Cypripedium reginae Syn. C. hirsutum, C. spectabile.
Duży, naziemny storczyk, niezimozielony ozdobny z uwagi na liście i kwiaty. Rozrasta się w kępy o 20 i więcej łodygach. ..."jeden z najpiękniejszych amerykańskich dzikich kwiatów"....1/ ..."Najpiękniejszy w wszystkich naziemnych storczyków"... 8/
Kłącza ma poziome z licznymi korzeniami. Wytwarza do kilku, wyprostowanych, ulistnionych pędów. Liście zielone, w ilości 3-7 sztuk na pędzie, jajowate do lancetowatych, obejmujące pęd. Liście są duże, mocno żebrowane z 5-7 fałdami na brzegach. Łodyga i liście są silnie owłosione. Na każdym pędzie mogą się pojawiać sukcesywnie nawet cztery kwiaty, w tym samym czasie jeden do dwóch, średnicy do 6 cm. Kwiaty mają płatki boczne białe oraz silnie rozdętą, jasnoróżową do ciemnoczerwoną warżkę, 5 cm długości. Kolor warżki może sie zmieniać z roku na rok w zależności od temperatury otoczenia w okresie kwitnienia, w chłodniejszych warunkach jest ciemniejszy. Kwitnie ok 14 dni. Rośnie wolno. Roślina długowieczna - do 50 lat. U osób wrażliwych roślina przy dotyku powoduje stany alergiczne skóry jak i twarzy.
Ocena ** AGM Bardzo dekoracyjna roślina skalna. Polecana przez 1/ 8/ 9/ 24/ 31/ 33.
T-3 Średnio wymagająca. Łatwa w uprawie, zwłaszcza w chłodnych rejonach. 24/. Wg.1/ trudna w uprawie.
Wysokość 40-60 cm
Szerokość 20 cm (jeden pęd)
Kwitnie V-VI
Kolor różowobiały
Mrozoodporność USDA 5
Rośnie w pagórkowatych, lesistych terenach podmokłych, na bagnach, wilgotnych lasach, łąkach i żródliskach do 600 m.npm w części wschodniej Ameryki Północnej do południowo wschodniej Kanady.
Stanowisko półcieniste, stale wilgotne (ale woda nie stagnująca), osłonięte przed wiatrem z uwagi na kruchość łodyg, chłodne. Najlepsze jest stanowisko z pełnym słońcem wczesnym ranem do godz. 11 tej, potem 50 % cienia. Roślina wymaga latem w dzień 25-28 st.C. a nocą 14-17 st C. Znosi kilkugodzinne temperatury ponad 30 st.C., ale musi mieć nocne ochłodzenie. Na jasnych stanowiskach rośliny są niższe, mają jaśniejsze liście i mocniej wybarwione warżki. Roślina nieodporna na suszę. Roślina niezbyt udająca się na suchych nizinach.
Gleba normalna do organicznej, przepuszczalna, próchniczo torfowa do próchniczo żwirowa zawierająca nieco wapna.
Odczyn pH 6,5-7,5 obojętny do lekko zasadowy.
Podłoże
ziemia darniowa : ziemia liściowa : żwir wapienny : grys 2 : 3 : 1 : 1 + torf odkwaszony
ziemia z lasu bukowego : żwir wapienny : torf odkwaszony. Może być dobra ziemia ogrodowa nie świeżo nawieziona, niezbyt kwaśna. Lubi podłoże przewiewne, stale wilgotne, ale nie za mokre.
Wymagania Dobrze rośnie w towarzystwie buków i brzóz - w podłożu winny być grzyby mikoryzowe. Nie przesadzać i nie nawozić. Nie sadzić w towarzystwie roślin ekspansywnych ani w zasięgu korzeni drzew. Jeśli konieczne nawożenie to tylko słabym roztworem nawozów wieloskładnikowych z mikroelementami, nie zawierających mocznika w składzie NPK 7:7:7, w stężeniu 1/4 dawki zalecanej dla innych roślin ozdobnych. Potem z większą zawartością forforu. Nie podlewać wodą wodociagową chlorowaną. Zimą sucho. Zima okrywać suchymi liśćmi, najlepiej bukowymi.
Rozmnażanie Podział kłączy - wiosną po ukazaniu sie pierwszych zawiązków pędów - ostrożnie. Siew - trudno, tylko w sterylnych warunkach laboratoryjnych przez pierwszy do 1,5 roku na pożywkach agarowych, następnie wysadzane są do podłoża gdzie rozwijają się przez kolejne 4-5 lat zanim zakwitną po raz pierwszy.
Zastosowanie Roślina ozdobna do ogrodów skalnych i leśnych. Roślina chroniona.
Odmiana "Alba" Płatki i warżka biała.
EtymologiaNazwa rodzaju z greckiego "kypris" - Wenus cypryjska i "pedion" - obuwie; obuwie Wenus. Nazwa gatunku "reginae" = królowa.
