Niestety, ja w szkole rzadko tak ryzykuję (bezpieczniejsza kartkówka) bo po co mi usłyszeć "nie chce mi się", lub "a dlaczego ja?"- tracę twarz i autorytet.
Jeśli chodzi o specyficzny humor, to jesteśmy wychowani na Elicie, Smoleniu itd. W domu, jeżeli sytuacja na to pozwala, to niekiedy rozmowy przerabiamy na kabaret, jest łatwiej rozmawiać nawet o trudnych sprawach, chociaż, jak mówią "Życie przerosło kabaret".
Tutaj, na Forum, są Osoby z poczuciem humoru, ale z niektórymi trzeba "śmiertelnie" poważnie no cóż...
Fajnie Jovanko, że też dołączyłaś do naszych pogaduszek.
O gotowaniu, można bez końca, ale tu masz rację najwięcej uczy potrzeba i życie. Wtedy szybko człowiek się uczy, chociaż są odporni na wiedzę.
Moi synowie, są mistrzami w przyrządzaniu niektórych potraw, pomimo, że ich żony nieźle gotują.
Przypominam sobie sytuację, gdy jeden z synów, uczył się robić jajecznicę. Rozbicie jajka i przeniesienie jego zawartości na patelnię, było dla niego ciężkim przeżyciem. Trzy jajka wylądowały na podłodze, czwarte na kuchence, a dopiero piąte na patelni, do tej pory to wspominamy
Znowu się rozpisałam. Pa Lila.
Przekrawam jabłka lub gruszki na pół. Drążę je i obgotowuję w wodzie z cukrem ok. 1 minuty. Do tak przygotowanego "naczyńka" wkładam żurawinę. Bardzo efektowny sposób podania.
