Charakterystyka niektórych odmian róż

[oliwka]

Fruhlingsduft - Kordes 1949 rok.
Jest to mieszaniec botanicznego gatunku r. spinossima ( r. gęstokolczasta).
Kordes wyhodował całą serię tych róż, zwanych "majowymi" - od wczesnego terminu kwitnienia.
Niestety, u mnie nigdy tak wcześnie jeszcze nie zakwitła, ale w swojej niemieckiej ojczyźnie, kto wie?
Jest to bardzo wysoki - dorastający nawet do 3 metrów wysokości i bujny krzew.
Liście ma drobne, wręcz "paprotkowate".
Kwiaty niezbyt duże, kwitną wiechami.
Charakteryzuję się niezwykłą zmiennością koloru: najpierw żółte, potem różowawe.
Co ciekawe, zauważyłam, że istotny wpływ na wybarwienie ma pogoda: im chłodniej tym lepiej czyt. piękniej.
Upały nie służą ich urodzie.
Bardzo mrozoodporna, kwitnie niestety tylko raz.


Rose de Restch - wyhodowana w Persji, do Europy trafiła bardzo późno, bo w 1950 r.
Należy do róż damasceńskich - bardzo starej grupy.
Powinna dorastać do około 1 metra, z tym że potrafi więcej - 1,5.
Sam krzew jest dość szeroki ale zwarty.
Ma bardzo gęste ulistnienie.
Kwiaty wyrastają jakby wprost znad liści, bo osadzone są na wyjątkowo krótkich łodygach.
Ma ją bardzo intensywny, purpurowy kolor.
Kształtem przypominają pomponiki, bo są niezwylke mocno wypełnione płatkami.
Róża ta z pkrótkimi przerwami kwitnie cały sezon.
Jest mrozoodporna, choroby grzybowe też ją niezbyt często atakują.

[oliwka]

Pink Grootendorst - 1932, hodowca Grootendorst.
Mieszaniec r. rugosa.
Dorasta do 1,5 - 2 metrów.
Charakteryzuje się bardzo wyprostowanym, sztywnym pokrojem oraz niezwykle kolczastymi pędami (przez taki żywopłot nic większego żywego nie przejdzie ).
Kwiaty są dość niezwykłe jak na różę: przypominają miniaturowe goździki zebrane w wiechach.
Kolor jasnoróżowy, zapach słaby, powtarza kwitnienie.
Odmiana bardzo wytrzymała na wszystkie niesprzyjające okoliczności życiowe.




Jacques Cartier : Moreau - Robert 1868 rok.
Róża różnie klasyfikowana, w niektórych źródłach jako damasceńska, w innych jako portlandzka.
Krzew dorasta do 1, 5 metra, jest zwarty.
Kwiaty średniej wielkości, niezwykle pełne, wewnętrzne płatki są poskręcane.
Kolor: delikatny, pastelowy róż.
Odmiana powtarza kwitnienie, dosyć mrozoodporna.

[Deirde]

Gartentraume

Róża parkowa, wyhodowana przez firmę Rosen Tantau, należy do róż nostalgicznych i chyba jest jedną z najładniejszych moich róż. Na początku posadzona w donicy - rosła wolno, a posadzona do ziemi wypuściła nowe pędy. Jej wysokość to 140 cm, szerokość jest podobna. Kwiaty są ładne, różowe a brzegi płatków pofalowane, pachnie bardzo silnie, zapach owocowy - jabłkowy, pachnie już w pąku. Nie chorowała, a jak jest odporna na mróz zobaczymy wiosną bo to jest pierwsza jej zima u mnie.

[Deirde]

Doris Tysterman

Chciałam pokazać ją jeszcze raz bo u mnie jej kwiaty wyglądają trochę inaczej, na opakowaniu wpisana jako róża wielkokwiatowa, wysokość 80 - 90cm, u mnie rośnie do 120 cm, pędy silne, grube, młode są w kolorze brązowym. Liście ciemnozielone, skórzaste, pod koniec lata łapie plamistość, bardzo mrozoodporna. Kwiaty bardzo duże, pomarańczowo-łososiowe, silnie pachnie, zapach intensywny - raczej nie przyjemny, róża ciekawa, jest u mnie od 5 lat.

[oliwka]

Veilchenblau - Schmidt 1909, pochodzi od botanicznego gatunku r. multiflora.
Pnąca róża zaliczana do tak zwanych ramblerów, czyli róż o bardzo długich i cienkich pędach, kwitnących najczęściej jednokrotnie.
Kwiaty drobne, podwójne, purpurowo- fioletowe z białymi nieregularnymi smugami, zebrane w wiechy.
Odmiana dorasta do 5 metrów i znosi półcień.
Ma mało kolców.

[oliwka]

Lykkefund - Olsen 1930 rok.
Mieszaniec botanicznego gat. r. helenae.
Zaliczana do ramblerów.
Dorasta przeciętnie do 7 metrów, choć podają i 10 m.
Kwitnie raz i dosyć krótko, ale za to niezwykle obficie.
Kwiaty dość drobne, o ciekawie zmieniającej się kolorystyce.
Kiedy rozkwitają, są żółte, następnie bledną do koloru kremowego. Zebrane są w bardzo duże wiechy.
Nadaje się doskonale do obsadzenia wysokich drzew.
Odmiana bardzo silna, witalna i mrozoodporna. Nie atakują jej typowe choroby róż.










Exelsa - wyhodowana w USA w 1909 roku.
Róża pnąca rambler.
Dorasta do 4 metrów, wypuszczając ogromną ilość cienkich pędów.
Kwitnie raz, ale za to bardzo bujnie.
Pojedyncze kwiatki są małe, pełne, zebrane w duże kwiatostany, kolorze ciemnoróżowo-purpurowym.
W czasie kwitnienia gałęzie uginają się pod ciężarem kwiatów.
Niestety, bywa podatna na mączniaka, za to nie rusza jej plamistość.
Bardzo łatwo się ukorzenia , wystarczy przysypać pęd.

[oliwka]

Othello - Austin 1986 rok.
Krzew ma dorastać do ok. 1, 20 m, jest rozłożysty i dość szeroki.
Kwiaty są bardzo duże, gęste i pachnęce, w kolorze ciemnokarminowym, przechodzącym w trakcie przekwitania w purpurę.
Kapryśna, nieprzewidywalna i niestabilna.
Może dorastać do 3 metrów, albo nie chcieć rosnąć wcale.
Również może nie zechcieć powtórzyć kwitnienia, choć teoretycznie powinna.
Podobno sam Austin nie był zachwycony swym dziełem...

[Deirde]

Honore de Balzac synonim Romantic Days

Róża wielkokwiatowa Meillanda, 1993, czasem stosowana jako niewielka róża parkowa. Liście ciemnozielone, luźno ułożone na łodydze, krzew zwarty, dorasta do 120 cm. Pąki biało-seledynowe, potem dostają lawendowe obrzeżenie, następnie górne płatki wybarwiają się na różowo. Róża dobra na miejsca pół cieniste, pod wpływem silnego słońca wypalały się u mnie lawendowe obrzeżenia. Pod koniec września trochę chorowała u mnie na plamistość.

[Deirde]

Scented Memory

Róża Poulsena, wysokość 80 - 100 cm, kolor kwiatów morelowy. Kwiaty długo się otwierają, są bardzo duże i pięknie pachną, odporne na deszcz. Liście ciemnozielone, młode liście są czerwone, zakupiona została w 2008 r, nie chorowała. Kwitnie od czerwca i powtarza.

[GERTRUDA]

Blaze Superior [ Blaze Improved ,New Blaze ,Demokracie ] - hodowca Böhm -1935 r .Róża o wielu imionach , skromna , piękna soczyście jaskrawo czerwona w fazie przekwitania na niektórych stanowiskach wpada w odcień ciemno karminowo różowy . Nie ma cudownego zapachu , a jej kwiaty maja niewiele płatków , za to osiąga spore rozmiary do 3-3,5m i kwitnie wytrwale przez całe lato . Jest też odporna na czynniki atmosferyczne i nieco gorsze gleby . Bezcenna odmiana dla tych co kochają pnące róże . Jest to jakby lepsza wersja sławnej klasyki "Paul's Scarlet Climber"

[Deirde]

Camille Pissaro - Rainbow Nation.

Róża rabatowa, wysokość 80 - 90 cm, kupiłam w 2008 r, bez licencji, bardzo ciekawa odmiana. Liście ciemnozielone, trochę choruje na plamistość, wyglądem krzewu przypomina rabatową Frezję, pędy sztywne, wzniesione. Kwiaty są przepiękne, na początku biało-żółto-czerwone, o kształcie pąka szlachetnego z czasem zmieniają zarówno barwę płatków jak i wygląd kwiatu - staje się pomponowy o kolorze biało-czerwonym. Jeden kwiat kwitnie bardzo długo, róża bardzo chętnie kwitnie do samych mrozów, jeszcze na początku grudnia usuwałam pąki kwiatowe.

[GERTRUDA]

'Perfect Moment'- [ 'Jack Dayson' ," Korwilma" ]-Jest to róża wielkokwiatowa hodowli Kordesa z 1989r - rodzice jej to New Day X Mecedes . Najpiękniejsze w tej róży są jej rozwijające się pąki , zwarte dwubarwne z ciekawą grą barw i wyraźnym sfalowaniem brzegu [ uwielbiam na nie patrzeć ] . Rozwinięty w pełni kwiat ma czerwonawo-pomarańczowy brzeg i żółtą nasadę płatków , jego brzegi nie są już tak ładnie sfalowane jak w pąkach [ z ta różą to tak jak ze szczeniaczkiem - mały , to i śliczny , duży - już niekoniecznie tak uroczy Wink ] Odporność średnia .Moja to róża sztamowa [ szczepiona na pniu ] i chyba w tej postaci prezentuje się najciekawiej . Rośnie krzaczasto - pokrój wyprostowany ok 0,8m , zapach ulotny - słabiutki , no ale te cudne pąki .....................- to właśnie ta perfekcyjna chwila ................






"Montana" - Tantau 1974 - nie powala na kolana , ale jest zdrowa , wytrzymała i znosi kaprysy pogodowe bez uszczerbku . Nadaje się do półcienia jak i na wystawę południową - piękne, zdrowe, ciemne lśniące liście - jednym słowem wszechstronna w zastosowaniu róża rabatowa do upychania w pustych miejscach - dodam jeszcze tylko że kwitnie bardzo obficie Wink Certyfikat ADR ma od roku 1974

[GERTRUDA]

Tequila Sunrise - Wyhodowana przez Dicksona w 1988 r . śliczna dwubarwna róża - o zmiennym kolorze czasem bardziej żółta , a innym razem bardziej pomarańczowa . Nie powala zapachem [ delikatniutki ] , ale dość zdrowa i w miarę odporna [ do najzimniejszych regionów bym jednak nie polecała ] Krzew nie jest wysoki - ok 0,60cm rzadziej 0,70m . Bordowe nowe przyrosty i ładne błyszczące ulistnienie są dodatkową ozdobą tej róży . Spotykana w formie sztamowej [ jak moja - szczepiona na ok 80cm ] .






Flammentanz- Hodowca Kordes 1955r - jedna z najbardziej odpornych róż w grópie ramblerów . Dorasta do 3-5m [ w naszych warunkach raczej do 3m ] Kwiaty zebrane w duże bukiety , bez zapachu o pięknej czerwonej barwie - w miarę przekwitania tracą na intensywności koloru . Fakt jej odporności potwierdza nadany tej róży w roku 1952 certyfikat ADR .Kwitnie bardzo obficie , choć jednokrotnie , jesienią ozdabiają ją śliczne czerwone owoce .Dobrze znosi zarówno wystawę południową jak i półcień - u mnie zimuje bez okrycia . Ze względu na powódź kwiatów - naprawdę polecam tym bardziej ,że kwitnienie utrzymuje się ok 2mcy .

[Deirde]

Arthur Bell

McGredy, 1965 r, róża wielokwiatowa, wysokość do 120 cm, liście ciemnozielone, skórzaste, błyszczące, gęsto ułożone na łodydze, wzrost silny. Pąki ciemnożółte z czerwonym rumieńcem, początkowo kwiaty pełne, rude, potem otwierają się i pokazują żółte pylniki, silnie pachnące i doskonałe na róże cięte do wazonu. Wadą tej odmiany jest silne ulistnienie bo niestety róża ta łapie zarówno rdze i plamistość. Jednak warto ją mieć w swoim ogrodzie.


FOTO:KaRo

[Deirde]

Mr Lincoln
Swim-Conard Pyle 1964 r, róża wielkokwiatowa, odporna na mróz, liście duże, ciemnozielone, matowe, młode liście bordowe, kwiaty ciemnoczerwone o purpurowych płatkach, wysokość 0,9 m, szerokość 0,5 m, kwitnie od czerwca i powtarza do jesieni.