Dortmund- odmiana wyhodowana przez Kordesa w 1955 r., czyli już dość wiekowa.
Ale za to bardzo wartościowa. Zaliczana właściwie do pnących, ale równie dobrze może być prowadzona jako krzaczasta, bo dorasta do około 2 metrów.
Kwiaty są pojedyncze w pięknym czerwonym kolorze, mają jaśniejszy środek. Naprawdę zwracają uwagę i rzucają się w oczy.
Po głównym kwitnieniu powtarza, ale skąpo.
Jest odporna na choroby i dość mrozoodporna.
Rokoko - odmiana z roku 1987 wyhodowana w Rosen Tantau.
Jest to róża parkowa mająca dorastać do 1,5 metra, ale jest raczej niezbyt odporna na mróz, więc praktycznie wiosną startuje od zera. W związku z tym może być problem z uzyskaniem takiej wysokości.
Krzew ma pokrój wyprostowany, pędy są dosyć sztywne
Kwiaty ma ogromne, podwójne o dość zmiennej kolorystyce.
Chyba można je określić jako kremowe z domieszką koloru łososiowego i różowego.
Przekwitając, bledną w widoczny sposób. No i zdecydowanie tracą na urodzie.
Agnes- stara odmiana róży rugosa z 1900 roku. Niezwykła ze względu na kolor: żółto-kremowy, niespotykany u róż z tej grupy.
Jak pozostałe rugosy odporna na przeciwności życiowe, żyli mróz, gorsze stanowisko, choroby.
Docelowo jest sporym krzewem dorastającym do 2 metrów. W przeciwieństwie jednak do swoich krewniaczek, ma o wiele ładniejszy pokrój: pędy się lekko przewieszają, co nadaje krzewowi wdzięku i lekkości, niewystępującej u innych rugos.
Kwitnie raz, niektóre źródła podają informację o skąpym powtarzaniu, choć na razie chyba nie ma nikogo, kto mógłby potwierdzić ten cud
e
Ma jednak ciekawą dość rzadko spotykaną cechę , która zawdzięcza jednemu z rodziców ( "Mary Rose") , niekiedy na krzaku pojawia się parę kwiatów w kolorze różowym , lub też kwiat w połowie biały w połowie różowy , mój krzew nie zrobił mi w tym roku takiej niespodzianki, a szkoda .... 
