Dobrze, to w takim razie kilka słów o historii rekomendacji odmian, wykazów i doborów w Polsce? należy w tym celu cofnąć się w czasie, do roku 1897. Wtedy to, działające w Krakowie Towarzystwo Ogrodnicze, ułożyło pierwszy dobór odmian do uprawy na terenie dawnej Galicji i wydało go drukiem, uzupełniając opisami odmian sporządzonymi przez znakomitego pomologa prof. Józefa Brzezińskiego. Konieczne było jednak stworzenie wykazu wzorcowego, w oparciu o obserwacje prowadzone w innych rejonach. W tym celu Wydział Krajowy Towarzystwa Ogrodniczego zwołał ankietę rzeczoznawców i w 1903 roku przedstawił ?Dobór odmian drzew owocowych polecanych do ogólnej hodowli na terenie Galicji?. Jednocześnie wprowadzono podział kraju na poszczególne strefy klimatyczne i do niego ?dopasowano? poszczególne odmiany. Dobór ten funkcjonował przez kolejne 14 lat - I wojna światowa i konieczność odbudowy kraju (gospodarki, przemysłu, rolnictwa) stworzyła naturalną potrzebę zrewidowania istniejącego wykazu odmian. I tak, 9 marca 1917 roku Wydział Krajowy zwołał kolejną ankietę rzeczoznawców i dokonał rewizji wykazu odmian - zastępując część z nich innymi, ?pewniejszymi? i wartościowszymi w uprawie, zachowując przy tym podział na strefy klimatyczne (stąd moja wcześniejsza uwaga do Patrycji, że ten pomysł nie jest nowy - i moim zdaniem - wcale nie był taki zły). Cztery lata później, w 1921 roku, na półkach księgarskich ukazuje się podręcznik dyrektora szkoły ogrodniczej we Lwowie i jednocześnie wykładowcy ogrodnictwa na lwowskiej politechnice - prof. Kazimierza Brzezińskiego. ?Polska Pomologja? czyli ?opis celniejszych odmian drzew owocowych polecanych do hodowli w Polsce? - mimo, że formalnie nie jest urzędowym wykazem czy doborem odmian - na kolejne lata staje się ?wyznacznikiem? wyboru odmian roślin sadowniczych do uprawy. Książka cieszy się tak dużym zainteresowaniem (zarówno ze strony naukowców, uczniów szkół ogrodniczych jak i amatorów) że wydawnictwo na jesień 1921 roku oraz wiosną 1922 wykonuje kolejne dodruki. W roku 1929 prof. Brzeziński przedstawia drugie wydanie podręcznika, poprawione i uzupełnione o kolejne gatunki, w tym rośliny jagodowe. W międzyczasie (1927 r.) w Warszawie odbywa się Ogólnopolski Zjazd Owocoznawców, na którym zostaje uchwalony ogólny, handlowy wykaz odmian drzew owocowych dla całej Polski. Rok 1931 przynosi kolejną zmianę. Ministerstwo Rolnictwa powołuje przy Związku Polskich Zrzeszeń Ogrodniczych Komisję Pomologiczną, której jednym z zadań jest opracowanie doboru odmian do sadów handlowych dla poszczególnych rejonów kraju. ?Tymczasowy wykaz najważniejszych odmian drzew owocowych?, stanowiący wytyczną dla sadownictwa i szkółkarstwa, zostaje uchwalony na spotkaniu 7-8 lutego 1933 roku. W październiku 1934 roku do wykazu zostają wprowadzone poprawki (m.in. związane z obserwacjami drzew i uszkodzeniami po zimie 1929/30) i wykaz ukazuje się drukiem wiosną 1935 roku. Ostatni, przedwojenny dobór odmian Komisja Pomologiczna ustala w 1939 roku.dominikams pisze:A ja bym bardzo chętnie posłuchała (przeczytała) o tych zamierzchłych czasach przed 1990...
Powojenna historia rekomendacji i ustalania wykazów odmian rozpoczyna się dopiero w 1948 roku. Wtedy dobór zostaje opracowany przez Ogólnopolską Konferencję Rejonizacji Sadownictwa, powołaną przez Ministerstwo Rolnictwa. Siedem lat później (1955 r.) wykaz zostaje zaktualizowany i zmieniony. Po raz ostatni jest oparty jedynie o obserwacje z terenu - kolejne wykazy odmian zostają opracowane na podstawie wyników ścisłych doświadczeń odmianowo-porównawczych. I tu największa zasługa powołanego w 1951 roku Instytutu Sadownictwa w Skierniewicach i jego pracowników naukowych.
Kolejne wykazy odmian ukazują się co 2-8 lat (1960, 1966, 1971, 1976, 1978) i obejmują coraz to nowsze i wartościowsze odmiany rekomendowane zarówno do produkcji towarowej (w sadach), jak i amatorskiej (na działkach, w ogrodach). Ostatni dobór odmian roślin sadowniczych do produkcji amatorskiej zostaje ustalony w 1983 roku, natomiast ostatnie wykazy odmian do sadów towarowych - w latach 1984, 1987 i 1988. Od 1990 roku (o czym już wspominałem w postach powyżej) urzędowe wykazy odmian prowadzi Centralny Ośrodek Badania Odmian Roślin Uprawnych.
Pozdrawiam serdecznie
Kolejny raz jestem, Piotruś, pod wielkim wrażeniem nie tylko twojej wiedzy, ale też ładnej polszczyzny 
) wyjątkowości odmiany - co przede wszystkim kontrolę nad powierzchnią jej uprawy, a tym samym gwarancję zarówno odbioru owoców i ich sprzedaży, jak i również stabilności ceny. I powiem szczerze - ja w tym widzę pozytywny aspekt.
