Trafiłam tu za A-tką, Tralaluszym i Oliwką. Biorę udział w ściepce różanej i postanowiłam się przedstawić współściepującym.
Róże to nie jest bardzo mocna strona mojego ogrodowania, tak że nie będę dręczyła was moim wypocinkami często. Ja po prostu mam teraz fazę na róże. Różanki jako takiej nie mam ale róże rozłażą się po całym ogrodzie. Na pierwszy rzut moje dziadunie o kolorkach okrutnych, trudne do zestawiania z innymi bylinami bo żarówiastość to ich drugie imię.Bicoletta
Dame de Coeur
Kronenbourg
NN - podejrzewam że Venrosa
Rosarium Uetersen
Troika
Chicago Peace
Po pewnym czasie upodobanie do neonkowych kolorów róż jakoś u mnie zaniknęło. Nigdy nie zdobyłam się jednak na wywalenie tych krzewów. Zaczęłam je po prostu przesadzać i zestawiać z bylinami możliwie najbardziej tonującymi ten kolorowy jarmark. Niektóre osobniki zmieniały już miejsce parę razy. Na szczęście to twarde odmiany, znoszą moje bezwzględne panowanie z godnością.
Dobranocki
K.
Ciekawie się ten wątek zapowiada. Zwłaszcza Bicolette przypadła mi do gustu. Jak długo zajmujesz się różami? Ile ich masz? Skoro piszesz, że rozłażą się po całym ogrodzie, to pewnie sporo. Pokazuj nam jak najwięcej zdjęć 
I niech Ci więcej nie przychodzi do głowy pomysł wywalenia czegokolwiek, one wszystkie są piękne! 
hodował Stryj Mieczysław. Ogród wtedy wyglądał trochę inaczej, inne to czasy były i potrzeby. Kiedy w ogrodzie nastało moje panowanie ( może powinnam napisać Nasze, w końcu panuący piszą i mówią o sobie w liczbie mnogiej 
) trochę niedobitków stryjowo - mieczysławowych jeszcze w ogrodzie wegetowało. Stryj z uporem sadził mieszańce herbatnie, które były dla niego kwintesencją piękna różanego. Najbardziej do serca przypadła mu odmian Gloria Dei czy też Peace, krzaków tej odmiany było zdecydowanie najwięcej. Stryj przeżywał też zauroczenie różą Super Star, którego to przyczyny na zawsze pozostaną dla mnie tajemnicą. Jaskrawy pomarańcz, zero zapachu i nieciekawe zachowania w gruncie. Kiedy ostatni, wiekowy egzemplarz Super Star odszedł do Wiecznej Różanki nie odczuwłam potrzeby natychmiastowego zastąpienia odeszłego krzakiem tej samej odmiany. 
Pokochałam Glorię ale Superki jakoś pokochać mi się nie udało. Po Stryju Mieczysławie zostało mi sadzenie róż w grupach, uważam że mieszańce herbatnie najlepiej wyglądają w ilości paru krzaków jednej odmiany. Jakieś dwanaście lat temu zaczęłam się poważniej zajmować ogrodem i wystartowałam natychmiast z różami. Jednak to nie one są głównymi gwiazdami mojego ogrodu. Były jednak na tyle ważnym elementem składowym rabat że nie odczuwało się ich braku w ogrodzie. W przeciwieństwie do Stryja Mieczysława uważam że mieszańce herbatnie to nie jedyne "godne" róże i sadzę różne typy krzaczków - od dzikunów zacząwszy na bajkowo - nostalgicznych skończywszy. Zdecydowanie bardziej przemawiają do mnie solidnie obsypane kwiatami krzaczory róż historycznych i to nawet tych kwitnących jeden raz, niż patykowate mieszance herbatnie. Ostatnio doliczyłam się 65 odmian róż. Myślę że jak na sporawy ogród to jest takie średnie nasycenie różami.
i to w zasadzie jest cała czerwień ze starej gwardii. Dosadziłam Isabell Renaissance i Nadie Renaissance, poprzetykałam ciemnymi szałwiami i "czarnymi" liliowcami i mam "Rabatę ponurą". Teraz odczuwam chęć rozszerzenia onej i połączenia ze stanowiskiem "historycznym". Duuuużo różyczek wejdzie na to nowe nasadzenie! 
Ot i cała Winchester Cathedral. Jakoś zraziłam się do czysto białych austinek, wolę sadzić białe historyczne.
