Pochodzenie: Gatunek występuje w całej Europie, również spotykany na terenie naszego kraju. Dziko rosnące orliki są pod ochroną.
Stanowisko: Odmiany podstawowe wymagają stanowisk półcienistych, krzyżówki rosną równie dobrze w słońcu. Gleba musi być żyzna, wystarczająco wilgotna, próchniczna.
Pokrój: Łodygi wysokości od 40 do 80cm. Pędy proste, pokrój krzaczasty.
Kwiaty: osadzone na długich szypułkach, z charakterystyczną, hakowato zagiętą ostrogą, zebrane w kiście, u podstawowej odmiany niebieskie. Są też odmiany fioletowe, różowe do czerwonej lub białe, a nawet dwukolorowe i bez ostróg.
Okres kwitnienia: maj-lipiec.
Liście: głęboko wcięte, wieloklapowe, włochate, matowozielone lub szarozielone od spodu.
Uprawa: przycinanie po kwitnieniu przedłuża życie rośliny.
Rozmnażanie: wysiew po kwitnieniu (wiele odmian bardzo łatwo samoistnie rozsiewa nasiona). Można też rozmnażać przez podział roślin wiosną lub po kwitnieniu.
Warto wykorzystać naturalną skłonność orlików do krzyżowania się, i to nie tylko odmian, ale także gatunków.
Najmniej pracochłonna jest metoda tzw. selekcji pozytywnej, polegająca na zbieraniu i wysiewaniu wszystkich nasion, a następnie wybieraniu cennych roślin podczas pierwszego ich kwitnienia. W ten sposób można otrzymać nowe odmiany, różniące się od roślin matecznych wysokością oraz budową i barwą kwiatów.
Cechy szczególne: kwiaty tej rośliny zwabiają trzmiele. Cała roślina jest lekko trująca, zawiera kwas pruski.
Zastosowanie: na bardzo kolorowe rabaty i obwódki, jako rośliny pierwszoplanowe na tle krzewów lub w luźnej grupie drzew. Nadaje się na kwiat cięty.
Polecane odmiany: ?Black Barlow? (odmiana ciemnofioletowa), ?Nivea? ( odmiana biała) i ?Nora Barlow? o pięknych pełnych kwiatach.
Powyższe wiadomości o orlikach zostały zaczerpnięte z: ?Byliny? [E. Radziul] i ?Byliny? [Leksykon Daumonta]
Fot. Lila31




















Jeżeli ktoś ma "czyste" odmiany orlików lub ich ciekawe mutacje, bardzo proszę o wklejanie zdjęć.