Róże pnące - opisy odmian

[gloriadei]

Bardzo się cieszę z tego wątku bo pnące to moje ulubione róże!

Climbing Iceberg/Schneewittchen
hodowca Cant 1968, forma pnąca uzyskana od Schneewittchen, wzrost do 3m w naszym klimacie, witalna, mrozoodporność zadowalająca. Rośnie od 9 lat, podmarzła tylko ostatniej mroźnej zimy.
Róża o wyjątkowym uroku!!! Kwiaty zwiewne, delikatne, lekko zwisające w dół. Kwitnie nieprzerwanie lub z minimalna przerwą od czerwca do mrozów. Znosi lekki półcień. Polecam ją, jako jedną z najlepszych białych róż pnących!!!
Kupiłabym ją ponownie!

[AniaDS]

Billet Doux
Róża Delbarda z 2010r.
Szybko i silnie rosnąca róża, dobrze radzi sobie zarówno z suszą jak i długimi deszczami.
Kwiaty ciekawe, jasnoróżowe, smużone na biało, często mają perłowy blask. W pełnym rozkwicie widoczne żółte pręciki w centrum kwiatu.
Średniej wielkości, półpełne.
Zapach dobrze wyczuwalny, cytrynowo-różany.
Może rosnąć w półcieniu.
Bardzo dobra odporność na choroby.

Choć młoda odmiana, już zdobyła brązowy medal - Baden-Baden Rose Trials za rok 2010r.

[AniaDS]

Giardina
moja, w przeciwieństwie do tego, co pisze Gosia, kwitła bardzo obficie, oprócz tego prawie cały sezon wciąż miała kwiaty.
Z resztą się zgadzam, odmiana zdrowa, o pięknych kwiatach, szybko mi rośnie, zachwycają mnie jej kwiaty.
Nie przemarzła mi jak do tej pory ani trochę, ale też porządnej zimy ostatnio nie było.
Pędy ma sztywne, jednak dają się formować.

[an-ka]

A to mój egzemplarz i zgadzam się z opinią Ani.Moja powtarzała mizernie ale za to urosła na ponad 2 m.


Kwiaty zasadniczo rozniły się między kwitnieniami.Pierwsze -czerwcowe-kwiaty zupełnie nie przypominały Giardiny,potem już zdecydowanie na tak.





Ghislaine de Feligonde-moja opinia zupełnie różni się od Oliwki.Posadzone koło siebie 3 szt.W trzecim sezonie ich wysokość to już 2,5 m a nawet więcej.Nigdy ,w ciągu tych 3 lat nie przemarzły,nie otulałam i nie kopczykuję ich.Miały sobie radzić i tak właśnie się zachowują.Kwitną zjawiskowo a kolory zmienne tak jak na tej kiści.

[Alionuszka]

Ghislaine de Feligonde hod.Eug?ne Turbat,Hybrid Musk (1916)
Powtórzę za Anią ...przez dwie ostatnie zimy nie przemarzła,może osiągnąć wys.3 m,2m szerokości,zdrowa,wigorna,powtarza w sierpniu ,ale nie taką ilością kwiatów jak w czerwcu...
Nie wyczułam intensywnego zapachu,ale w kolejnym sezonie nadrobię...

[an-ka]

Róża pnąca Vltava-hod.Bohm Sport Vilchenblau i Schloss Friedenstein.Kwitnie tylko raz,ale długo i obficie.Zdrowa i wigorna.U mnie już ma ponad 250cm,przeszła już na drugą połowę pergoli .



Obok posadzona Pirouette,która wypełnia lukę gdy Vltava przekwitnie.

[Deirde]

Bobbie James
Rambler o wysokości u nas do 5 metrów, róża bardzo popularna w niemieckich i angielskich ogrodach gdzie osiąga wysokość nawet do 10 metrów. Kwitnie tylko raz - kwiaty ma drobne, pojedyncze, białe z widocznymi złotymi pylnikami. Kwitnie bardzo obficie przez okres 3 tygodni. Liście ma ciemnozielone, kolce duże, luźno ułożone na łodydze. W naszych warunkach może mieć drobne problemy z odpornością na mróz.

[AniaDS]

Elfe
dobre kwitnienie uzyskałam dopiero po 3 latach, po pierwszej zimie przemarzła i startowała od kopca.
Kwitnie później niż reszta róż, dłuższe przerwy w kwitnieniu, zwykle wypadają dwa na sezon.
Pąki seledynowe, kwiaty biało-cytrynowe, nawet dość długo się utrzymują.
Bardzo zdrowa, wzrost ok. 200 cm.

[AniaDS]

Pirouette
Kwiaty pełne, różowe z odcieniem moreli w centrum kwiatu. Przekwitając różowieją.
Średniej wielkości, im ich więcej na pędzie tym są mniejsze.
Końcem sezonu łapie plamistość.
Wysokość ok. 150 cm, mocno się rozkrzewia na boki.
Jak na razie nie przemarzła ani trochę.

[AniaDS]

Rosarium Uetersen
Kwiaty różowe, dość pełne, rozetowe, o lekkim zapachu.
Znana róża na forum, chwalona za obfite kwitnienia, dobry wzrost i wysoką mrozoodporność.
Może osiągnąć ponad 300 cm wysokości.

[oliwka]

Dortmund - kolejna starsza kordeska z 1955. Raczej nie jest popularna, a szkoda, bo to czarująca odmiana.
Kwiaty ma pojedyncze, duże w pięknym intensywnym kolorze czerwieni z malinową nutą i z kontrastowym białym środkiem. Pojawiają się w kiściach po kilkanaście, nie pachnę. Jest to odmiana powtarzająca, którą można też prowadzić jako krzaczastą, bo dorasta do około 2 - 2,5 metra.
Ma piękne liście: błyszczące i ciemnozielone, a co ważniejsze: zdrowe. W to ostatnie deszczowe lata niczego nie złapała, co bardzo dobrze świadczy o jej odporności na choroby grzybowe.
Co do odporności na mróz, to tutaj ciężko mi się wypowiadać, bo mam ją krótko. Źródła podają, że jest dobra.
W pewnym ogrodzie pokazowym widziałam starszy i rozrośnięty okaz tej róży i był to bajeczny widok.

[oliwka]

Albertine - rambler Barbiera z 1921 r., mieszaniec róży wichuriana.
Też niezbyt popularny, ale tu akurat przyczyna jest dla mnie jasna: kwitnie raz i ma niską odporność na mróz.
Bardzo witalna i żywotna roślina. Potrafi wypuścić w sezonie pędy do 2,5 m długości.
Kwiaty rozwijąją się z czerwonawych pąków, są duże, bardzo pełne w kolorze różowym. Płatki są poskręcane i cały kwiat sprawia wrażenie jakiegoś takiego zwichrowanego Pięknie pachną. Jest ich przeważnie od kilku do kilkunastu w kiści.
Jeżeli dalej nie będzie zimy tej zimy, to liczę na spektakularne widowisko wiosną. Moja Albertynka zarosła siatkę i wspięła się na rosnącą w pobliżu czereśnię.
Odporność na grzyby całkiem niezła, miała plamy, ale liście nie opadały.

[oliwka]

Lykkefund - rambler, pochodzący od Olsena z 1930r.
Tak mi się wydaje, że napisałam już wszystko o tej odmianie , ale do rzeczy:
Kwitnie raz, ale za to tysiącami drobnych kwiatów. Rozwijają się żółte, w ciągu dnia bledną do kremowo-białego. Są pojedyncze, pięknie pachną. Jest to roślina miododajna, uwijają się na niej zawsze dziesiątki pszczół (dlatego sąsiad z pasieką zażyczył sobie, żebym mu ją zamówiła ).
Niezwykle wytrzymała i odporna odmiana na wszystko: na mróz, na słabą glebę, na choroby, nawet na szkodniki. Rośnie u mnie ponad 10 lat, nigdy nie przemarzła, a jej nie okrywam. Nigdy również na nic nie chorowała, a szkodniki w niej nie gustują (oprócz ogrodnicy niszczylistki).
Znosi bardzo kiepską glebę, susze i kilkutygodniowe zalewanie na przedwiośniu.
Polecana do sadzenia pod drzewami, którym porasta korony.
Może osiągnąć do 7 metrów, u mnie tyle nie ma. Nie mierzyłam (bo i jak?), ale myślę, że spokojnie można mówić o 4-5 metrach długości.
W sumie jedyne rzeczy, jakie przy niej robię, to hamowanie jej zapędów z jednej strony i zarzucanie gałęzi na drzewa z drugiej.

[AniaDS]

Super Excelsa
ulepszona wersja Excelsy. Zdrowsza i powtarzająca kwitnienie.
Moja w formie piennej, szybko rośnie, wypuszcza długie, przewieszające się pędy. Mocno kolczasta, kolce drobne, bardzo czepliwe .
Kwitnie bardzo obficie.
Kwiatuszki małe, luźne, półpełne.
Intensywny kolor lekko jaśnieje w trakcie przekwitania.

ADR - 1991r.
Strefa 5.



Dodam jeszcze, że mimo zdrowia i tak miała mączniaka jesienią.

[gloriadei]

Bardzo lubię tą odmianę!
Dodam może, że kwitnie bardzo długo, prawie do mrozów a jej liście jesienią ładnie się przebarwiają.
Zawiązuje też malutkie czerwone owoce.
U mnie też czasami podczas upałów lekko złapie mączniaka.
Jednak to nie przeszkadza jej kwitnąć, a choroba szybko ustępuje.