Parapety DAK

[DAK]

Nie badałam pH lawy, ale nie sądzę by to lawa spowodowała u ciebie problemy z korzeniami, to mógł być czysty przypadek, a przyczyna całkiem inna. Lawa jest z reguły obojętna pH=7 z wahnięciami od lekko kwaśnej do lekko zasadowej 6,5 do 7,5 i przy składnikach humusowych w glebie nie ma siły by powodowała odczyn zasadowy podłoża. Chyba, że była zanieczyszczona węglanem wapnia, ale wtedy to już nie jest lawa. Płukanie lawy ma sens, gdy jest mocno zapylona, a pył zanieczyszczeniem o niewiadomym składzie. Ja nie płuczę.

[onectica]

O rany, ale spektakl!!
Takie u Ciebie ostatnio widoki, że trzeba będzie jeszcze co najmniej parę razy wrócić do poprzednich postów
Dedykacja mi się też śliczna trafiła

[DAK]

Codziennie coś nowego.
Gymnocalycium bodenbederianum bardzo obficie pokazał swoje wdzięki:


Gymnocalycium anisitsi Strigl jak zwykle ciekawy (teraz ma jeszcze brązową skórkę, która pozielenieje w lipcu), a kwiat G. platense wzrastał przez tydzień i się zmieniał - na zdjęciu widać jego przemianę, bo w tle jego młodszy wygląd:


Niektórzy uważają szarobiałe gymnole za nudne, a ja je właśnie uwielbiam. Gymnocalycium papschii kwitnie każdego roku niezawodnie, ale maciupeńki Gymnocalycium taningaense zaskoczył mnie swoim urokiem:


Gymnocalycium taningaense w całej swojej maciupeńkiej krasie. Jeden z Gymnocalycium monvillei zakwitł dużym kwiatem i w tym roku zgrabniejszym:


Jeden z Gynmocalycium baldianum wytworzył 2 lata temu odrosty, w ubiegłym roku odpoczywał po tym "porodzie", ale teraz kwitnie i śmiesznie wygląda jak się zamyka na noc:


W michasiowym korytku na razie dwa zakwitły - Gymnocalycium mendozaense i Gymnocalycium mihanovichii fa. FD, ale michasie to najdorodniejsze są dopiero w sierpniu/wrześniu:


Echinopsis subdenudata (mój ulubiony Echinomiś) miał uroczy kwiat, a Echinocereus pectinatus wczoraj jednak nie otworzył się do końca:

[Akwelan_2009]

no, ale widok, coś wspaniałego, wypielęgnowane śliczne kwiaty, piękny pokaz kwitnących roślin . Wspaniale muszi wyglądać otwarty "bukiet" kwiatów na Gynmocalycium baldianum.

[hen_s]

Pierwszeństwo dla Gymnocalycium anisitsi Strigl - to bardzo ciekawa forma - ale reszta roślin i kwiatów jest równie urokliwa.

[DAK]

Wiesz Henryku początkowo na tego Gymnocalycium anisitsi Strigl to patrzyłam bez większego entuzjazmu. Ale w miarę jak rósł zaczęłam go lubić, a potem to wręcz zakochałam się w nim. Bo on pięknieje wraz z wiekiem (zresztą coraz więcej gymnoli przejawia tę cechę). Jego kwiat nieco nieregularny z czystą bielą, perłą i brązem, a do tego skórka, która brązowieje wiosną tak, że w tej chwili to w zagłębieniach ma odcień prawie czarny. Zdążył już wyprodukować odrost, który ukorzeniłam w trakcie przesadzania, by mieć na wszelki wypadek, bo gdyby temu coś się stało to bym się zapłakała.

[hen_s]

... nooo.
Bo u mnie już tylko jeden pozostał...

[barbra13]

Najbardziej mi się podoba G.baldianum z odrostami, lubię takie zagęszczenie. E.pectinatus nawet niezupełnie otwarty jest uroczy.

[visa77]

Nie mogę oczu oderwać od tych kaktusów kwiaty są prześliczne

[onectica]

Poza oczywistymi zachwytami, które trudno tu wyrazić, bo człowiek powie 'wow' i już zatkany jest to papschii i baldianek świetnie dobrane tło mają

[Pio1986]

Wspaniałości!!!! a będzie więcej zdjęć echinocereusa pectinatusa? Najlepiej z każdej strony:)

[maryjan13]

U Ciebie Danusiu już kwiatów na gymno sporo,
a u mnie dopiero zaczynają się na niektórych pokazywać pączki.
Dopiero 2 mi zakwitły.

[DAK]

Marianie u mnie to prawie każdy gymnol już zapączkowany, a kwiatów codziennie przybywa, nie ma dnia bez nowości. Oczywiście parę opornych jak saglionis, czy długo rosnące spegazzinii każą mi pewnie jeszcze parę latek poczekać, ale reszta nawet w postaci pypci pączkuje i wszystkie te, na które czekałam sporo np. horstii. Wyjątkowo oporne były w tym roku baldiany, ale już nadrabiają.
Wszystkie przesadzałam w tym roku, więc może dłużej odnawiały korzenie, ale za to dostały lepsze warunki do wzrostu. Tak więc poza fatalną wiosenną aurą i te czynniki mogły wpływać na opóźnienie. Za to jak zaczęły to idą jak burza.
Henryku, pobiegłam zobaczyć jak czuje się odrost G. anisitsi Strigl i okazuje się, że ukorzenił się, zdrowo przyrasta i calusieńki jest w pąkach.
Lucy, dzięki tobie polubiłam pelecyphorę. Była sobie u mnie od Chrudimia (2014) nie kwitła, słabo rosła. Dopiero teraz zaczynam się w niej zakochiwać ;) - delikatne kwiatuszki cudnej urody opadły i myślałam, że to koniec na ten sezon. A okazuje się, że ona się dopiero rozkręca, teraz na obu ma po 3 pąki. A do tego jaką ma cudną łodygę.

Dziś pokażę ten kolor kwiatów, który uwielbiam najbardziej biel i jego odcienie.


Pio 1986, E. pectinatus dopiero dziś pokazał nieco więcej niż kielich, ale też nie otworzył się do końca.
Ale i to dobrze, że przy końcówce udało mu się trochę więcej pokazać, wiec fociłam tylko to otwarcie (niestety nie z każdej strony, tylko z góry). Miał tylko 1 pąk, ale jeszcze idzie pąk na Echinocereus regidissimus :