Niska, karłowata krzewinka, płożąca, górska, częściowo zimozielona, gatunek spokrewniony z wrzosem. Ma ozdobne kwiaty i liście. Tworzy bardzo niskie, zwarte dywany z wiotkich pędów pokrytych gęsto wydłużonymi, owalnymi, zielonymi, lekko błyszczącymi, jajowatymi, nachodzącymi na siebie łuskowatymi liśćmi potem przebarwiającymi się na ciemnozielone. Łodygi są owłosione. Liście ułożone są naprzemian wzdłuż łodyg i ściśle do nich przylegaja. Pędy wraz z liśćmi mają średnicę zaledwie 2 mm. Kwiaty pojedyncze, pięciopłatkowe, niepozorne, 6 mm, białe w czerwonych kielichach, dzwonkowate rozsiane na pędach na przewisających, nitkowatych ogonkach 1/ w kątach liści, podobne do kwiatów konwali. Kwitnie obficie. Rośnie wolno po kilku latach osiąga szerokość 30 cm.
Ocena * * AGM 1993 Bardzo dekoracyjna roślina skalna. Polecana przez 33/. T-4. Trudna w uprawie, tylko dla zaawansowanych kolekcjonerów. Wymaga chłodnego i wilgotnego lata ? nie nadaje się do cieplejszych rejonów kraju.
Wysokość 8-10 cm
Szerokość 40-90 cm
Kwitnie V-VI
Kolor biały(beżowy,kremowy)
Mrozoodporność USDA 2
Rośnie na arktycznych i północnych wyżynach i w górach na wysokości 1000-2000 m.npm., na skalistych zboczach, stokach i w szczelinach skał w sąsiedztwie wodospadów i strumieni.
Występowanie Tundry Półkuli Północnej, Arktyka, Alaska, Islandia, Kamtschatka, Sachalin, umiarkowane rejony górskie półkuli, północnej ? Alpy, góry północno ? wschodniej Azji, góry Japoni. Stanowisko półcieniste (wystawa wschodnia lub północnowschodnia) lub cieniste, stale wilgotne, mokre, osłonięte. Nie wolno dopuścić do wyschnięcia podłoża. W ciepłe dni w zimie należy opryskiwaczem zwilżyć ziemię 2 ? 3 razy w ciągu zimy. W lecie chronić przed upałem.
Gleba organiczna, przepuszczalna, piaszczysto ilasta, próchnicza, liściowo torfowa, kwaśna. Podłoże :
- ziemia darniowa : ziemia liściowa : torf kwaśny 1 : 2 : 1
- ziemia darniowa : ziemia liściowa : piasek gruboziarnisty : torf kwaśny 3 : 1 : 2 : 3
- ziemia ogrodowa : piasek drobnoziarnisty : torf kwaśny 2 : 2 : 1
Odczyn pH lekko kwaśny Wymagania..."Odpowiedni jest tylko do ogrodów w klimacie z wilgotnym , z chłodnym latem"...(1) Podlewać regularnie ? deszczówką. Wymaga wilgotności w powietrzu i podłożu, stąd trudny w uprawie na nizinach. W pierwszym roku kompostować ściółką leśną a w następnych latach można nawozić nawozem wolnodziałającym dla roślin kwasolubnych, a w razie potrzeby nawozem dla roślin kwitnących. Rozmnażanie Okłady- wiosną - bardzo łatwo. Sadzonkowanie latem lub wczesną jesienią, zdrewniałe lub zielne. Siew jesienią lub wiosną ? trudniej. Zastosowanie
Roślina ozdobna, okrywowa do ogrodów skalnych, ogrodów leśnych, naturalistycznych, japońskich na wrzosowiska i rabaty bylinowe, do pojemników i na tarasy. Nadaje się do zadarniania mniejszych powierzchni jako roślina okrywowa. Odmiany - Mieszańce ogrodowe "Edinburg" Mieszaniec C. fastigiata i C.lycopodioides 20- 30 cm kwiaty białe w zwartych wiązkach na krótkich pędach 1/ * * AGM 1993 "Muirhead" Mieszaniec C. lycopodioides i C. wardii 20 cm kwiaty białe większe od typu * * AGM 1993 "Randle Cooke"15-20 cm Kwiaty pojedyncze, białe * * AGM 1993 ?Beatrice Lilley?10-20 cm V-VI Kwiaty małe, białe, wiszące. Etymologia Nazwa "Cassiope" wywodzi się z mitologii greckiej. Cassiope była królowa Etiopii, matką Andromedy. Jej nazwa została wybrana dla rośliny z uwagi na bliskie pokrewieństwo z rodzajem Andromeda. 1/ Nazwa gatunku "lycopodioides" pochodzi od rodzaju lycopodioceae = widłakowate, z uwagi na podobieństwo liści.
Bylina leśna, cebulowa bulwiasta o ozdobnych kwiatach. ..."Dobra wczesna roślina cebulowa w naturze kwitnie tuż po stopnieniu śniegu". 30/
Cebule ma owalne, białe w brązowych tunikach. Z cebuli wyrasta pojedyncza, obła, bezlistna łodyga kwiatowa, wyprostowana i rozgałęziona. Łodygę obejmują wysoko liście odziomkowe, zwykle dwa, rzadko trzy, równowąskolancetowate, długie, ciemnozielone, rozszerzające się ku szczytowi, na szczycie kapturkowate. Liście są mięsiste, błyszczące, zakrzywione, często przebarwione czerwonawo i wyrastają równocześnie z kwiatami. Kwiaty wzniesione lub wyprostowane, gwiazdkowate, średnicy 1 cm, sześciopłatkowe, prostorozpostarte, jasnoniebieskie, pachnące. Pylniki koloru fioletowego. Kwiaty zebrane są w jednostronne grona po 6-10 kwiatów. Kwiaty ma skierowane ku górze w przeciwieństwie do scilla siberica, której kwiaty zwisaja w dół. Roślina jest geofitem tzn.pąki kwiatowe zimują pod ziemią. Łodygi kwiatowe wydłużają się w czasie powstawania owoców. W lecie, w VI część nadziemna rośliny usycha. Roślina trująca, sok wywołuje zmiany alergiczne skóry. Samosiew. Gatunek zmienny. Roślina rodzima. Mylony z Chinodoxa, ale ma drobniejsze kwiaty, nie ma jaśniejszego, białego środka i ma pręciki rozłożone szeroko.
Ocena ** AGM 1993 Bardzo dekoracyjna roślina skalna. Polecana przez 9/ 25/ 31/ 33/. T-1 Roślina bardzo łatwa w uprawie.
Wysokość 7 - 15 cm (20 cm)
Szerokość 5 - 10 cm
Kwitnie III-IV
Kolor jasnoniebieski, fioletowoniebieski rzadko różowy lub biały
USDA 4 wg. innych żródeł 6 - /1,30
Rośnie w górach i na pogórzu w jasnych lasach liściastych ( bukowych lub mieszanych, na wilgotnych łąkach, polanach, porębach i połoninach, na wapiennych podłożach na wysokości 100 - 2000 m.npm.
Występowanie Europa Południowa i Środkowa, Ukraina, Kaukaz, Turcję, Gruzja, Krym do Syrii i Kaukazu. W Polce w Karpatach Wschodnich - Bieszczady, rzadko Beskid Niski i Podkarpacie. Stanowisko słoneczne do lekko ocienionego, stale umiarkowanie wilgotne do wilgotnego, chłodne, osłonięte. Latem sucho.
Gleba organiczna, przepuszczalna, lekka, piaszczysto ilasto gliniasta, próchniczo mineralna, żyzna.
Odczyn pH 6,1 - 7,8 obpjętny, lekko zasadowy. Lubi lekko zasadowy, bo w naturze rośnie na podłożach wapiennych. Podłoże
ziemia darniowa : ziemia liściowa : żwir wapienny 1 : 2 : 1 + drenaż + Ca
Odczyn pH 6,1-7,8 obojętny, lekko zasadowy. Lubi zasadowy bo w naturze rośnie na podłożu wapiennym Wymagania Sadzić we IX-X na głębokość 5-8 cm co 10 cm. Oznaczyć miejsce sadzenia, bo część nadziemna znika. Nie nawozić nawozami mineralnymi, ściółkować ściółką leśną - liściową. Zimą lekko okrywać. Rozmnażanie Podział-cebule przybyszowe wykopać w VI, przechowywać okryte, sadzić VIII-IX . Siew jesienią ( stratyfikacja ). Kwitnie w 3 roku po wysiewie. Zastosowanie Roślina ozdobna do ogrodów skalnych i naturalistycznych, pod drzewami i krzewami lub na trawnikach. Sadzić w większych grupach. Ładnie wygląda w towarzystwie żonkili, zawilców greckich, żółtych krokusów i innych cebulowych. Używana była do barwienia włókien naturalnych na niebiesko oraz jako środek nasercowy, moczopędny i wykrztuśny. Roślina miododajna. Roślina objęta ochroną w Polsce i Niemczech. Odmiany "Alba" Kwiaty białe, pręciki żółte. "Rosea"("Pink") Kwiaty białoróżowe, pręciki różowe "Spring Beauty" Kwiaty ciemnoniebieskie. Etymologia Nazwa "Scilla" pochodzi od imienia Skylla (lub Scylla) lub od greckiego słowa "skyllo" skóra = gdyż sok niektórych gatunków podrażnia skórę. Nazwa gatunku"bifolia" od łacińskiego bi = dwa i folium = liść; podwójnie liściasta, dwulistna.
THLASPI NEVADENSE
Tobołki nevadyjskie Syn. obecnie - Noccaea nevadensis
Górska bylina kłączowa o ozdobnym pokroju i kwiatach. Tworzy małe poduszki mięsistych, jajowatych do eliptycznych liści odziomkowych na krótkich ogonkach. ..."Rośliny do ogrodów skalnych...dobrze rosną w szczelinach skał oraz na żwirowatych usypiskach"... 25/ Korzeń ma palowy, rozgałęziony. Pędy kwiatostanowe ma wyprostowane, ulistnione, długości 4 - 15 cm. Pędy wydłużają się w miarę kwitnienia. Liście łodygowe węższe, siedzące, obejmujące łodygę. Kwiaty czteropłatkowe, białe, płatki z odcieniem fioletu 6 - 7 mm długości, zebrane w zwarte grona długości 5 - 10 cm. Tobołki gromadzą w liściach metale (nikiel, cynk, mangan, kadm), które chronią roślinę przed infekcjami bakteryjnymi i roślinożernymi szkodnikami. Samosiew.
Ocena * Dekoracyjna roślina skalna. T 3 Średnio wymagająca
Wysokość 5-15 cm
Szerokość
Kwitnie V - VII
Kolor biały
USDA
Rośnie w szczelinach skalnych, na łąkach i polanach, na piargach na wysokości 2500 - 2900 m.npm. zazwyczaj na podłożach wapiennych.
Występowanie Hiszpania - góry Sierra Guadarrama, Sierra Nevada, Granada. Endemit z Andaluzji. Stanowisko lekko ocienione, nie nasłonecznione - wystawa wschodnia, umiarkowanie wilgotne wiosną, potem suche.
Gleba mineralna ale zasobna do normalnej, przepuszczalna, gliniasto piaszczysta, wzbogacona niewielką ilością próchnicy, żwirowo-próchnicza. Podłoże
ziemia darniowa : ziemia liściowa : żwir wapienny : grys 1 : 1 : 1 : 0 lub 1 : 1 : 1 : 1 + dobry drenaż + Ca
Odczyn lekko zasadowy Wymagania Sadzić na zboczach umożliwiających szybki odpływ wody opadowej. Ściółkować wokół rośliny żwirkiem wapiennym.
Zimą sucho - daszek. Rozmnażanie Podział wiosną - łatwo. Sadzonkowanie - póżnym latem. Siew bezpośrednio po zbiorze nasion lub wiosną po stratyfikacji. Samosiew. Zastosowanie
Ozdobna roślina skalna do ogrodów skalnych, alpinariów. Etymologia
Nazwa rodzaju "Nocea" dedykowana botanikowi włoskiemu Domenico Nocca ( 1758 - 1841 ). Nazwa gatunku "nevadense" od siedliska rośliny w górach Sierra Nevada w Hiszpani.
W Alpach rośną Tlaspi rotundifolium Tobołki okrągłolistne o kwiatach fioletowo-różowych. Należą one do najpiękniejszych tobołków wg.8/ , są jednak trudne w uprawie.
8/ 9/ 53/ polecają Thlaspi stylosum Apeniny 3-6 cm IV-V Kwiaty jasnofioletowe, ale jest krótkowieczna. 9/.
Roślina kłączowa, górska o ozdobnych kwiatach. Tworzy delikatne, lużne kępki z cienkich, sztywnych łodyg. ..."Kontrastowo wybarwiony, cenny na skaliste skarpy i półki"... 9/
Z przyziemnej, gęstej rozety liści wyrastają ulistnione, zdrewniałe u podstawy łodygi zakończone główkowatymi kwiatostanami. Liście odziomkowe są podługowate na szczycie zaokrąglone, ułożone w rozetkę. Liście łodygowe lancetowate, siedzące.Łodyga u nasady zdrewniała, kanciasta. Liście siedzące są zwykle wąskie, mało dekoracyjne. 31/ Kwiaty pięciopłatkowe, średnicy 25 mm, w kształcie miseczki,głęboko wcięte, zebrane są w szczytowe wierzchotki, po 5-10 i więcej kwiatów. Płatki podłużne. Kwiaty otwierają się tylko na słońcu. Kwiaty szybko przekwitają, lecz okres kwitnienia jest długi, bo roślina wydaje stopniowo ,mnóstwo nowych pąków. Rośnie wolno. Roślina krótkowieczna, ale rozmnaża się z samosiewów.
Ocena * Dekoracyjna roślina skalna. Polecana przez 1/ 9/ 25/ 53/. T-2 Łatwa w uprawie
Wysokość 10-20 cm
Szerokość 20-30 cm
Kwitnie VI-VII (IX)
Kolor złotożółty
USDA 6
Rośnie na górskich łąkach, kamienistych zboczach górskich, miejscach skalistych, zwykle na podłożach wapiennych na wysokości 1000-2400 m.npm
Występowanie Włochy Środkowe i Południowe - Apeniny, Półwysep Bałkański, Albania, b.Jugosławia, Grecja, Bułgaria - Pirin,. Endemit Bałkański. Stanowisko bardzo słoneczne (wystawa południowa lub zachodnia) 53/ do półcienistego, umiarkowanie suche do umiarkowanie wilgotnego, ciepłe. W cieniu kwiaty nie otwierają się. 15/ Znosi dłuższe okresy suszy.
Gleba normalna, przepuszczalna, gliniasto piaszczysta, próchniczo torfowa, wapienna. Podłoże
ziemia darniowa : ziemia liściowa : żwir wapienny 1 : 1 : 1 + drenaż
Odczyn pH 6 - 7 obojętny do lekko zasadowy Wymagania Po kwitnieniu ścinać nisko. 1/ Podlewać skąpo. Zimą sucho (drenaż). Rozmnażanie Podział wiosną lub jesienią. Sadzonkowanie - sadzonki wierzchołkowe od wiosny do lata. Siew - wiosną. Zastosowanie
Ozdobna roślina skalna do ogrodów skalnych, naturalistycznych, na murki kwiatowe, rabaty, do pojemników, na cmentarze.
Zawiera składniki o działaniu przeciwbakteryjnym. Etymologia Nazwa rodzaju linum = z łaciny bielizna, lub od celtyckiego słowa, wskazującego nazwę ptaka żerującego na siemieniu lnianym.
Nazwa gatunku capitatum = w główkach, pęczkach zebrane kwiaty.
2/ 9/ 15/ 25/ 31/ polecają ponadto Linum perenne ssp alpinum Len trwały Alpy, Bałkany 10-30 cm VI-VIII Kwiaty niebieskobiałe.
KARMNIK OŚCISTY Sagina subulata Syn. K. szydlasty, Spergena subulata
Compacta i Aurea
Niska , zimozielona roślina skalna o pokroju zwartym, poduszkowym. Tworzy poduszki przypominające mech?.?Zarówno gatunek jak i odmiana ( Aurea) świetnie nadają się do ogrodów skalnych?? 1/
Pędy ma płożące, rozgałęzione, ukorzeniające się w podłożu, bardzo zwarte. Pędy kwiatostanowe cienkie, wyprostowane, dołem ulistnione i owłosione. Liście wąskie, prawie igiełkowate, ale miękkie i gęste. Liście soczyście zielone, rozmieszczone na pędzie w okółkach. Liście odziomkowe zebrane w rozety. Kwiaty białe, pojedyncze, albo po 2-3 na szypułkach długości 3-4 cm. Ma kwiaty tuż ponad liśćmi. Kwiaty pięciopłatkowe, w postaci małych gwiazdek średnicy 4 - 5 mm, drobne, liczne, pachnące. Wolno rośnie. Roślina długowieczna - do 10 lat. Wg. innych żródeł krótkowieczna. Daje niewielki samosiew. Roślina rodzima.
Wysokość 2-7 cm
Szerokość 15-30 cm
Kwitnie VI-VII Powtarza VIII
Kolor biały ( beżowy, kremowy )
USDA 4 /24 wg. innych żródeł 5
Ocena * Dekoracyjna roślina skalna. Polecana przez 1/ 2/ 3/ 25/. zwłaszcza odmiana "Compacta" i ?Aurea?. T-1 Bardzo łatwa w uprawie.
Rośnie w miejscach wilgotnych i piaszczystych, na brzegach cieków wodnych, łąkach, wrzosowiskach, skałach, przydrożach.
Występowanie Europa zachodnia, środkowa i południowa od Islandii do Hiszpanii a na wschód od Norwegii Północnej i Szwecji do Rumunii. W Polsce tylko w Landku w woj. bielskim. Stanowisko słoneczne w południe osłonięte do lekko półcienistego - wystawa wschodnia lub północna, stale umiarkowanie wilgotne - nie wysychające i nie podmokłe. Nigdy nie powinno wysychać. 2/ Wg. 7/ Znosi okresową suszę.
Gleba normalna, przepuszczalna, lekka, piaszczysto gliniasto próchnicza, może być piaszczysta, ale dobrze utrzymująca wilgoć.
Odczyn pH 5,6 - 7,5 kwaśny do obojętny. Podłoże
ziemia darniowa : ziemia liściowa : żwir drobny 1 : 1 : 1 + drenaż Wymagania Dzielić i przesadzać co 2 - 3 lata, gdy roślina zasycha w środkowej części. Podlewać skąpo i regularnie co tydzień gdy sucho. Nawozić raz do roku wiosną nawozem wolnodziałającym. Zimą okrywać. Rozmnażanie Podział rośliny wiosną lub we IX - łatwo. Sadzonkowanie. Siew wczesną wiosną lub w VIII. Nasion nie przykrywać. Zastosowanie Roślina okrywowa na małe powierzchnie, do ogrodów skalnych, na murki, w szczeliny między kamieniami, na brzegi oczek wodnych, do ogrodów leśnych, naturalistycznych i japońskich, do podsadzania drzew i krzewów, między płyty chodnikowe, na zielone dachy i cmentarze. Ładnie wygląda w towarzystwie paproci, funkii, ciemierników oraz z macierzankami.
W Polsce gatunek krytycznie zagrożony, wymierający. Odmiany "Compacta" Odmiana niższa i bardziej zwarta od typu. Tworzy półkuliste poduszki. "Aurea" Liście żółtozielone. Etymologia Nazwa rodzaju "Sagina" oznacza jedzenie dla krów z uwagi na wygląd podobny do trawy. Nazwa gatunku"subulata" z łac. = spiczaste szydło, z uwagi na kształt liści.
Bylina kłączowa o pokroju wzniesionym, krzaczastym i dekoracyjnych kwiatach. Tworzy gęste kępy. Cała roślina pokryta szczecinkami. Liście zebrane są w odziomkowe rozety. Liście rozetowe, ciemnozielone z czerwonymi wybarwieniami, sercowate, długoogonkowe, zaostrzone, silnie ząbkowane, mięsiste. Łodygi ma wyprostowane, sztywne, rozgałęzione w górnej części, ulistnione. Liście łodygowe są mniejsze i bardziej wydłużone, krótkoogonkowe i siedzące. Kwiaty duże, długości do 5 cm, zwieszone, pięciopłatkowe, rurowe w kształcie dzwonu.Płatki są lekko wcięte i delikatnie rozchylone na zewnątrz koloru kremowobiałego do różowego, wewnątrz nieco odmiennie wybarwione i pokryte różowymi do czerwonymi plamkami. Kwiaty zebrane w szczytowe, po kilka sztuk, kłosokształtne grona. Kwitnie długo i obficie. Po kwitnieniu część nadziemna rośliny usycha, by ukazać się na nowo w IV. Roślina ekspansywna poprzez podziemne rozłogi i samosiew. W jednym miejscu ok. 5 lat. Roślina krótkowieczna. Czasem po kwitnieniu ginie, ale odnawia się z rozetek kłączowych i samosiewu.
Wysokość 20-40 cm
Szerokość 20-60 cm
Kwitnie VI-VII (VIII)
Kolor kremowobiały do różowego (niebieski, karminowo fioletowy)
USDA 5
Ocena * Dekoracyjna roślina skalna. Polecana przez 9/
T-1 Łatwa w uprawie.
Rośnie na murawach, trawiastych stokach na nizinach i w niskich górach na górskich zboczach na wysokości 100 - 2300 m.npm.
Występowanie Północno zachodnie Chiny, Rosja - Wschodnia Syberia, Korea, Japonia. Stanowisko jasne do półcienistego ( w południe osłonięte ), stale umiarkowanie wilgotne ( nie suche ) Nie znosi suchego lata, żle rośnie na nizinach o ciepłych nocach. Nie znosi upałów - w półcieniu dłużej kwitnie.
Gleba normalna, przepuszczalna, piaszczysto gliniasto próchnicza, żyzna.
Odczyn pH 6,6-8,5 obojętny, zasadowy. Podłoże
ziemia darniowa : ziemia liściowa : piasek gruboziarnisty : torf odkwaszony 4 : 1 : 2 : 4 + drenaż +Ca Wymagania Roślina ekspansywna - ograniczać rozrost. Nie sadzić w sąsiedztwie delikatnych roślin - najlepiej wysadzać w pojemnikach. Dzielić co 3 - 4 lata. Podlewać gdy sucho, co 1 - 2 tygodnie. Ściółkować kompostem - wiosną warstwą 3-4 cm. Przekwitłe kwiatostany ogławiać. Wiosną usuwać uschłe łodygi i liście. Rozmnażanie Podział kęp - wiosną lub jesienią - łatwo. Podział rozłogów - wiosną - łatwo. Sadzonkowanie - wiosną, sadzonki korzeniowe -0 zimą. Siew IX-X lub II-IV. Zastosowanie Roślina okrywowa do ogrodów skalnych, leśnych, wrzosowiskowych i naturalistycznych, na rabaty bylinowe i brzegi oczek wodnych oraz do pojemników i podsadzania drzew i krzewów. Ładnie wygląda z floksami i funkiami. Kwiaty i liście jadalne - do sałatek. Nadaje się na kwiaty cięte. W Azji stosowana jako zioło lecznicze o działaniu przeciwkaszlowym oraz leczeniu zapalenia oskrzeli, migdałków i astmy. Odmiany
"Hot Lips" Kwiaty białe z różowymi plamami wewnątrz
f. Rubriflora "Cherry Bells" Kwiaty różowe, wewnątrz białe z czerwonymi kropkami
"Pink Octopus" o niezwykłej kompozycji kwiatów
"Pantaloons" o różowych, podwójnych kwiatach Etymologia Nazwa "Campanulla" od łacińskiego "mały dzwon" z uwagi na dzwonkowaty kształt kwiatów. Nazwa gatunku "punctata" z łaciny - przerywane, kropkowany z uwagi na plamy wewnątrz kwiatu.
PEŁNIK DROBNY
Trollius pumilus Syn. P. niski, P.kartłowaty
Bylina zielna o pokroju wzniesionym, krzaczastym. Niski gatunek pełnika. Tworzy wypukłe kępy?.?Należy do najpiękniejszych pełników skalnych?...31/
Korzenie ma włókniste, zgrubiałe. Liście odziomkowe ma długoogonkowe, łodygowe siedzące. Liście są jasnozielone, głęboko powcinane i ząbkowane, pierzaste, błyszczące, kędzierzawe, pięcioklapowane, u nasady głęboko sercowate, trójdzielne. Łodygi kwiatostanowe wyprostowane, nierozgałęzione. Kwiaty pojedyncze, na szczycie łodyg, pięciopłatkowe, ciemnożółte zwykle na zewnątrz zaczerwienione. Płatki korony płasko rozłożone podobne do kwiatów kaczeńca. Kwitnie sukcesywnie kilka tygodni. Roślina trująca. Należy do wolno rosnączych gatunków.
Wysokość 5-25 cm
Szerokość 25-30 cm
Kwitnie VI-VII Powtarza
Kolor ciemnożółty
USDA 5
Ocena * Dekoracyjna roślina skalna. Polecana przez 8/ 9/ 15/ 25/ 31/. T-2 Łatwa w uprawie
Rośnie na bagnach i łąkach alpejskich na wysokości 2300-5800 m.npm.
Występowanie Himalaje Wschodnie, Nepal, Bhutan, Birma,Tybet, Chiny Zachodnie. Stanowisko półcieniste -wystawa północna, zachodnia lub wschodnia do słonecznego przy większej wilgotności podłoża. Lubi słoneczne, wilgotne.
Gleba normalna, przepuszczalna, cięższa piaszczysto gliniasto ilasta próchniczo torfowa, wilgotna do stale umiarkowanie wilgotnej, żyzna.
Odczyn pH 5,8-6,8 lekko kwaśny, obojętny Podłoże
ziemia darniowa : ziemia liściowa : żwir drobny + torf kwaśny Wymagania Podlewać regularnie, gdy sucho częściej. Na glebach suchych lub wysychających latem przestaje kwitnąć i zamiera 9/. Wokół rośliny ściółkować dla utrzymania wilgoci w podłożu. Kwiaty przekwitłe ogławiać. Liście uschnięte usuwać. Rozmnażanie Podział póżnym latem po przekwitnieniu lub wczesna wiosną, na 2 do 3 części - łatwo. Siew wczesną wiosną II-III po stratyfikacji lub niezwłocznie po zbiorze nasion - trudno. Kiełkuje nieregularnie i długo. Czasem 2 lata. Kwitnie po 3 latach. Zastosowanie
Ozdobna roślina do ogrodów skalnych i japońskich, koryt, na rabaty bylinowe, na obrzeża drzew, na granicy z oczkiem wodnym lub strumykiem. 9/ Ładnie wygląda w towarzystwie kukułek, jaskrów, niezapominajki błotnej, tobołków oraz sadzony w grupach.
Nadaje się na kwiaty cięte. Odmiany
ssp.albiflora ? kwiaty białe Etymologia
Nazwa gatunku z łac. pumilus = karzeł, karłowaty
Podobny , ale niższy jest Trollius acaulis Pełnik bezłodygowy Himalaje 10-15 cm złotożółty, polecany przez 25/.
PIERWIOSNEK MALEŃKI
Primula minima Syn. P.ventaglina, Pierwiosnka
mieszaniec
Miniaturowa, wysokogórska, zimozielona bylina. Rośnie od kosówki po turnie na halach, piargach i murawach naskalnych.
Tworzy lużne kępki licznych, małych różyczek liściowych.
Korzeń ma ciemny, długi, mięsisty,duży w porównaniu z wielkością rośliny, z odnogami. Z odnóg tych wyrastają ciemnozielone liście odziomkowe zebrane w zwarte rozetki. 25/ Liście ma mięsiste, błyszczące, pokryte woskiem, klinowate w górnej części ucięte z 3-9 ząbkami. 26/ Łodyżki kwiatowe są bezlistne, zwykle krótsze od liści, długości ok. 1 cm z jednym, dużym do 3 cm średnicy kwiatem. Kwiaty złożone są z kielicha i pięciu płatków. Platki są ząbkowane i wcięte na szczycie głęboko, do połowy płatka w kształcie litery V. Kwiaty mają kolor fioletoworóżowy z białym oczkiem zbudowanym z pierścienia włosków. ..."Najmniejszy z wszystkich europejskich gatunków"... 8/. Gatunek rodzimy.
Ocena * Dekoracyjna roślina skalna. Polecana przez 8/ 9/ 24/ 31/ 53/. Odmiany i mieszańce mają większe kwiaty i obficiej kwitną. T-2 Łatwa w uprawie na wyżynach i pogórzu. Nie nadaje się do uprawy na nizinach typu NS ani NW. 32/
Wysokość 2-5 cm
Szerokość 10-20 cm
Kolor fioletoworóżowy, purpurowy ( rzadko biały )
Kwitnie V-VII Powtarza pojedynczymi kwiatkami.
USDA 5
Rośnie na skałach, półkach skalnych i piargach, łąkach wysokogórskich na podłożu kwaśnym granitowym, ale i na wapiennym z grubą warstwą humusu kwaśnego na wysokości 1200 - 3000 m.npm.
Występuje w górach Europy Środkowej i Południowej - Wschodnie Alpy, Karpaty, Bałkany, Apeniny, Pireneje. W Polsce w Tatrach i Karkonoszach. Stanowisko słoneczne, ale ocienione od 10-16 tej - wystawa wschodnia lub północna 53/, stale umiarkowanie wilgotne, chłodne. Nie znosi wysokich temperatur, w lecie chronić przed upałem.
Gleba normalna, przepuszczalna, płytka, piaszczysto gliniasta, umiarkowanie próchnicza, kwaśna.
Odczyn pH 6,1 - 7,8 lekko kwaśny, obojętny. Podłoże
ziemia darniowa : ziemia liściowa : żwir drobny 1 : 1 : 1 + drenaż + torf kwaśny Wymagania Nie nadaje się do uprawy na nizinach. W lecie chronić przed upałem, regularnie podlewać - raz w tygodniu, by podłoże było umiarkowanie wilgotne. Wiosną nawozić nawozem wolnodziałającym dla rhododendronów lub kompostować. Rozmnażanie Podział poduszki. Sadzonkowanie sadzonki zielne póżną wiosną. Siew ( stratyfikacja ). Zastosowanie Roślina ozdobna do ogrodów skalnych i alpinariów. Nadaje się do uprawy pojemnikowej. Ładnie wygląda z Soldanella carpatica. Roślina objęta ścisłą ochroną. Odmiany
"Alba" Kwiaty białe. Etymologia Nazwa rodzaju z łac. "primus"= pierwszy: z uwagi na porę kwitnienia. Nazwa gatunku od "minima"= maleńki z uwagi na wielkość rośliny.
Drzewa i krzewy iglaste polecane do ogrodów skalnych przez Królewskie Towarzystwo Ogrodnicze RHS
Pokrój, kolor i wielkość drzew i krzewów iglastych po 10 i 20 (30) latach uprawy.
W dużych ogrodach skalnych oraz na obrzeżach średnich i małych ogrodów skalnych w celu ich oddzielenia od innych ozdobnych lub użytkowych części ogrodu, od sąsiadów czy ulic powinny być sadzone drzewa i krzewy. Pozwalają one bowiem nadać odpowiedni charakter otoczeniu...."Krzewy...chronią przed ciekawskimi spojrzeniami, osłaniają przed wiatrem, drzewa zaś zapewniają przyjemny chłód i cień w pełni lata...wpływają na mikroklimat w ogrodzie"...2/ ważny zwłaszcza dla roślin skalnych w ogrodach położonych na nizinach i w wielkich aglomeracjach miejskich.
Dokonanie samodzielnego doboru drzewa lub krzewu iglastego do ogrodu jest zagadnieniem niezmiernie skomplikowanym. W polskich szkółkach ogrodniczych oferowane jest bowiem ok. 2000 gatunków i odmian tych roślin w większości w formie sadzonek, które w wielkości docelowej osiągać mogą wysokość od 20 cm do kilkudziesięciu metrów i różną szerokość.
..."Dla uprawiajacych ogrody przy domu najważniejsze przy wyborze drzewa jest chyba to , jaką ostatecznie osiąga wysokość i szerokość...zarówno z powodów estetycznych jak i praktycznych...lepiej jest wybrać mniejsze, słabiej rozgałęzione drzewo"... 1/
..."Dzięki różnorodnym formom i ciekawemu pokrojowi rośliny iglaste stwarzają różne możliwości aranżacji ogrodu"...2/
Królewskie Towarzystwo Ogrodnicze RHS poleca następujące drzewa i krzewy iglaste do ogrodów skalnych i w ich otoczeniu:
(Uwaga - niektóre polecane drzewa i krzewy wrażliwe na mróz sadzić można tylko w zachodnich, cieplejszych regionach naszego kraju a świerki są wrażliwe na suche i zanieczyszczone powietrze.)
1.Jodłę kalifornijską Abies concolor "Compacta" Pokrój: Stożek szaroniebieski do niebieskozielonego Wielkość docelowa 2-3 m wysokości 1,5m szerokości. Najłatwiejsza w uprawie i najmniej wymagająca. Wolno rośnie po 10 latach 1m a po 30 latach - 3 m. Przyrost roczny 3-5 cm.
2.Jodłę górską Abies lasiocarpa "Compacta" Pokrój: Stożek szeroki srebrzystoniebieskozielony. Wielkość docelowa 3 m wysokości 3m szerokości. Najpiękniejsza karłowa odmiana jodły. Wolno rośnie po 10 latach- 1m a po 30 latach 3m. Przyrost roczny 7-10 cm. Młode egzemplarze okrywać w czasie silnych mrozów. Późnowiosenne przymrozki mogą uszkadzać młode pędy.
3.Jodłę kaukaskąAbies nordmanniana "Golden Spreader Stożek zielonożółty. Wielkość docelowa 1,5 m wysokości. Po 10 latach 1m wysokości 1 m szerokości. Przyrost roczny 5-10 cm. Nie w pełni mrozoodporna. Cyprysik Lawsona Chamaecyparis lawsoniana tylko odmiany niskie do 2 m wysokości. Nie w pełni mrozoodporny.
4."Minima Aurea" Szeroki stożek złocistożółty. Wielkość docelowa 1 m wysokości 1 m szerokości.
Po 10 latach 0,5m wysokości i 0,5m szerokości. Po 30 latach 1m wysokości i 1 m szerokości.
5."Minima Glauca" Kula szarozielona Wielkość docelowa 1,5-2 m średnicy. Po 10 latach 0,3 - 0,5 m średnicy. Po 20 latach 1 m średnicy. Przyrost roczny 3-5 cm. Cyprysik japoński (tępołuskowy) Chamaeciparis obtusa tylko odmiany niskie. Nie w pełni mrozoodporny.
6."Nana" Szerokostożkowy ciemnozielony 0,5-1 m. W wieku 10 lat - 50 cm wysokości
7."Nana Aurea" Szerokostożkowy złotożółty. Wielkość docelowa 1,5-2,5 m wysokości. Po 10 latach
0,5m wysokości, po 20 latach 1,5m wysokości i 0,8 m szerokości. Szydlicę japońską Cryptomeria japonica tylko odmiany niskie. Wrażliwa na mróz.
8."Globosa Nana" Kopuła jasnozielona 0,5-1 m średnicy
9."Vilmoraniana" kula nieregularna, jasnozielona 1m wys i szerokości Jałowiec pospolity Juniperus communis odmiany
10."Compressa" Kolumna wąska, szarozielona. Wielkość docelowa 1,5 m wysokości i 0,5m szerokości. Po 10 latach osiąga 0,8-1m wysokości 0,25 m średnicy. Jeden z najwolniej rosnących jałowców. Przyrost roczny do 10 cm. Zimą wymaga kopczykowania
11. "Repanda" Płożący ciemnozielony 0,3-0,5 m wysokości 2-4 m szerokości. Po 10 latach 0,2m wysokości 2m szerokości
12.Jałowiec rozesłany Juniperus procumbens"Nana" Płożący zielononiebieski 0,1-0,2 m wys 2-3 m szer.Po 10 latach do 0,2m wysokości, 1-1,5m szerokości.
13.Mikrobiota syberyjska Microbiota decussata Niska, rozłożysta, matowozielona. Wielkość docelowa 0,5-0,6 m wys 2-3 m szerokości. Po 10 latach 0,3m wysokości i 1,5-2 m szerokości. Świerk pospolity Picea abies odmiany
14."Little Gem" Kula spłaszczona, żywozielona. Po 10 latach 0,3m wysokości i 0,6 m szerokości docelowo 0,4-0,5 m wys i do 1 m szerokości.
15."Nidiformis" Kula spłaszczona, ciemnozielona. Po 10 latach 0,4 wysokości do1 m szerokości, po 20 latach 1m wysokości i 1,5-2 m szerokości.
16.Świerk biały Picea glauca "Echiniformis" Kula potem kopuła stalowoniebieska do srebrzystej 0,7-0,9m wysokość i 0,8-1 m szerokości. Po 10 latach 0,4 m wysokości i 0,6 m szerokości
17.Świerk czarny Picea mariana "Nana" Kopuła szaroniebiesko srebrna 0,3-0,5 m wysokości i 1,6 m szerokości
18.Świerk serbski Picea omorica "Nana" Stożek dwubarwny, ciemnozielono - srebrzysty 3 m wysokości 1,5 m szerokości
19.Sosnę bośniacką Pinus heldreichii "Smidtii" Kula spłaszczona jasnozielona 0,5-1 m wysokości i 0,6-1 m szerokości
20.Kosodrzewinę Pinus mungo"Mops"Kula ciemnozielona 0,5-1m wysokości i takiej samej szerokości
21.Sosnę drobnokwiatową Pinus parviflora "Adcocks Dwarf" Stożek zaokrąglony,niebieskozielony.Po 10 latach 0,5 m wysokości i 0,6 m szerokości, po 20-tu 1,5 m wysokości i 1 m szerokości. Po wielu latach może osiągnąć 2,5 m wysokości.Rośnie bardzo wolno Może przemarzać w zimnych regionach Polski.
22.Sosnę pospolitą Pinus silvestris "Beuwronensis" Kula spłaszczona niebieskozielona 1m wysokości i 1 m szerokości. Starsze do 2 m. wysokości.
Drzewa i krzewy liściaste polecane do ogrodów skalnych przez Królewskie Towarzystwo Ogrodnicze
1. Berberys wąskolistny Berberis stenophylla "Corallina Compacta" Wysokość 0,15-0,5 m Szerokość 0,1-0,5 m
Karłowy krzew, zimozielony o pokroju rozłożystym i łodygach łukowato zwisających. Liście ma żółtozielone, kwiaty żółte (w pąkach koralowe), owoce niebieskoczarne.
2. Dereń kanadyjski Cornus canadensis. Wysokość 0,1-0,2 m Szerokość 0,1-0,2 m
Niska, nie zimozielona krzewinka o pokroju szerokim, rozłożystym, płożącym. Liście matowozielone, kwiaty białe, owoce jasnoczerwone.
3. Irga kaszmirska Cotoneaster cashmiriensis Wysokość 0,1-0,3 m Szerokość do 2 m
Niski krzew zimozielony o pokroju płaskim, szerokim. Liście ma ciemnozielone, kwiaty białe, owoce ciemnoczerwone.
3. Irga wyrazista Cotoneaster conspicuus "Decorus" Wysokość 1-1,5 m Szerokość 1,5-2,5 m
Zimozielony, rozgałęziony krzew. Liście ma cemnozielone błyszczące, kwiaty białe, owoce-czerwone jagody.
5.. Szczodrzeniec-Żarnowiec Beana Citisus x beanii Wysokość 0,3 m Szerokość 0,75 m
Niski krzew półpłożący, nie zimozielony z łukowato wygiętymi wiechami kwiatów. Kwiaty złotożółte.Liśie zielone.
6.. Szczedrzeniec-Żarnowiec szorstki Citisus hirsutus Wysokość 0,6-1 m
Niska krzewinka 0,3-0,4 m lub krzew o pędach owłosionych, wzniesionych i rozgałęzionych. Liścier ma trójlistkowe, zielone, owłosione. Kwiaty motylkowe zółte.
7. Wawrzynek Murański Daphne arbuscula Wysokość 0,2m Szerokość 0.4 m
Niski krzew zimozielony. Liście ciemnozielone skórzaste. Kwiaty różowofioletowe. Najmniejszy i chyba najpiękniejszy z Wawrzynków.
8. Wawrzynek Burkwooda Daphne x burkwoodii "Somerset" Wysokośc 0,9-1,2 m Szerokość 1-1,5 m
Krzew gęsto rozgałęziony, zaokrąglony, częściowo zimozielony. Liście ma zielone. Odmiana ma jasnoróżowe kwiaty.
9. Wawrzynek główkowy Daphne cneorum "Eximia" Wysokość 0,1-0,3 m Szerokość 0,3-1m
Niski krzew zimozielony o pokroju rozesłanym, płożącym i ozdobnych kwiatach i liściach. Liście ma ciemnozielone, skórzaste. Kwiaty różowe.
10. Wawrzynek neapolitański Daphne x napolitana Wysokość 0,5-0,75 m Szerokość o,5-1 m
Krzew zimozielony.Liście mna ciemnozielone, kwiaty różowe. Nie w pełni mrozoodporny.
11. Wawrzynek - mieszaniec Daphne x rollsdorfii Wichelm Schacht Wysokość 0,45-0,6 m Szerokość 0,45-0,6 m
Krzew symetryczny, zimozielony. Liście ma ciemnozielone, błyszcząca, kwiaty różowe.
12. Wawrzynek - mieszaniec Daphne x susannae "Cheriton"Wysokość o,3-0,5 m Szerokość 0,6-0,9 m
Krzewinka poduszkowa, zimozielona. Liście ma błyszczące zielone, kwiaty różowe.
13. Wawrzynek tangucki Daphne tangutica Wysokość 0,5-1 m Szerokość 0,5-1 m
Krzew zimozielony o pokroju krzaczastym, zaokrąglonym. Liście ma skórzaste intensywnie zielone, kwiaty różanopurpurowobiałe, owoce czerwone.
14. Wawrzynek transatlantica syn."Blafra" Wysokość 0,5-0,9 m Szerokość 0,5-0,9 m
Krzew rozgałęziony, zaokrąglony. Liście ma błyszczące ciemnozielone, kwiaty białoróżowe.
15. Wrzosiec krwisty Erica carnea Wysokość 0,15-0,35 m Szerokość 0,5 m
Krzewinka zimozielona, silnie rozgałęziona o krzaczastym, płożącym pokroju i ozdobnych liściach i kwiatach. Liście ma igiełkowate, ciemnozielone do żółtych, kwiaty purpuroworóżowe. Odmiany - kwiaty od białych po fioletowe
16. Janowiec lidyjski Genista lydia Wysokość 0,5-0,9 m Szerokość 0,5-0,9 m
Krzew nie zimozielony o pokroju szerokim, gęstym, kopulastym. Liście ma szarozielone, kwiaty złocistożółte. Nie w pełni mrozoodporny.
17. Janowiec włosisty Genista pilosa "Procumbens" Wysokość 0,05-0,1 m Szerokość 0,6 m
Niski krzew płożący, nie zimozielony. Liście niebieskozielone, prawie igłowate, kwiaty motylkowe, jasnożółte.
18. Dziurawiec olimpijski Hypericum olympicum Wysokość 0,15-0,20 m Szerokość 0,3 m
Niska krzewinka nie zimozielona o pokroju kępiastym i dekoracyjnych kwiatach. Liście ma szarozielone, błyszczące, kwiaty jasnożółte, duże.
19. Dziurawiec olimpijski Hypericum olympicum f.uniflorum "Citrinum" Wysokość 0,1-0,4 Szerokość 0,1-0,4
Krzew gęsty, zaokrąglony, nie zimozielony. Liście ma szarozielone, kwiaty cytrynowożółte.
20. Ubiorek wiecznie zielony Iberis sempervirens "Snow Flake" Wysokość 0,15-0,3 m Szerokość 0,45-0,9 m
Rozłożysta krzewinka zimozielona o pokroju płożącym. Tworzy szerokie kępy. Liście ma ciemnozielone, kwiaty białe zebrane w duże baldachy.
21. Kalmia wąskolistna Kalmia angustifolia Wysokość 1 m Szerokość 0,8-1,5 m
Wiotki krzew o pokroju krzaczastym. Liście ma zielone błękitnozielone, kwiaty jaskrawo czerwonoróżowe.
22. Piwonia owalnolistkowa Paeonia obovata Wysokość 0,4-0,6 m Szerokość 0,4-0,9 m
Pędy rosną pojedynczo i nie rozwijają się w krzewy .Ozdobę rośliny stanowią liście, kwiaty a przede wszystkim owocostany po ich pęknięciu. Owoce niebieskoczarne lśniące na jaskrawo czerwonym tle bezpłodnych nasion. Kwiaty różowe - nie należy ich ścinać by dopuścić do zawiązania owoców.
23. Piwonia owalnolistna Paeonia obovata var.alba. kwiaty ma białe.
24. Rododendron Rhododendron calostrotum "Gigha" Wysokość0,25-0,5 m Szerokość 0,8m
Uważany za jeden z najlepszych karłowatych rododendronów. Mały krzew o liściach zimozielonych, niebieskozielonych i kwiatach różowoczerwonych. Nie w pełni mrozoodporny - USDA 7.
25. Rododendron Rhododendron calostrotum ssp. keleticum Wysokość 0,2-0,3 m Szerokość O,5-0,8 m
Krzew zimozielony Liście zielone, kwiaty lilioworóżowe.
26. Rododendron Rododendron mieszańce Rhododendron x hybridum
Adonis, Arctic Tern, Carmen, Clipinense, Curlew, Egret, Giny Gee, Gristede, Merganser, Moerheim, Ptarmigan,Rampo, Scarlet Wonder, Wee Bee, Wren.
Krzewy o pokroju zależności od odmiany od krzaczastergo do kulistego. Liście ciemnozielone. Kwiaty zależne od odmiany.
27. Rododendron Rhododendron cilipinense Wysokość o,5-1 m Szerokość o,5-1 m
Krzew zimozielony. Kwiaty bladoróżowe. Nie w pełni mrozoodporny USDA 7
28.Rododendron Rhododendron fastigiatum "Blue Steel" Wysokość 0,25-0,5 m Szerokość 0,25-0,5 Krzew zimozielony kwiaty fioletowoniebieskie.
29.Rododendron Rhododendron hanaceum "Nanum" Wysokość 0,1-0,2 m 0,25-0,5 m
Karłowaty krzew zimozielony. Kwiaty kremowożółte. Nie jest mrozoodporny. USDA 8
30. Rododendron Rhododendron keiskei var. ozawae Wysokość 0,1-0,5 m Szerokość 0,5-1 m
Kwiaty bladożółte.
31. Wierzba boyda Salix boydi Wysokość 0,3-0,4 m Szerokość 0,2-0,3 m
Krzew- karłowa odmiana wierzby. Liście ma sarozielone. Kwiaty - kotki, bez okwiatu.
32. Wierzba szwajcarska Salix helvetia Wysokość 0,5-1m Szerokość 0,5-1m
Niski kulisty krzew rozgałęziony i omszony. Liście szarozielone.
33. Wierzba wełnista Salix lanata Wysokość 1 m
Niski krzew o poskręcanych i zdeformowanych łodygach. Liście ma matowozielone Kwiaty- kotki żółtoszare.
34. Wierzba żyłkowana Salix reticulata Wysokość do 0,1 m Szerokość 0,1-0,35 m
Krzew płożący. Tworzy zwartą darń. Liście ma ciemnozielone, spodem białe.
35. Santolina cyprysikowata Santolina chemaceparissus "Nana" Wysokość 0,2 m Szerokość 0,4-0,6 m Zimozielony półkrzew o pokroju krzaczastym, kulistym i ozdobnych liściach. Tworzy kępy. Liście ma srebrzyste. Kwiaty jaskrawożółte zebrane w kuliste główki.
36. Jarząb Sorbus reducta Wysokość 1,5 m . Tworzy zarośla.
Niski krzew o ozdobnych liściach. Kwiaty ma białe. Owoce białe lub czerwone.
37. Tawuła japońska Spiraea japonica "Nana" Wysokość 0,5 m Szerokość 1 m
Niski krzew nie zimozielony o pokroju kopulastym. Kwiaty różowe do czerwonych.
Niewielka bylina górska o ozdobnych liściach i kwiatach. Liście ma szaroniebieskie, jajowate, szerokie, brzegiem ząbkowane, spodem omączone, zebrane w odziomkowe rozety. Z rozet wyrastają bezlistne pędy kwiatostanowe,długości 10-15 cm. Kwiaty ma pięciopłatkowe, różowe z żółtym oczkiem, zebrane w baldachy po 20 - 30 sztuk.
Ocena ** AGM 1993 Bardzo dekoracyjna roślina skalna, polecana przez 3, 15, 33, 53. T-2 Łatwa w uprawie. Łatwiejsza niż P.farinosa.
Wysokość 5-15 cm
Szerokość 10-15 cm
Kwitnie IV, V
Kolor różowofioletowy, ciemnopurpurowy
Mrozoodporność USDA 4, 5
Rośnie na mokrych, trawiastych miejscach wzdłuż strumieni, na półkach i w szczelinach skalnych, w jasnych lasach lub zaroślach na podłożach zarówno zasadowych jak i kwaśnych
Występowanie Północno wschodnia Bułgaria - Stara Planina na wysokości 900 - 2000 m.npm. Endemit bułgarski. Stanowisko półcieniste w południe ocienione, wystawa wschodnia lub północna, stale umiarkowanie wilgoytne, chłodne.
Gleba organiczna do normalnej, ilasto gliniasta, słabo przepuszczalna, żyzna. Podłoże
ziemia darniowa : ziemia liściowa : żwir drobny 1 : 1 : 1 lub 1 : 2 : 0
Odczyn pH 6,1 - 7,8 lekko kwaśny, obojętny Wymagania
Należy podlewać, by podłoże było stale umiarkowanie wilgotne. Nawozić nawozem wolnodziałającym potem dla roślin kwitnących lub kompostem. Po kwitnieniu usuwać przekwitłe kwiatostany i uschłe liście. Zima lekko okrywać. Rozmnażanie
Podział - łatwo, kwitnie w 2 roku. Siew nasion wiosną lub po zbiorze ( stratyfikacja ) - łatwo. Sadzonkowanie - sadzonki liściowe. Zastosowanie
Bylina ozdobna do ogrodów skalnych, alpinariów, koryt. Ladnie wygląda w małych grupach lub pojedynczo na tle roślin ciemnozielonych. Etymologia
Nazwa "Primula" od łacińskiej nazwy "Primus" = pierwszy, z uwagi na najwcześniej wiosną kwitnący kwiat. Nazwa gatunku "frondosa" z łac. =liściasty.
Roślina częściowo zimozielona o ozdobnych liściach i kwiatach. Tworzy małe kępy. Łodygę ma drzewiastą, wydłużoną. Liście ma niebieskozielone, skórzaste, brzegami ostro ząbkowane i biało przebarwione, zebrane w rozety. Starsze liście zimą zamierają. Pędy kwiatowe 2,5-15 cm wysokości zakończone są 2-10 kwiatami, pięciopłatkowymi barwy niebieskolawendowej z białym oczkiem w środku, Srednicy 2-3 cm, zebrane w baldachy. Roślina chroniona we Francji i Włoszech.
Ocena ** AGM Bardzo dekoracyjna roślina skalna. Polecana przez 9/ 15/ 25/ 33/ 53/. T-3 Średnio wymagająca.
Wysokość 5 - 12 cm
Szerokość 15-30 cm
Kwitnie (IV) V,VI
Kolor niebieskolawendowy (biały, żółty, różowy, fioletowy)
Mrozoodporność USDA 5
Rośnie na ocienionych skałach, trawiastych półkach, stokach, w pionowych szczelinach skalnych zwykle o wystawie północnej, na podłożu wapiennym.
Występowanie Alpy Nadmorskie i Kotyjskie, na wysokości 800-3600 m.npm. Stanowisko półcieniste do słonecznego - w południe zacienionego, stale umiarkowanie wilgotne, chłodne. Nie znosi wysokich temperatur. W lecie chronić przed upałem.
Gleba normalna, przepuszczalna, piaszczysto ilasta. Podłoże
ziemia darniowa : ziemia liściowa : grys + Ca + drenaż
Odczyn pH 6,6 - 7,8 obojętny do lekko zasadowy Wymagania Najlepiej sadzić pod nawisem skalnym. Dzielić i przesadzać co kilka lat, bo roślina gubi dolne liście wydłużając łodygi - rozety liści wyrastają ponad podłoże. Należy je obsypać podłożem lub zakopać głębiej. Nie zwilżać liści podczas podlewania. Usuwać uschłe liście. Zimą chronić przed wilgocią. Rozmnażanie
Podział po kwitnieniu lub wczesną jesienią. Sadzonkowanie - sadzonki korzeniowe, łatwiej przez oddzielanie ukorzenionych rozet. Siew nasion (startyfikacja) Zastosowanie
Bylina ozdobna do ogodów skalnych, alpinariów, kontenerów, na tarasy i rabaty bylinowe. Odmiany Ma wiele odmian ogrodowych o różnych kolorach kwiatów. RHS poleca m.in. odmiany
Linda Pope o kwiatach fioletowoniebieskich
Prichard o kwiatach fioletowoniebieskich
Beamish o kwiatach czertwonofioloetowych Etymologia
Nazwa "Primula" od łacińskiej nazwy "Primus" = pierwszy, z uwagi na najwcześniej wiosną kwitnący kwiat
Nazwa gatunku marginata = obrzeżona; bo liście ma pokryte na brzegach białym nalotem.
Niezimozielona, kępkowa bylina wysokogórska o ozdobnych liściach i kwiatach. Liście ma niebieskozielone, łopatkowate, na brzegach drobno ząbkowane i lekko karbowane, spodem pokryte białym nalotem. Liście zebrane są w odziomkowe rozety. Spomiędzy liści wyrasta łodyga kwiatostanowa, 8-18 cm wysoka. Kwiaty są fioletowopurpurowe z żółtymi oczkami, pięciopłatkowe zebrane po 2-12 sztuk w prawie kuliste baldaszki na szczycie łodyg. W Polsce występował w Bieszczadach, obecnie uznany za wymarły.
Ocena * Dekoracyjna roślina skalna. Polecana przez 25 i 31. T-3 Średnio wymagająca.
Rośnie na wilgotnych murawach naskalnych, kamienistych łąkach i paSTWISKACH, szczelinach skalnych na podłożu wapiennym.
Występowanie Góry Środkowej i Południowej Europy - Alpy, Karpaty, Bałkany i Azji - Mały Kaukaz, Armenia.
Wysokość 8-25 cm
Szerokość 10-20 cm
Kwitnie IV, V (VI)
Kolor ciemnofioletowoczerwony
Mrozoodporność USDA 4, 5
Stanowisko Półcieniste do słoneczne w południe osłonięte - wystawa wschodnia, stale umiarkowanie wilgotne, osłonięte, chłodne. Roślina wrażliwa na suszę.
Gleba normalna, przepuszczalna, lekka, ilasto żwirowo próchnicza, wapienna. Podłoże
ziemia darniowa : ziemia liściowa : żwir 1 : 1; 1 + drenaż + Ca.
Odczyn pH 7,1-7,8 lekko kwaśny do lekko zasadowy. Lubi zasadowy. Wymagania Nie lubi przesadzania. Podlewać w czasie suszy. Można kompostować. Zimą sucho. Zimą lekko okrywać. Rozmnażanie Podział rośliny. Siew nasion.(stratyfikacja) Zastosowanie
Bylina ozdobna do ogrodów skalnych, alpinariów, na skarpy, do pojemników i koryt. Etymologia.
Nazwa "Primula" od łacińskiej nazwy "Primus" = pierwszy, z uwagi na najwcześniej wiosną kwitnący kwiat. Nazwa gatunkowa "halleri" od nazwiska Albrechta von Haller (1708-1777 r.) szwajcarskiego lekarza i botanika.
Zimozielona górska bylina poduszkowa o ozdobnych rozetach liściowych i kwiatach. Zaliczana do sekcji skalnic poduszkowych Porphirion podsekcji Engleria.
Pędy ma pełzające rozgałęzione. Wyrastają z nich płaskie rozety liści 1,5-3,5 cm średnicy. Liście rozetowe ma skórzaste, 1 - 2 cm długości, srebrzystoszare, sino inkrustowane wapnem, zwłaszcza na brzegach. Z środka rozet wyrastają czerwonawe łodygi kwiatostanowe, 6-10 cm wysokości, rzadko ulistnione liśćmi czerwonawo zabarwionymi. Łodygi zakończone są wiechami 10-30 fioletoworóżowych, dzwonkowatych, kwiatów. Łodygi, liście Lodygowe i kwiaty są silnie owłosione czerwonawymi włoskami. Łodyga początkowo wygięta pastorałowo w miarę kwitnienia wyprostowuje się. Rośnie bardzo wolno. Na zdjęciu 1 roślina roczna. Na zdjęciu 4 roślina czteroletnia. Różni się od S. porophyla rozgałęzionymi kwiatostanami.
Ocena * Dekoracyjna roślina skalna.
T-3 Średnio wymagająca w uprawie.
Wysokość 6-15 cm
Szerokość 10-30 cm
Kwitnie IV-VI
Kolor fioletoworóżowy
Mrozoodporność USDA 6
Rośnie w szczelinach wapiennych skał na wysokośći 500-1600 m.npm
Występuje w Północnej Grecji i Bułgarii - Pirin, Rodopy. Endemit bałkański. Stanowisko półcieniste, umiarkowanie wilgotne, chłodne. Gleba mineralna, przepuszczalna, wapienna. Podłoże
ziemia liściowa : ziemia darniowa : żwir wapienny ! : 1 : 1 + drenaż + Ca
Odczyn pH 6,1-8,5 lekkko kwaśne, obojętne do silnie zasadowego. Lubi zasadowy, bo w naturze rośnie na skałach wapiennych. Wymagania
Podlewać w czasie suszy. Nawozić kompostem. Ogławiać przekwitłe kwiatostany. Zimą lekko okrywać. Rozmnażanie Sadzonkowanie - sadzonki zielne. Siew bezpośrednio po zbiorze odkryty lub kryty w II-V po stratyfikacji. Kiełkuje po 14 - 60 dniach. Zastosowanie
Bylina ozdobna do ogrodów skalnych, alpinariów, pojemników. Etymologia
Nazwa "Saxifraga" pochodzi od łacińskich słów "saxum" = kamień i "frango" = złamać
i wskazuje na zastosowanie do leczenia kamieni nerkowych. Wg. innej interpretacji pochodzi od "saxum"= ,kamień i "frago" = przerwa z uwagi na to, że rośnie na skałach w szczelinach skalnych. Nazwa gatunku od nazwiska Vaclava Stribrny(1853-1933) czeskiego botanika, badacza flory Bułgarii.
Niska, zimozielona bylina poduszkowa. Tworzy kępki...."Cenna roślina do ogrodów skalnych"...9/ Cała roślina pokryta jest srebrzystymi, jedwabistymi włoskami. Łodygi ma zdrewniałe u podstawy i ulistnione. Liście jajowate zebrane w przylegające gęsto do siebie rozetki. Kwiaty średnicy 0,8 cm, białe zebrane po 1 do kilku na szczytach pędów, bez walorów ozdobnych. Pędy kwiatostanowe rosną w czasie kwitnienia.
Ocena ** Dekoracyjna roślin a skalna. .Polecana przez 9/ 24/i 53/ T-2 Łatwa w uprawie
Wysokość 7-13 cm
szerokość 15-40 cm
Kwitnie V-VI
Kolor biały (różowy)
Mrozoodporność USDA 6
Rośnie na kamienistych zboczach gór, skałach i murawach naskalnych na wysokości 900-3000 m.npm.
Występowanie Południowa Turcja - Taurus. Stanowisko Słoneczne do półcienistego, suche, ciepłe. Toleruje suszę.
Gleba normalna, przepuszczalna, piaszczysta, mało zasobna bezwapienna. Podłoże
ziemia darniowa : ziemia liściowa: żwir ! :1 :1 + drenaż
Odczyn lekko kwaśny, obojętny. Wymagania Daielić i przesadzać co kilka lat. Kwiaty warto usuwać, by nie przesłaniały walorów poduszki 9/. Zimą sucho. Rozmnażanie Podział w VIII-IX - łatwo. Sadzonkiy. zielne po kwitnieniu. Siew jesienią lub wczesną wiosną po stratyfikacji. Zastosowanie
Ozdobna roślina okrywowa, zadarniająca do ogrodów skalnych, pojemników na murki. Etymologia Nazwa rodzajowa "Arabis" oznacza z łaciny nazwy roślin z Arabii. Nazwa gatunku"androsacea" = naradkowata, taka jak naradka.
