drzew. Niestety trzeba jechać trochę naokoło...
I tak, powolutku, "zaczęła się zaczynać" moja przygoda z ogrodem... cdn.
Prolog bardzo obiecujący ..
