, choć wcześniej zaglądałam tu do interesujących mnie tematów 
. Mam parę nasionek okry i myślałam, że i tym razem coś znajdę na jej temat. Sama wysiewałam ją poprzedniego roku (nasionka z marketu) i spora ich ilość mi powschodziła. Niestety, po wysadzeniu ich na zagonek, wszystkie mi zmarniały. Nie wiem dlaczego, może było za zimno, może też nie spodobało im się samo przesadzanie, podobno nie lubią tego 
.Jeszcze raz w tym roku podejmę z nimi próbę.
Jednak nie o tym chciałam napisać, lecz o samym jej smaku. W latach 70 czasem można było kupić bułgarskie leczo, wtedy, kiedy nie była tak rozpowszechniona u nas nawet papryka i sama potrawa była prawie nieznana. Otóż w tej potrawie w każdej puszce albo słoiku można było znaleźć pojedynczy strączek okry, nie wiedzieliśmy jak się nazywa ta roślina, ale potrawie nadawała wyjątkowy smak. Potem z okrą spotkałam się jakiś czas mieszkając w Nigerii. Robiono tam z tych strączków gęstą papkę (miksowano z dodatkiem różnych, głównie ostrych, przypraw, szczególnie ostrej papryki). Ten sos nazywano, jeśli dobrze pamiętam, "stiu", polewano nim smażonego kurczaka i duszono. Nigdy w życiu nie jadłam równie smakowitej potrawy. Okra jest super i bardzo żałuję, że nie spotkałam się z nią w naszych sklepach w postaci strąków a nie tylko nasionek
