Charakterystyka niektórych odmian róż

[GERTRUDA]

'Grüss an Aachen'- Jedna ze starszych lecz niezawodnych i cennych odmian róż rabatowych .Jej hodowcą był mało juz dziś znany Geduldig ,który uzyskał tą czarodziejkę w roku 1909 . Róża o przyjemnym lekkim zapachu i dużych jak na tę grupę kwiatach , bardzo pełnych , ale trwałych . W trakcie kwitnienia czaruje nas zmienną grą barw -przeistacza się z śnieżnej bieli z różowym poblaskiem w kremową damę z lekko brzoskwiniowym środkiem ,a co ciekawsze jej wybarwienie nigdy nie jest jednakowe i wpływ na to ma wiele czynników. Cwaniara , nie da się prowadzić za rączkę , zawsze zrobi to , co chce Jak by nie patrzeć wspaniała róża o szerokiej gamie zastosowań -można ją sadzić nawet w pojemnikach .Wzrost 40-60cm , zdrowa i poprawna w zachowaniu nawet w rączkach mniej doświadczonego ogrodnika

[abeille]

'Leontine Gervais' - róża pnąca historyczna która kwitnie tylko jeden raz w roku ale za to bardzo długo pod koniec maja i w czerwcu. Jest hybrydem Wichura ( x Wichuraiana) wyhodowaną przez Barbier w 1903 roku. Jej kwiaty są średniej wielkości o niespotykanym wśród odmian Wichura kolorze łososiowo-miedziowo-pomarańczowym. Jak dla każdego szanującego się hybryda Wichura osiąga pokaźne wymiary rosnąc do 7 metrów i więcej. W ciągu jednego roku potrafi wypuścić gałęzie do 10 metrów długości. Nadaje się wspaniale na okwiecenie suchego trzonu drzewa. Kwitnie bardzo obficie i nigdy nie choruje, nie ma żadnych specjalnych wymagań. Jest bardzo mrozoodporna i można ją uprawiać od strefy 5 do 9. Kwiaty wydzielają lekki i bardzo przyjemny zapach. Jej liście są ciemno zielone i pozostające częściowo na zimę.

[GERTRUDA]

Blaze(Flaming Fury,Climbing Blaze )- Poprzedniczka bardziej znanej i popularnej Blaze Superior. Kallay-1932r. Dość kapryśna i dużo bardziej wymagająca od swojego hodowcy niż jej ulepszona-młodsza wersja. Stosunkowo często atakowana przez mączniaka i czarna plamistość.Kwiaty intensywnie czerwone-bez zapachu , niezwykle obficie pokrywające krzew o luźnym ,nieco patykowatym pokroju .Nie lubi sekatora, kwitnie na pędach dwuletnich i starszych -słabiutko powtarza kwitnienie. Taka troszkę czarownica o uroku czarodziejki Osobiście bardzo lubię tą odmianę , choć nie polecam mało cierpliwym ogrodnikom -potrafi doprowadzić do wrzenia ....

[gloriadei]

Barock -róża pnąca Rosen Tantau. Duże, pełne, kuliste kwiaty koloru moreli i żółci o średnicy dochodzącej do 11 cm o słodko-ziołowym zapachu. Krzew rośnie silnie i dorasta do 3m i więcej. Odmiana odporna na choroby. Rośnie u mnie od dwóch lat, w tym roku osiągnęła 2m wysokości. Pędy są grube i dość sztywne, liście zdrowe i błyszczące. Powtarza kwitnienie w drugiej połowie lata. Barock jest wyjątkową różą, która zwraca uwagę dużymi kwiatami o oryginalnej barwie. Dobra na miejsca reprezentacyjne o wystawie południowo-wschodniej lub zachodniej. Lekki półcień w południe przedłuży trwałość kwiatów.
Jestem zachwycona samym kształtem i barwą kwiatu, choć było ich tylko kilka w tym sezonie. Przerwę w kwitnieniu można uzupełnić powojnikiem.

[gloriadei]

Pomponella- Róża Kordesa z ADR! Odporna i zdrowa! Długo trzyma kwiaty, lekko bledną w czasie przekwitania, ale nawet w to mokre lato nie pleśniały, jak wszystkie inne odmiany. Kwiaty różowe, jak pompony, kuleczki, pod koniec kwitnienia dopiero sie szerzej otwierają. Jestem nią zachwycona! Na pędzie jest cała wielka kiść kwiatów, pędy dość sztywne. Przewiesza się lekko. Wysokość podawana w katalogach jest zaniżona. Cięta umiarkowanie osiąga ok. 1m-1,2m. Potrafi wypuścić też długie pędy 1,7m. Kwitnie prawie non stop, od czerwca do grudnia. Gdyby nie zima, kwitłaby chyba na okrągło.
Liście zdrowe całkowicie. Bez śladu plamek i mączniaka. Dla mnie rewelacja!

[gloriadei]

Do wcześniejszych opisów Eden Rose 85, dodaję obiecane zdjęcia całego krzewu.
Krzew 4-letni, wysokość ok. 2m. Nie przemarzł wcale podczas zimy 2009/2010.
Razem z Edenem na jednej podporze Rosarium Uetersen (ciemniejszy róż).

[oliwka]

Dortmund- odmiana wyhodowana przez Kordesa w 1955 r., czyli już dość wiekowa.
Ale za to bardzo wartościowa. Zaliczana właściwie do pnących, ale równie dobrze może być prowadzona jako krzaczasta, bo dorasta do około 2 metrów.
Kwiaty są pojedyncze w pięknym czerwonym kolorze, mają jaśniejszy środek. Naprawdę zwracają uwagę i rzucają się w oczy.
Po głównym kwitnieniu powtarza, ale skąpo.
Jest odporna na choroby i dość mrozoodporna.


Rokoko - odmiana z roku 1987 wyhodowana w Rosen Tantau.
Jest to róża parkowa mająca dorastać do 1,5 metra, ale jest raczej niezbyt odporna na mróz, więc praktycznie wiosną startuje od zera. W związku z tym może być problem z uzyskaniem takiej wysokości.
Krzew ma pokrój wyprostowany, pędy są dosyć sztywne
Kwiaty ma ogromne, podwójne o dość zmiennej kolorystyce.
Chyba można je określić jako kremowe z domieszką koloru łososiowego i różowego.
Przekwitając, bledną w widoczny sposób. No i zdecydowanie tracą na urodzie.





Agnes- stara odmiana róży rugosa z 1900 roku. Niezwykła ze względu na kolor: żółto-kremowy, niespotykany u róż z tej grupy.
Jak pozostałe rugosy odporna na przeciwności życiowe, żyli mróz, gorsze stanowisko, choroby.
Docelowo jest sporym krzewem dorastającym do 2 metrów. W przeciwieństwie jednak do swoich krewniaczek, ma o wiele ładniejszy pokrój: pędy się lekko przewieszają, co nadaje krzewowi wdzięku i lekkości, niewystępującej u innych rugos.
Kwitnie raz, niektóre źródła podają informację o skąpym powtarzaniu, choć na razie chyba nie ma nikogo, kto mógłby potwierdzić ten cud

e

[oliwka]

Stanwell Perpetuall - pochodzi z 1838 roku, jest odmianą róży gęstokolczastej (spinosissima).
Jak na pół-dzikuskę przystało, zachowała dużo naturalnych cech, na przykład nieporządny pokrój.
Jest w sumie dość chaotycznym krzewem, nie nadającym się do uprawy na uporządkowanej rabacie.
Bardzo mrozoodporna, nie wymaga ochrony.
Pielęgnacja sprowadza się głównie do odmładzania krzewów co kilka lat, gdyż tworzy ogromną ilość cienkich, splątanych pędów.
Kwiaty ma średniej wielkości, w delikatnym różowym kolorze, który jaśnieje prawie do białego. Pojawiają się krzewie praktycznie do mrozów.
Dodatkowy atut to ciekawe ulistnienie: drobne, wręcz paprotkowate.







First Lady - odmiana z Rosen Tantau z 2005r. Krzaczasta, ale ma niezbyt dobrą mrozoodporność i w chłodniejszych rejonach będzie startować co roku od zera.
Kwiaty różowe, bardzo pełne, bez zapachu.
Cecha charakterystyczna to to, że nie otwierają się do końca.
Kwitnie obficie i powtarza, dobra zdrowotność.







Pastella- róża również z RT z 2004 r., wielokwiatowa.
Krzew jest niewielki, zwarty. Kwiaty mają zmienna kolorystykę: od różowej we wczesnej fazie, po biel z domieszką zieleni.
Utrzymują się bardzo długo na krzewie, nawet do 3 tygodni.
Przekwitając, nie brzydną, co jest rzadkością.
Odmiana ta kwitnie bardzo obficie i długo, oczywiście powtarza. Generalnie jest to bardzo wartościowa niewielka róża.

[oliwka]

Frau Karl Druschki - remontant z 1901r. Ma mnóstwo synonimów, które jej nadano, gdy podczas I Wojny Światowej nie chciano się posługiwać nazwą niemiecką, na znak bojkotu.
Kwiaty ma ogromne, śnieżnobiałe, w typie róż wielkokwiatowych, choć krzew może dorastać do 2 metrów.
Powtarza kwitnienie.
Ze względu głównie na przepiękne kwiaty była wykorzystywana często w pracach hodowlanych nowych odmian i jej "potomstwo" jest bardzo liczne.





Henri Martin - odmiana zaliczana do róż mchowych, choć tego "mchu" ma akurat stosunkowo niewiele. Za to mnóstwo drobniutkich, zjadliwych kolców, które utrudniają pielęgnację. A takowej krzew wymaga, gdyż wytwarza niesamowitą ilość pokładających się pędów. I jeżeli nie chcemy mieć okrywowej tylko parkową albo pnącą, trzeba je przywiązywać.
Pochodzi z 1862 od Laffaya.
Poza tym, o czym wspomniałam wyżej, niewiele trzeba przy niej robić. Świetna mrozoodporność.
Kwiaty są niewielkie, w purpurowym kolorze. Kwitnie oczywiście raz, ale za to niezwykle obficie.

[oliwka]

Ascot- niemiecka odmiana, tym razem Ewersa z 2007r.
Krzew nie jest duży, nawet nie ma metra, ma zwartą budowę, sztywny pokrój.
Kwiaty są duże, ciemnoczerwone, potem stają się fioletowo-purpurowe.
Wydaje się być różą o dużej odporności na mróz. Najlepiej chyba radzi sobie na półcienistych stanowiskach, bo tam pięknych kwiatów nie przypala słońce.



Astrid Grafin von Hardenberg - kolejny hit z RT z 2001 r. Klasyfikowana jako róża krzewiasta, dorastająca do 1,5 metra. Chociaż u mnie zdecydowanie niższa.
Ma duże kwiaty w kolorze ciemnej czerwieni, które przekwitając, stają się fioletowo-purpurowe. Pięknie pachną.
Niestety, szkodzi im i słońce(przypala ) i deszcz.
Ale kolor kwiatów jest tak niezwykły, że i tak cieszy się ogromną popularnością.


Augusta Louise - wielkokwiatowa odmiana z RT z 1999r.
Charakteryzuje się ogromnymi kwiatami o pofalowanych brzegach płatków, których kolorystyka jest bardzo zmienna: od żółtego, przez brzoskwiniowy, po ciemny róż.
Kwiaty często określa się, że mają "barokowy przepych". Jeżeli obficie zakwitnie, to właściwie nie widać spod nich liści.
Sam krzew jest niski i zwarty. Niestety, odmiana ta nie jest odporna na czarną plamistość.

[oliwka]

Madame Lous Leveque- piękna róża mchowa wyhodowana we Francji w 1098r.
Kwiaty ma bardzo duże w bladoróżowym kolorze, wypełnione bardzo gęsto płatkami. Na jej przykładzie widać, co znaczy określenie "centifolia - stupłatkowa"
Pięknie pachną.
Ta pełność jednak może być przyczyna problemów z otwieraniem się podczas deszczowej pogody.
Krzew dorasta do 1,5 metra, ma znakomitą odporność na mróz. Za to wydaje się być dość podatny na plamistość.










Madame Hardy - jedna z najsłynniejszych damascenak i zapewne jedna z najpiękniejszych białych róż, jakie istnieją.
Kwiaty mają ćwierćrozetową budowę, są wypełnione szczelnie płatkami, a wśród nich ukazuje się wyraźne zielone oczko. Mają delikatny, piękny, świeży zapach, w którym można wyczuć cytrynę.
Kwitnie bardzo obficie przez kilka tygodni, wtedy gałęzie uginają się pod ciężarem kwiatów.
Sam krzew jest niezbyt ładny, ma chaotyczną budowę i wymaga naprawdę starannego prowadzenia.
Dorasta na pewno do 1,80, a może i więcej, ale ma przewieszający się pokrój.
Odmianę wyhodowano w 1832r. we Francji.
Jest bardzo odporna mróz i choroby.

[oliwka]

A Shropshire Lad - austinka z 1996r.
Jest to róża krzaczasta dorastająca do 1,5 metra. Ma bardzo pełne i pięknie pachnące kwiaty o dość zmiennej kolorystyce, zależnej chyba zresztą od stanowiska i podłoża. Dość powiedzieć, że w katalogach jest zdjęcie przedstawiające kwiat o brzoskwiniowym środku i kremowych brzegach. Moja jest raczej różowa z brzoskwiniowymi przebłyskami.
Ma niezbyt ciekawy pokrój, otóż wypuszcza od ziemi proste, grube pędy zakończone wiechą kwiatów. W ogóle na razie nie tworzy bocznych rozgałęzień. Może jest to kwestia młodego wieku?
Na razie brak danych, czy starsze egzemplarze się rozkrzewiają.
Mrozoodporność całkiem niezła, podobnie z podatnością na plamistość.




Rhapsody in blue - jeden z największych różanych hitów ostatnich lat. Pochodzi z Anglii z końca lat 90, wprowadzony do handlu po roku 2000. W pracach hodowlanych nad tą odmianą wykorzystywano jakieś róże dzikie.
Kariera Rapsodii tym bardziej zdumiewająca, że nie jest to dzieło żadnego znanego europejskiego "domu" różanego, tylko podobno pół-amatora( podkreślam - podobno ).
Jest typowa rabatówka o niewysokim wzroście, sztywnych wyprostowanych pędach i kwiatach pojawiających się przez sezon w wiechach po kilka.
Sukces odmiany wynika z niespotykanego i niesamowitego koloru tych półpełnych , średniej wielkości kwiatów: jest to głęboki fiolet, w pewnych warunkach oświetleniowych przechodzący w odcienie niebieskiego.
Najlepiej róża ta prezentuje się w półcieniu, bo na słońcu kwiaty szybko bledną.
Wykazuje niepełną odporność na plamistość.




18 września - kwitnie w trochę innym odcieniu.

Zdjęcia: Ruda2011

[oliwka]

Queen of Denmark - odmiana róży alba pochodząca z 1816r. Najpiękniejsza (zdaniem wielu) i jedna z najmniejszych w rodzinie.
Według większości źródeł dorasta do 1,5 metra, ale jedna z forumowiczek posiada w ogrodzie dwumetrowy egzemplarz.
Kwitnie około 6 tygodni, wydając masę średniej wielkości kwiatów o pięknym zapachu i ujmującej urodzie. Są one różowe, w centrum zdecydowanie mocniej, natomiast bledną przy brzegu do prawie białego. Najpiękniej prezentują się nie w pełni rozwinięte, bo wtedy kontrast jest najmocniejszy. W samym środku widać czasami zielone oczko.
Krzew jest rozłożysty, ma tendencje do rozkładania się na boki.
Ma doskonałą odporność na mróz i choroby. Mojej nie zdarzyło się jeszcze chorować nigdy na nic.
Dla wielbicieli starych róż pozycja obowiązkowa w ogrodzie







Souvenir de la Malamison - róża burbońska z 1843r. Nazwana na cześć rosarium cesarzowej Józefiny - żony Napoleona, wielkiej miłośniczki róż. To dzięki m.in. niej te rośliny stały się tak popularne.
Odmiana jest niewielka, dorasta najwyżej do metra, u nas często mniej. Krzew ma zwartą budową. Te cechy powodują, że pasuje bardziej do róż wielkokwiatowych niż burbonek.
Kwiaty są duże, niezwykle pełne, w bladym odcieniu różowego, który jaśnieje jeszcze bardziej, przekwitając. Mają bardzo piękny zapach.
Powtarza kwitnienie. Generalnie uchodzi za najpiękniejszą różę burbońską.
Jest tylko jeden problem, a mianowicie mrozoodporność. Jest ona raczej niska i w większości rejonów trzeba się liczyć z tym, że róża ta będzie przemarzać co zimy i potem odrastać od ziemi. Z pewnymi oporami zresztą.
Kłopotliwa też jest w jej przypadku deszczowa pogoda. Pełne kwiaty zagniwają i nie są się w stanie otworzyć.

[Deirde]

Bailando

Róża bukietowa firmy Rosen Tantau. Kwiaty średniej wielkości, zebrane w duże kwiatostany, kolor kwiatów jasnoróżowy. Kwitnie od czerwca z małymi przerwami do jesieni. Kolor liści ciemno zielony, wysokość róży do 90 cm. Doskonale nadaje się do obsadzania rabat, połączenia z bylinami, sadzenia w grupach - polecam.

[100krotka]

Celina

Odmiana wyhodowana przez Noacka. "Żelazna" róża okrywowa - dobrze rośnie na trudnych stanowiskach, znosi półcień. Pokrój jest typowo płożący. Kwitnie od czerwca praktycznie przez cały sezon (czasem ma malutkie przerwy). Kwiaty niestety nie są szczególnie trwałe, ale za to jest ich dosć dużo i wciąż pojawiają się nowe. Zimotrwałość bardzo dobra, zimuje bez kopczyka (zresztą zrobić jej kopczyk nie byłoby łatwo, ze względu na pokrój ;-) )