Pochodzenie. Rodzajów Dracaenea jest około 20 gatunków rosnących w tropikalnych i subtropikalnych od Wysp Kanaryjskich, przez Afrykę, Azję i Australię.
Opis. Są to rośliny drzewiaste w swoim naturalnym środowisku dorastające do wysokości kilku metrów. Liście są wzniesione lub z tendencją do wyginania się. Są one zależnie od gatunku zielone lub wielobarwne. D. dracojest najodporniejszym gatunkiem, mało wrażliwym na upał i suche powietrze. D. deremensis pochodzi z Derema w Afryce Wschodniej, jest bardzo rzadko spotykana w hodowli. Częściej spotyka się jej odmiany Bausei oraz Warnecki. D. fragrans jest rośliną tworzącą pień nadającą się do ogrzewanych szklarni, lecz troskliwie pielęgnowana może by hodowana w domu. Liście ma szerokie, do bardzo szerokich, o długości 50-70 cm, miękko wygięte w dół półłukiem. Za najlepszą z dracen nadających się do uprawy w pomieszczeniu uważa się D. Rothiana, liście ma długości 70-80 cm, szerokości około 7 cm, grube i skórzaste, ciemnozielone z białym obrzeżeniem. Wydaje piękne kwiaty w nieregularnych odstępach czasu. Inne odmiany nadające się do ogrzewanych szklarni lub dużych tropikalnych okien kwiatowych to: Lindenii, Massangeana oraz Victoria, niestety, ta ostatnia szybko powraca do czysto zielonej barwy. Mieszkanką Kongo jest D. godseffiana, obficie rozgałęziona, o liściach owalnych z ostrym zakończeniem, biało paskowanych. Zielonkawobiałe, pachnące kwiaty pojawiają się wiosną, a potem ich miejsce zajmują piękne, czerwone jagody. Gatunek ma dwie odmiany: Florida Beauty , o jeszcze wyraźniejszym wzorze na liściach, oraz Kelleri, o marmurkowym wzorze. Wyjątkowo piękny gatunek - D. goldieana- pochodzi z Gwinei w Afryce Zachodniej z jego długiej i cienkiej łodygi wyrastają na ogonkach liście długości do 25 cm, z zielonkawobiałymi, poprzecznymi paskami. Rozmnaża się dosyć trudno i dlatego rzadko się ją spotyka. Nadaje się wyłącznie do ogrzewanych szklarni. Gatunek D. hookeriana, pochodzący z Kraju Przylądkowego, jest rośliną tworzącą pień, długowieczną i wytrzymałą. Wąskie, zielone liście osiągają długość 60-80 cm, jej barwne odmiany to: Latifolia i Variegata. Gatunek D. marginata, pochodzący z Madagaskaru, ma charakterystyczne, wąskie liście długości 30-40 cm, o brzegach czerwono-brązowych, wyrasta do wysokości 2 m. Do dużych form, tworzących kilka pni, obficie rozgałęzionych, należy D.reflexa, pochodząca z wyspy Mauritius. Dobrze znana jest jej barwna odmiana Song of India. Najmniejszym i najdelikatniejszym gatunkiem jest D. sanderiana, pochodząca z Kongo i mogąca rosnąć jedynie w ogrzewanej szklarni. Ma piękne, biało paskowane liście i bardzo dobrze nadaje się do tropikalnego okna kwiatowego.
Miejsce uprawy. Podstawowym wymaganiem wszystkich tych roślin jest wysoka temperatura i dlatego należy je trzymać w ciepłym pokoju zarówno latem jak i zimą. D. draco i D. hookeriana mogą w razie potrzeby przezimować w temperaturze 12-14°C, pod warunkiem ograniczenia podlewania. Dla innych gatunków minimalna temperatura zimą to 15-18°C, możliwa do utrzymania w pomieszczeniu nawet podczas silnych mrozów. W razie ich wystąpienia dobrze jest roślinę odsunąć od okna i nie wyłączać na noc centralnego ogrzewania. Lepiej również nie dopuszczać do bezpośredniego padania promieni słonecznych na roślinę. Najkorzystniej byłoby zapewnić jej jak najwięcej słońca rano i późnym popołudniem. W południowym pokoju dobrze jest ustawić dracenę w odległości 1,5 metra od okna ponieważ zbytnie nasłonecznienie może spowodować, że formy wielobarwne stopniowo wrócą do barwy czysto zielonej. Wysokiej wilgotności powietrza dracena nie wymaga lecz można ją co jakiś czas zraszać. Dracena najlepiej czuje sie gdy w czasie dnia temperatura wzrasta do 22-28°C (oczywiście pod warunkiem dobrego oświetlenia).
Podlewanie. Latem podlewamy dość obficie, natomiast znacznie oszczędniej w okresie spoczynku rośliny. Draceny nie tolerują nadmiaru wody pozostającej w podstawce, może to nawet spowodować gnicie korzeni. Przesuszenie bryły korzeniowej jest szczególnie niebezpieczne dla szklarniowych gatunków wielobarwnych.
Nawożenie. Silnie rosnące okazy należy podlewać roztworem nawozów przynajmniej raz na dwa tygodnie, od marca do sierpnia. Roztwór taki trzeba wlewać w dobrze nawilżoną ziemię. Starsze rośliny lepiej jest nawozić co tydzień, lecz jest szczególnie ważne, by ograniczyć nawożenie w czasie przygotowywania się rośliny do okresu spoczynku.
Przesadzanie. Młode rośliny trzeba przesadzać każdej wiosny, najlepiej w maju, starsze rośliny co dwa trzy lata. Ziemia powinna być zasobna w składniki pokarmowe i próchniczna, a ze względu na rodzaj systemu korzeniowego - raczej porowata i lekka. Wszystkie te wymagania spełnia zwykła ziemia palmowa.
Rozmnażanie. Jedynie D. draco może być rozmnażana z nasion. Inne gatunki i odmiany rozmnaża się z sadzonki lub z fragmentów łodygi.
Choroby i szkodniki. Nieodpowiednie warunki sprzyjają wystąpieniu przędziorków, wciornastków oraz tarczników z rodziny czerwcowatych. Końcówki liści mogą brązowieć wskutek przelania, przeciągów lub przenawożenia.
Dracena Draco
Dracena Deremensis Bausei
Dracena Deremensis Warneckei
Dracena Deremensis Compacta
Dracena Fragrans
Dracena Rothiana
Dracena Godseffiana
Dracena Godseffiana florida Beauty
Dracena Marginata
Dracena Reflexa
Dracena Reflexa Song of India
Zdjęcia zostały zapożyczone z różnych stron internetowych.
