Najpiękniejsze rośliny ogrodów skalnych - BAZA

[Janusz100]

ASTER KARŁOWY Aster dumosus
syn.Symphyotrichum dumosum - obecna nazwa, A.krzaczasty- Odmiany karłowe.




 Niska bylina o krzaczastym, kulistym, zwartym pokroju. Roślina dekoracyjna z uwagi na pokrój, kwiaty
i póżny termin kwitnienia..."Uważana za jedną z najbardziej wartościowych bylin ogrodowych."...(13).
Rozrasta się na znacznych przestrzeniach dzięki podziemnym rozłogom. Pędy nadziemne wyprostowane, gęsto ulistnione i silnie rozgałęzione w górnej części. Liście wąsko lancetowate, zielone do ciemnozielonych, siedzące, całobrzegie. 4/ Kwiaty koszyczkowe, języczkowate zebrane w bardzo rozgałęzione wiechy po 15-30 kwiatów. Koszyczki kwiatowe osadzone na długich ulistnionych szypułkach. Kwiaty odmian w kolorach od białego poprzez odcienie różu do fioletowego z żółtym oczkiem. Kwitnie obficie i długo. Rośnie umiarkowanie.

Ocena * Dekoracyjna roślina skalna. Polecana przez 2/ 31/. 
T-1. Bardzo łatwa w uprawie. Gatunek niewybredny- jedna z najmniej wymagających roślin 31/.

Wysokość 20-30 cm
Szerokość 20-60 cm
Kwitnie VIII-X
Kolor jasnofioletowy ( biały, różowy, czerwony, niebieski, fioletowy)
Mrozoodporność USDA 4

Rośnie na miejscach słonecznych i piaszczystych, wilgotnych i żyznych, na obszarach otwartych ale i zalesionych, na bagnach, łąkach, w zaroślach i w lasach sosnowych lub sosonowo bukowych, nad brzegami jezior i stawów.
Występowanie Ameryka Północna- część wschodnia.
Stanowisko słoneczne (toleruje półcieniste), stale umiarkowanie wilgotne, chłodne. W miejscu ocienionym słabiej kwitnie - Anna Musur.
Gleba normalna, przepuszczalna, lekka, miękka, piaszczysto gliniasta, próchnicza, umiarkowanie żyzna do żyznej. Toleruje każdy typ gleby, na stanowiskach uboższych kwitnie mniej bujnie. 
Podłoże : 
- ziemia darniowa : ziemia liściowa : piasek drobnoziarnisty : torf odkwaszony 4:1:2:4 + dobry drenaż
Odczyn pH 5,6-7,6 lekko kwaśny, obojętny, lekko zasadowy 2/.
Wymagania Co 3-4 lata dzielić i przesadzać. W czasie upałów od czasu do czasu obficie podlewać. Wiosną nawóz granulowany, wolnodziałający, latem nawóz dla roślin kwitnących. Po kwitnieniu przycinać nisko, do ziemi i ściółkować kompostem.
Rozmnażanie Podział rozrośniętych kęp przez cały sezon- najlepiej wiosną (IV-VI)-łatwo. Sadzonkowanie-sadzonki wierzchołkowe IV-V. 4/ Siew otwarty jesienią lub kryty po stratyfikacji. Metoda siewu 2.
Zastosowanie
Roślina ozdobna, okrywowa do ogrodów skalnych, na murki, skarpy, do ogrodów naturalistycznych, na rabaty bylinowe, obwódki, żywopłoty do pojemników na tarasy i balkony a także w grupach na trawnikach. Ładnie wygląda w towarzystwie nachyłka okółkowego, liliowców ogrodowych oraz traw ozdobnych.
Kwiaty nadają się na kwiat cięty. Roślina miododajna.
Odmiany
W uprawie należy stosować wyłącznie odmiany niskie, karłowe ze skrzyżowania A.dumosus i A. novi-belgi.
"Niobe" 20 cm IX Kwiaty białe. Wg.3/ - najlepsza odmiana karłowa.
"Blue Baby" 30 cm IX Kwiaty półpełne,niebieskie
"Schneezicklein" 25-30 cm IX-X Kwiaty białe , odmiana zwarta 
"Nancy" 25 cm IX-X Kwiaty liliworóżowe 
"Alice Haslam" 25 cm IX-X Kwiaty różowoczerwone
"Starlight" 30-40 cm IX-X Kwiaty czerwonorożowe 
"Mariorje" 15-30 cm IX-X Kwiaty jasnoróżowe 
"Andrey" 30 cm IX Kwiaty liliowe
"Prof.Anton Kippenberg" 30-40 cm VIII-IX Kwiaty lawendowoniebieskie , karłowy. Pokrój kulisty.
Etymologia "Aster" jak przy Aster alpinus.
Nazwa gatunku "dumosus" = krzak, krzaczasty z uwagi na pokrój rośliny.

[Janusz100]

TAWUŁKA CHIŃSKA odmiana karłowa Astilbe chinesis var. pumila
syn. A.chiensis"Pumila"




Niska bylina o pokroju krzaczastym, wzniesionym, tworząca gęste kępy. Wartościowa, karłowata odmiana ogrodowa o ozdobnych kwiatach i liściach.
Ma silnie rozwiniętą karpę korzeniową z podziemnymi rozłogami. Pędy wyprostowane. Liście jajowate, złożone, podwójnie lub potrójnie trójdzielne, pierzaste, ząbkowane, zielone lub ciemnozielone, kontrastujące z kolorem kwiatów. Liście podobne do liści paproci. Liście i łodygi pokryte są brązowymi włoskami. Kwiaty liczne, drobne, gwiazdkowate, białe, zabarwione na różowo, zebrane w gęste, zwarte, pachnące piuropuszowate, spiczaste wiechy, wyrastają wysoko ponad liście. Wiechy szerokie, puszyste, rozgałęzione
o prawie poziomych odgałęzieniach, złożone z wąskich kłosów, osiągają 25 cm długości i pozostają dekoracyjne nawet po przekwitnieniu. Kwiatostany bardzo efektowne. Rośnie umiarkowanie. Roślina długowieczna.

Ocena ** AGM 1993 Bardzo dekoracyjna roślina skalna. Polecana przez 2/ 3/ 8/ 24/ 33/ 53/.
T-2. Łatwa w uprawie.

Wysokość 15-25 cm
Szerokość 20-30 cm
Kwitnie VII-VIII (IX)
Kolor lilioworóżowy ( biały, różowy, czerwony, karminowy)
Mrozoodporność USDA 5

Rośnie w wilgotnych lasach i na ich skraju, na łąkach, brzegach rzek, strumieni i w wąwozach, w masywach górskich na wysokości 400-3600 m.npm.
Występowanie Chiny Północne, Korea, Rosja, Syberia Wschodnia, Japonia. Odmiana var. pumila pochodzi z Tybetu.
Stanowisko półcieniste do umiarkowanie słonecznego w południe osłonięte, stale wilgotne ( nawet podmokłe). Jako jedyna odmiana astilbe odporna na suszę i rosnąca także w słońcu . W miejscu słonecznym wymaga jednak więcej wilgoci, ale słabiej rośnie, w cieniu słabiej kwitnie.
Gleba normalna, cięższa, ilasto próchniczo liściowa, żyzna, bezwapienna. Tolerancyjna na typ gleby, ale nie znosi ciężkiej gliniastej.
Podłoże :
- ziemia darniowa : ziemia liściowa : żwir drobny 1 : 1 : 1 + drenaż umiarkowany + nieco torfu kwaśnego
- ziemia darniowa : ziemia liściowa : piasek gruboziarnisty : torf kwaśny 3 : 1 : 2 : 3 + drenaż umiarkowany
Odczyn pH 5,6-7,5 lekko kwaśny 2/, obojętny. Nie lubi zasadowego.
Wymagania Dzielić wiosną co 3 - 4 lata i przesadzać. Wiosną nawozić kompostem lub nawozem granulowanym, wolnodziałającym, potem w razie potrzeby, nawozem dla roślin kwitnących. W lecie podlewać dość często i regularnie. Kwiatostany można ogławiać lub zostawić z uwagi na ozdobne owocostany. Po pierwszych przymrozkach lub wiosną ściąć nisko i zasilić kompostem. Zimą sucho.
Rozmnażanie Podział wiosną IV - V lub jesienią. Sadzonkowanie - sadzonki z podziemnych rozłogów w ciągu zimy - łatwo. Siew jesienią lub w V. Metoda siewu 2. Jeśli po okresie 4 tygodni nie wykiełkują należy stratyfikować ponownie przez okres 4 tygodni. Kwitnie w następnym roku po wysiewie.
Zastosowanie
Roślina ozdobna, okrywowa, na miejsca cieniste do ogrodów skalnych, naturalistycznych, japońskich, na rabaty bylinowe, obwódki a także pomiędzy drzewami ( zwłaszcza w dużych grupach ) i nad brzegiem oczek wodnych, strumieni,. Ładnie wygląda z ułudką wiosenną, waldsteinią. 8/
Kwiaty nadają się na kwiat cięty i suszony i do doniczek w domu. 1/
Odmiany
var. pumila Odmiana karłowa bardziej odporna na suszę i cięższe podłoże, niż typ. ** AGM 1993
Etymologia Nazwa "Astilbe" od grec. "a"= nie, bez i "stilbos = jasność; prawdopodobnie aluzja do nie błyszczących liści lub matowych nie jaskrawych kwiatów. Stilbe w mitologi greckiej to także nimfa córka Penusa boga rzeki. Nazwa gatunku "chinensis" = chiński z uwagi na siedliska rośliny.

[Janusz100]

TAWUŁKA KĘDZIERZAWA Astilbe x crispa "Perkeo" Syn."Piotruś Pan", Peter Pan.
Mieszaniec A.chinensis i A.simplicifolia.





Niski, mały, ogrodowy, karłowy mieszaniec o ozdobnych kwiatach, liściach i ciekawym pokroju. Tworzy kępy, głęboko ząbkowanych, kędzierzawych liści. ...?Doskonałe do ogrodów skalnych?? 24/
Liście wyrastają z grubych, brązowych podziemnych kłączy. Liście są sztywne, błyszczące, ciemnozielone, pomarszczone i głęboko powcinane ( wiosną czerwonawo-brązowe ), podobne do liści paproci. Liście pokładaja się nisko nad podłożem. Pąki kwiatowe ma zielonkawe, młode przyrosty brązowe 1/. Kwiaty ciemnoróżowe zebrane w piuropusze drobnych, wąskich wiech. Wiechy ma wyprostowane o piramidalnym kształcie i osadzone na cienkich łodygach. Kwitnie około 2 tygodnie, ale atrakcyjne są również uschnięte, brązowe wiechy - jesienią. Wzrost powolny. Roślina długowieczna.

Ocena * * AGM 1993 Bardzo dekoracyjna roślina skalna . Polecana przez 8/ 9/ 24/ 33/ 53/.
T-2. Łatwa w uprawie.

Wysokość 15-25 cm
Szerokość 20-25 cm
Kolor ciemnoróżowy (biały, różowy, purpurowy)
Kwitnie VII-VIII
Mrozoodporność USDA 5 lub 6

Mieszaniec ogrodowy A.chinensis i A.simplicifolia.
Stanowisko słoneczne w południe osłonięte - wystawa wschodnia lub półcieniste, stale umiarkowanie wilgotne. Im więcej słońca tym więcej wilgoci. W słońcu obficiej kwitnie.
Gleba normalna, przepuszczalna, ilasto próchnicza, żyzna.
Podłoże :
- ziemia darniowa : ziemia liściowa : żwir drobny 1 : 1 : 1 + drenaż + nieco torfu kwaśnego
- ziemia darniowa : ziemia liściowa : piasek gruboziarnisty : torf kwaśny 3 : 1 : 2 : 3
Odczyn pH 5,6-7,5 lekko kwaśny, obojętny.
Wymagania
Dzielić co 3 - 4 lata wczesną wiosną i przesadzać. Wiosną - kompost lub nawóz. Podlewać regularnie. Liście uschnięte i przekwitłe kwiaty usuwać ( kwiatostany można zostawić - bo uschnięte są dekoracyjne ). Zimą sucho. Zimą lekko okrywać. Wg. RHS toleruje temperaturę do ? 15 st C .
Rozmnażanie
Podział lub sadzonkowanie - sadzonki korzeniowe.
Zastosowanie
Roślina ozdobna ( z uwagi na niski wzrost ), okrywowa, głównie do ogrodów skalnych rzadziej na rabatach bylinowych. Ładnie wygląda w grupach nad wodą. Pozostałe zastosowania jak przy Astilbe chinensis.
Nadaje się na kwiat cięty.
Etymologia
Nazwa "Astilbe" od grec. "a"= nie, bez i "stilbos = jasność; prawdopodobnie aluzja do nie błyszczących liści lub matowych nie jaskrawych kwiatów. Stilbe w mitologi greckiej to także nimfa córka Penusa boga rzeki.
Nazwa mieszańca "crispa" = kręcony, falowany : z uwagi na liście.

[Janusz100]

TAWUŁKA POJEDYNCZOLISTNA Astilbe simplicifolia
Syn. T. całolistna, Zatawułka.

https://www.google.com/search?client=fi ... z&dpr=1.25

Niska bylina o pokroju krzaczastym, wzniesionym. Tworzy kępy. Cenny karłowy gatunek Astilbe sprawiający wrażenie zwiewnej i lekkiej rośliny....?Jedna z ładniejszych, średnio wysokich tawułek?... 10/
Liście proste, niezłożone, pojedyncze, jajowate, głęboko wcięte, ostro ząbkowane, zaostrzone, ciemno zielone, bardzo błyszczące, postrzępione, ale nie pierzaste jak u innych tawułek. 1/ Liście wiosną brązowawe. Kwiaty białe na krótkich szypułkach w wąskich, piramidalnych, przewieszających się, małych, puszystych wiechach. 4/ Kwiaty pachnące. Jesienią atrakcyjne rdzawe owocostany.

Ocena ** AGM 1993 Bardzo dekoracyjna roślina skalna. Polecana przez 24/. Ładniejsze od typu są odmiany ?Sprite? i ?Bronze Elegance? polecane przez 33/.
T-2. Łatwa w uprawie.

Wysokość 20-25 cm
Szerokość 45 cm
Kwitnie VII-VIII
Kolor biały (jasno różowy)
Mrozoodporność USDA 5

Rośnie w wilgotnych wąwozach górskich i lasach.
Występowanie Japonia, Chiny.
Stanowisko półcieniste do umiarkowanie słoneczne, stale wilgotne, chłodne. Roślina wrażliwa na suszę. W cieniu kwitnie mniej obficie.
Gleba normalna, przepuszczalna, ilasto próchnicza, średnio żyzna do żyznej.
Podłoże :
- ziemia darniowa : ziemia liściowa : żwir drobny 1 : 1 : 1 + nieco torfu kwaśnego
- ziemia darniowa : ziemia liściowa : piasek gruboziarnisty : torf kwaśny 3 : 1 : 2 : 3
Odczyn pH 5,6-7,2 lekko kwaśny, obojętny.
Wymagania Co 4 lata dzielić i przesadzać. Ściółkować obornikiem lub kompostem. Podlewać regularnie. Nawozić póżną wiosną nawozem dla roślin kwitnących. Przycinać zwiędłe liście wiosną, a przekwitłe kwiatostany po kwitnieniu. Zimą lekko okrywać.
Rozmnażanie Podział części karpy z jednym pąkiem jesienią lub wczesną wiosną (IV). Dołuje się w miejscu zabezpieczonym przed mrozem. Wysadza wiosną. Sadzonkowanie - sadzonki korzeniowe wiosną.
Zastosowanie Roślina ozdobna, okrywowa, do cienistych ogrodów skalnych, ogrodów naturalistycznych, ogrodów japońskich, pod drzewami i nad brzegami wód oraz na rabaty bylinowe i do pojemników.
Odmiany
"Sprite" 20-30 cm VII-VIII Kwiaty jasnoróżowe, liście brązowozielone, pokrój zwarty **AGM 1993
"Bronze Elegance" 30-40 cm VII-VIII Kwiaty łososioworóżowe * *AGM 1993
"Buchanan Witt" 10-20 cm Kwiaty jasnoczewone
Etymologia Nazwa "Astilbe" od grec. "a"= nie, bez i "stilbos = jasność; prawdopodobnie aluzja do nie błyszczących liści lub matowych nie jaskrawych kwiatów. Stilbe w mitologi greckiej to także nimfa córka Penusa boga rzeki.
Nazwa gatunku"simplicifolia" od "simple" = prosty i "folium" = liść ; liście proste nie złożone.

Inne gatunki Astilbe do ogrodów skalnych
Astilbe glaberrima var saxatilis 15-30 cm Liście ciemnnozielone, kwiaty jasnoróżowe ** AGM 1993. Polecana przez 33/, 53/.

[Janusz100]

BERBERYS WĄSKOLISTNY "Corallina Compacta" Berberis x stenophylla "Corrallina Compacta"
Mieszaniec B.darwinii i B.empetrifolia.





Niski, zwarty i gęsty krzew zimozielony (karłowa odmiana), efektowna z uwagi na kwiaty, owoce i liście.
Krzew kolczasty ( krótkie trójdzielne ciernie), o pokroju rozłożystym i gałązkach zdrewniałych, łukowato wygiętych. Ma żółtawozielone, wąskie liście i jagodowe, kuliste owoce. Liście ma lancetowate, sztywne, skórzaste, ząbkowane, lekko zakrzywione ciemnozielone i błyszczące. Kwiaty ma złocistożółte, w kształcie miseczki, zebrane po 2-6 w liczne, gęste baldachogrona. Kwiaty sześciopłatkowe wyrastają z czerwonawych pąków na długiej łodydze. Jagody ma kuliste, srebrno matowe, niebiesko czarne. Rośnie bardzo powoli. Roślina długowieczna 10-20 lat. Wszystkie części rośliny lekko trujące w razie spożycia.

Ocena * Dekoracyjna roślina skalna. Ładniejsza od typu jest odmiana ?Corallina Compacta? polecana przez 9/ 33/.
T-2. Łatwa w uprawie.

Wysokość 15-25 cm
Szerokość 15- 40 cm
Kwitnie IV-V
Kolor jasnożłółtopomarańczowy
Mrozoodporność USDA 6

Mieszaniec ogrodowy międzygatunkowy B.darwini i B . empetrifolia. Typy pochodzą z Chile i Argentyny i rosną w pobliżu morza na skalach do wysokości 1300 m.npm.
Stanowisko bardzo słoneczne (w południe osłonięte) do półcienistego, umiarkowanie wilgotne do suchego, ciepłe, zaciszne. Toleruje suszę.
Gleba organiczna, przepuszczalna, miękka, lużna, ilasto piaszczysto gliniasta, próchniczo torfowa, żyzna. Roślina tolerancyjna na typ gleby, za wyjatkiem podmokłych. Znosi okresy suszy. 17/
Podłoże :
- ziemia liściowa : torf odkwaszony : perlit 1 : 5 : 2 + drenaż
Odczyn pH 6,1-7,8 lekko kwaśny, obojętny, lekko zasadowy. Roślina tolerancyjna na odczyn gleby.
Wymagania W razie upałów podlewać regularnie - unikać nadmiernego podlewania. Nawozić wczesną wiosną. Nie wymaga przycinania, ale toleruje formowanie. W celu zagęszczenia krzewu konieczne jest coroczne przycinanie a co kilka lat należy go odmłodzić całkowicie usuwając stare pędy. Zimą lekko okrywać - kopczykować słomą lub suchymi liśćmi.
Rozmnażanie Sadzonkowanie - sadzonki z piętką w lecie VIII-IX. Siew (stratyfikacja) - trudno.
Zastosowanie
Roślina ozdobna do ogrodów skalnych, przydomowych, na mieszane rabaty, na niskie żywopłoty np. naprzemian z berberysem o liściach czerwonych, pojedynczo lub w grupach na trawnikach, w parkach i na skwerach.
Roślina jadalna owoce na konfitury, przecier, nalewki i wina.
Roślina lecznicza o działaniu przeciwgorączkowym i uspakajającym.
Odmiany
?Corallina Compacta? Ocena ** AGM 1993
Etymologia nazwy "Berberis" jest niepewna. Prawdopodobnie pochodzi od słowa arabskiego "barbaris" = owoc, bo owoce używane m.in. do celów kulinarnych, produkcji wina lub od arabskiego "małża" = bo liść rośliny przypomina skorupę małży.
Nazwa mieszańca "stenophylla" od greckich słów "stenos"= mały i "Phyllon" = liść.

[Janusz100]

BERBERYS THUNEBERGA "Atropurpurea Nana" Berberis thunbergii "Atropurpurea Nana"



Niski karłowy krzew okresowo zrzucający liście. 1/ Jest zwartą krzewinką o pokroju rozłożystym, kulistym w kształcie okrągłej bułeczki...1/ o ozdobnych kolorowych liściach i owocach. Najczęściej uprawiany berberys. 1/
Ma gęsto posplatane pędy zaopatrzone w sztywne, niezbyt ostre, krótkie kolce. Małe, owalne, purpurowobrązowe, skórzaste liście są bardzo liczne i przebarwiają się jesienią na kolor brązowoczarny (szkarłatny) z zielonym zabarwieniem i opadają na zimę. Liście są drobne, łopatkowate, tępe na wierzchołku, osadzone na krótkich ogonkach liściowych. Kwiaty drobne, w kształcie dzwonków, zielonkawożółte z matowymi, czerwonymi paskami, 1/ zebrane są w 2-3 pęczk,i a te po kilkanaście kwiatów w pachnące, zwisające grona, niepozorne, często ukryte przez liście. Owoce mięsiste, czerwone pojawiaja się w VIII,IX i pozostają na zimę nieraz do wiosny. Roślina wolnorosnąca 3-5 cm rocznie. Roślina trująca ( z wyjątkiem dojrzałych jagód ).

Ocena * * AGM Bardzo dekoracyjna roślina skalna. Polecana przez 31/ 33/.
T-2. Łatwa w uprawie.

Wysokość 30-60 cm. Przyrost roczny 5 cm.
Szerokość 40-100 cm
Kwitnie IV-V
Kolor zielonkawożółty.
Mrozoodporność USDA 5

Rośnie w umiarkowanych strefach półkuli północnej na miejscach słonecznych i glebach lekkich i przepuszczalnych.
Występowanie Wschodnia Azja, Japonia.
Stanowisko słoneczne do umiarkowanie słonecznego, umiarkowanie wilgotne. Na stanowisku słonecznym liście są intensywnie czerwone w cienistym bardziej zielone. Słoneczne stanowisko zapewnia owocowanie i kolorowe liście jesienią.
Gleba organiczna, umiarkowanie przepuszczalna, cięższa, miękka, ilasto piaszczysto gliniasto próchnicza, żyzna do przeciętnej . Roślina tolerancyjna na każdy typ gleby, ale żle rośnie na glebach ciężkich, podmokłych i zimnych.
Podłoże :
- ziemia liściowa : ziemia darniowa : piasek gruboziarnisty : perlit : torf kwaśny 1 : 2 : 2 : 2 : 3 lub
1 : 0 : 0 : 2 : 5 + drenaż
Odczyn pH 6,1-7,5 lekko kwaśny, obojętny. Roślina tolerancyjna na odczyn, ale nie toleruje zasadowego.
Wymagania Co kilka lat należy krzew odmłodzić całkowicie usuwając stare pędy. W celu zapewnienia obfitego owocowania należy sadzić w pobliżu siebie kilka krzewów. Podlewać regularnie w czasie suszy, nie nadmiernie, co 2 - 3 tygodnie. Nie wymaga formowania, ale bardzo dobrze znosi cięcie, dlatego po zimie należy usuwać pędy uschnięte i połamane, a latem przycinać wierzchołki pędów o kilka cm. by się lepiej rozkrzewiły. Przed zima ściółkować próchnicą lub nawozem granulowanym, wolnodziałającym. (Wiosną N i K). Zimą sucho (dobry drenaż). Zimą kopczykować słomą lub suchymi liśćmi.
Rozmnażanie Sadzonkowanie - sadzonki zdrewniałe. Siew jesienią lub kryty po stratyfikacji.
Zastosowanie
Roślina ozdobna do ogrodów skalnych w zasadzie pojedynczo, na wrzosowiska i skarpy,
w pojemnikach na tarasy, balkony, w terenach zieleni miejskiej na szpalery, żywopłoty, w zestawieniu z drzewami i krzewami iglastymi. Roślina jadalna owoce-surowe i po ugotowaniu, liście gotowane.
Roślina lecznicza przeciw pasożytom jelit, antyseptyczna, w leczeniu raka i na obniżenie gorączki.
Odmiany
Nagrodę AGM uzyskały ponadto z odmian niskich odmiany: Bagatelle 40 cm, Admiration 50 cm, Concorde 60 cm.
Etymologia "Berberis" jak przy Berberis stenophylla. Nazwa gatunku "thunegergii" od nazwiska Carl Peter Thuneberg ( 1743-1828) szwedzkiego lekarza i botanika, autora "Flora Japonica".

[Janusz100]

BERGENIA SERCOWATA Bergenia cordifolia
syn. Megasea cordifolia, B.sercolistna

https://www.google.com/search?client=fi ... z&dpr=1.25

Dość wysoka górska bylina , częściowo zimozielona o pokroju płożącym. Ozdobna z uwagi na duże skórzaste liście i okazałe kwiaty. Tworzy rozłożyste kępy. ...?Rośliny do ogrodów skalnych?...24/
Wytwarza płożące się po ziemi grube, okryte łuskami kłącza. Silne kłącza do połowy wystają z ziemi. Pęd kwiatostanowy, kanciasty z zaczerwienionymi rozgałęzieniami w części wierzchołkowej. 4/
Ma liście owalne, bardzo duże, szerokie, skórzaste, sercowate, brzegami pomarszczone i piłkowane, które wyrastają na długich ogonkach. Liście niebieskozielone (w jesieni czerwonawe, )błyszczące. Kwiaty pięciopłatkowe szeroko dzwonkowate , zebrane są w duże kłosokształtne kwiatostany, bardzo liczne, osadzone na grubym pędzie. Kwiaty purpuroworóżowe w gęstych, dużych, wiechowatych, prawie kulistych kwiatostanach (potem parasolowatych) wyrastających ponad liście. Kwitnie długo i szybko się rozrasta. Roślina długowieczna -10 lat w jednym miejscu.

Ocena * Dekoracyjna roślina skalna. Polecana przez 1/ 2/ 8/ 24/ 31/ 33/ 53/. Bardziej dekoracyjne są niżej wymienione odmiany.
T-1. Bardzo łatwa w uprawie. Gatunek wyjątkowo niewybredny i trwały. 8/

Wysokość 25-40 cm
Szerokość 40-60 cm
Kwitnie IV-V Powtarza
Kolor purpuroworóżowy ( biały, różowy, różowoliliowy, amarantowy)
Mrozoodporność USDA 4

Rośnie w górach , na wilgotnych, ocienionych skalach, w jasnych lasach i na łąkach górskich.
Występowanie Góry Azji Północno -Wschodniej ? Syberia - Ałtaj, Mongolia.
Stanowisko półcieniste znosi pełne nasłonecznienie, umiarkowanie wilgotne do wilgotnego wg zasady im więcej słońca tym więcej wilgoci. W słońcu lepiej kwitnie, ale wymaga regularnego podlewania. Ma duże zdolności przystosowawcze do różnych warunków siedliskowych.
Gleba organiczna do normalnej, przepuszczalna, próchnicza najlepiej gliniasto ilasto piaszczysta, umiarkowanie żyzna do ubogiej
Niewielkie wymagania co do stanowiska i gleby. Żle rośnie w każdej glebie w miejscach suchych i piaszczystych. Na glebie żyznej ma więcej liści lecz słabiej kwitnie.
Podłoże
- ziemia darniowa : ziemia liściowa : żwir drobny 1 : 1 : 1 lub 1 : 2 : 0 + drenaż + nieco torfu kwaśnego
Odczyn pH 5,8-6,8 lekko kwaśny.
Wymagania Nie przesadzać. Dzielić co 3 - 5 lat - wczesną wiosną ( usuwać najstarsze rozety ). W czasie gorących dni podlewać regularnie, raz na tydzień. Nawożenie niekonieczne ale można ściółkować kompostem lub dać nawóz dla roślin kwitnących. Odsłonięte kłącza przysypać ziemią liściową. W czasie wegetacji skracać zbyt długie pędy, suche liście oraz usuwać przekwitłe kwiatostany.
Rozmnażanie Podział dużych karp wczesną wiosną- III-IV lub jesienią. Podział kłączy półzdrewniałych na odcinki po 10 cm. - wczesną wiosną lub po kwitnieniu. Sadzonkowanie - sadzonki korzeniowe jesienią. Sadzonki wierzchołkowe z 3 liśćmi w II-VII. Siew wiosną . Metoda siewu 1. - trudno.
Zastosowanie
Roślina ozdobna, okrywowa do ogrodów skalnych, stepowych i naturalistycznych, na skarpy, murki, rabaty bylinowe, nadaje się do obsadzania brzegów oczek wodnych. Ładnie wygląda w towarzystwie różnych paproci i traw ozdobnych, runianki, barwinka i konwali. 8/ Roślina używana w przemyśle farmaceutycznym do pozyskiwania garbników i barwników. Roślina lecznicza jako antyseptyczny skaładnik leków przeciwko paradontozie i dezynfekcji dróg moczowych. Kwiaty nadają się na kwiaty cięte.
Odmiany
?Rosa Zeiten?30-45 cm Kwiaty różowe **AGM 2009
"Silberlight" 40 cm Kwiaty białoróżowe * * AGM 1993
"Bressingham White" 30-40 cm Kwiaty białe * * AGM 1993
"Morgenrote" 30-40 cm Kwiaty ciemnoróżowe * * AGM 1993
Etymologia "Bergenia" = roślina nazwana na cześć niemieckiego anatoma i botanika Karla Augusta von Bergena (1704-1759 r.) Nazwa gatunku "cordifolia" od cor-cordis = serca ; z uwagi na sercowate liście.

[Janusz100]

PODRZEŃ NADMORSKI Blechnum penna - marina
Syn. Polypodium penna-marina, Lomaria alpina.





Niska, zimozielona, wieloletnia, płożąca, paproć o pokroju kępiastym, zwartym i krótkich pędach liściowych. Jedna z najciekawszych, małych paproci. Tworzy kępy. ...?Paprocie do ogrodów skalnych?...24/
Rozrasta się krótkimi rozłogami, gęsto i kępiasto. Kłącza ma cienkie, delikatne, pełzające. Pełzające kłącza czynią z niej roślinę okrywową. Tworzy rozległe kobierce. Liście skórzaste, młode są jasnoróżowe a potem zmieniają barwę na ciemnozielone. Liście płone są skórzaste, błyszczące, wąskie, wyprostowane, zebrane w zwarte rozety. Liście zarodnikowe są dłuższe i węższe, wyprostowane. Roślina długowieczna. Rośnie umiarkowanie.

Ocena * * * AGM 1997 Bardzo dekoracyjna roślina skalna. Polecana przez 2/ 24/ 33/.
T-2 Łatwa w uprawie. Wrażliwa na mróz ? wymaga okrycia.

Wysokość 5-15 cm
Szerokość 20-60 cm
Mrozoodporność USDA 6 (Wg. 1/ - USDA 7)

Rośnie w lasach, podgórskich bagnach i torfowiskach, nad brzegami strumieni, na górskich murawach i w zbiorowiskach krzewinkowych, często w kępach mchu Sphagnum, na wysokości od poziomu morza do 3000 m.npm. W Andach nawet do 4500 m.npm.
Występowanie Ameryka Południowa, Chile, Argentyna, Brazylia, Boliwia, Peru, Południowo Wschodnia Południowa Australia, Nowa Zelandia, Wyspy Południowego Pacyfiku.
Stanowisko bardzo jasne, ale nie narażone na bezpośrednie działanie promieni słonecznych, półcieniste , stale wilgotne, osłonięte, chłodne.
Gleba organiczna, przepuszczalna, lekka, piaszczysto ilasto próchniczo torfowa, żyzna.
Podłoże :
- ziemia darniowa : ziemia liściowa : piasek gruboziarnisty : perlit : torf kwaśny 2 : 1 : 2 : 2 : 3
+ drenaż
Toleruje ziemią ogrodową, żyzną z dodatkiem torfu kwaśnego.
Odczyn pH 5,1-7,5 kwaśny, lekko kwaśny, obojętny. Roślina kwasolubna 2/.
Wymagania Podlewać regularnie i dość często. Nawozić nawozem wolnodziałającym lub dla roślin kwitnących. Ściółkować kompostem. Zimą dokładnie okrywać. Wg. RHS wytrzymuje temperatury do ? 10 st C.
Rozmnażanie Podział kłączy wiosną lub jesienią. Wysiew zarodników póżnym latem.
Zastosowanie
Roślina ozdobna, okrywowa, do ogrodów skalnych i naturalistycznych, na rabaty bylinowe, do pojemników, doniczek, nad brzegi oczek wodnych i strumieni, na skarpy. Ładnie wygląda w towarzystwie cyclamenów i corydalis.
Odmiany
"Cristata"Paproć drobniejsza od typu ( 10 cm), czerwonawa z grzebieniami na końcach liści (rozwidlonymi końcówkami)
Etymologia Nazwa rodzajowa "Blechnum" została nadana od greckich słów "blechnon" = starej nazwy greckiej dla żagla lub "Blechnum" - nazwy użytej przez Pedaniusa Dioscoridesa w I w.ne. do opisania paproci w ogóle.
Nazwa gatunku "penna-marina" od "penna" = pióro, pierzaste i " marina" = przystań: pióra nadmorskie.

[Janusz100]

DZWONEK KARPACKI Campanulla carpatica

https://www.google.com/search?client=fi ... z&dpr=1.25

Bylina górska, o pokroju krzaczastym i ozdobnych kwiatach. Tworzy płaskie, zwarte, kuliste kępy....?Jest jednym z najbardziej rozpowszechnionych i najłatwiejszycvh do uprawy dzwonków?.. 15/
Pędy ma liczne, cienkie, wiotkie, rozgałęzione, obficie ulistnione, pokładające się. Liście odziomkowe duże, sercowojajowate, żywozielone, okrągławe, ostro ząbkowane, na długich ogonkach, łodygowe na krótkich ogonkach. Pąki kwiatowe są zielone. Kwiaty bardzo duże (3-4 cm średnicy), pięciopłatkowe, dzwonkowate, kuliste, w kształcie misy, pojedyncze lub po kilka skierowane do góry, na wyprostowanych szypułkach. 4/ Kwitnie bardzo obficie i długo. Rośnie silnie, ale wolno. Samosiew. Roślina krótkowieczna.

Ocena * * AGM 1993 Bardzo dekoracyjna roślina skalna. Polecana przez 1/ 2/ 3/ 9/ 15/ 24/ 31/ 33/ 53/.
T-1. Bardzo łatwa w uprawie. Odporna i mało wymagająca. 31/

Wysokość 15-20 cm
Szerokość 30-60 cm
Kwitnie VI-VII Powtarza VIII-IX
Kolor jasnoniebiesk (różne odcieniegranatu, fioletu ,różu, biały).
Mrozoodporność USDA 5

Rośnie na skałach, szczególnie wapiennych po piętro kosodrzewiny.
Występowanie Europa, Karpaty Południowe i Wschodnie (poza Polską) - Endemit karpacki.
Stanowisko słoneczne w południe ocienione ? wystawa wschodnia, do lekko półcienistego, umiarkowanie wilgotne, chłodne. Roślina światłolubna - w cieniu słabiej kwitnie. Roślina wrażliwa na nadmiar wilgoci i suszę (zwłaszcza latem).
Gleba normalna, przepuszczalna, lekka, głęboka, piaszczysto ilasta próchniczo żwirowa, umiarkowanie żyzna do żyznej, wapienna.
Podłoże :
- ziemia darniowa : ziemia liściowa : żwir wapienny 1 : 1 : 1 + drenaż + Ca
- ziemia darniowa : ziemia liściowa : piasek gruboziarnisty : torf odkwaszony 4 : 1 : 2 : 4 + drenaż + Ca
Odczyn pH 6,6-7,8 obojętny, zasadowy. Lubi zasadowy 2/ 9/.
Wymagania Dzielić i przesadzać co 3-4 lata. Dobrze rośnie w regionach o chłodnych nocach w lecie. Podlewać tylko w czasie suszy. Wiosną nawozić nawozem dla roślin kwitnących lub granulowanym, wolnodziałajacym. Po kwitnieniu pędy kwiatostanowe przyciąć przy ziemi. Starsze rośliny mogą przemarzać w bezśnieżne zimy, a przy grubej warstwie śniegu mogą wygniwać. Zima sucho.Zimą lekko okrywać.
Rozmnażanie Podział wczesną wiosną III lub w VIII- łatwo. Oddzielanie ukorzenionych rozłogów po kwitnieniu - łatwo. Sadzonkowanie - sadzonki z piętką wiosną III lub IX,X. Siew II-IV zarówno typ jak i niektóre odmiany. Metoda siewu 1. - łatwo. Kwitnie w 2 roku. Z siewu często nie dziedziczy cech rośliny matecznej.
Zastosowanie
Roślina ozdobna, okrywowa do ogrodów skalnych, żwirowych, na szczyty suchych murków, w szczeliny między kamieniami, na skarpy, rabaty bylinowe, obwódki. Roślina jadalna - liście i kwiaty, surowe i gotowane, ozdoba do sałatek.
Odmiany
var.carpatica - odmiana typowa - Kwiaty duże, niebieskie lub białe, pokrój zwarty.
"White Clips" 15 cm VI-VIII Kwiaty białe. Pokrój zwarty
"Blue Clips" 15 cm VI-VIII Kwiaty lawendowoniebieskie Pokrój zwarty.Powtarza z nasion.
"G.F.Wilson"10 cm VI-VIII Kwiaty fioletowe Mieszaniec x pulloides * * AGM 1993
Var.turbinata ? niska odmiana odwrotnie stożkowa ? Kwiaty fioletowoniebieskie.
"Pearl White" 20 cm VI-VIII Kwiaty białe Pokrój zwarty
"Arends Form" 10 cm VII-VIII Kwiaty niebieskie Pokrój zwarty
"Karl Foerster" 5-10 cm VI-VII Kwiaty fioletowe Pokrój zwarty
Etymologia Nazwa "Campanulla" od łacińskiego "mały dzwon" z uwagi na dzwonkowaty kształt kwiatów.
Nazwa gatunku "carpatica" = z Karpat ; siedlisko rośliny.

[Janusz100]

DZWONEK DROBNY Campanulla cochlearifolia syn. C. pusilla

Alba

Niska, karłowa bylina wysokogórska, hal, muraw naskalnych i piargów od piętra dolnego po hale, o pokroju płaskim. Jeden z najbardziej uroczych dzwonków. Tworzy zwarte kępy i nawisy naskalne....? Jeden z najłatwiejszych w uprawie dzwonków?... 9/ Roślina rodzima.
Dzięki podziemnym rozłogom wyrastającym z rozgałęzionego, płożącego, cienkiego kłącza, rozrasta się silnie, ale w lużne kępki. 4/ Łodygi ma wzniesione, proste, górą rozgałęzione, wiotkie i łukowato wygięte . Łodyga dołem i ogonki liściowe są sztywno orzęsione, fioletowo nabiegłe. Liście odziomkowe ma nieliczne drobne, okrągławosercowate, gruboząbkowane, jasnozielone, błyszczące, długoogonkowe. Liście łodygowe są podłużnie jajowate, zwężające się w krótki ogonek, ku górze i coraz węższe, lancetowane, do siedzących. Kwiaty na szczycie łodygi pojedynczo lub zebrane w kilku lub kilkunastokwiatowy kwiatostan w postaci lużnego grona. 26/ Kwiaty niebieskie, pięciopłatkowe, drobne, kubeczkowatodzwonkowate, długości 1,5-2 cm, zwisające. Kwitnie długo. Rośnie szybko. Roślina bardzo ekspansywna dzięki rozłogom, ale nie uciążliwa, ze wzg. na rozmiary. Szybko zarasta większe powierzchnie. Żyje ok 5 lat.

Ocena * * AGM 1993 Bardzo dekoracyjna roślina skalna. Polecana przez 1/ 2/ 9/ 15/ 24/ 31/ 33/ 53/.
T- 1 Bardzo łatwa w uprawie. ...."Jeden z najłatwiejszych w uprawie dzwonków"... (9)

Wysokość 5-10 cm
Szerokość 15-30 cm
Kwitnie VI- VII (VIII)

Kolor porcelanowoniebieski (biały, ciemnoniebieski)
Mrozoodporność USDA 5

Rośnie głównie w górach na piargach, żwirkach, murawach, w szczelinach skalnych na podłożu wapiennym 26/ na wysokości 800-3400 m.npm.
Występowanie Góry Europy Środkowej i Południowo Wschodniej, Pireneje, Alpy, Jura, Karpaty, Apeniny, Bałkany. W Polsce - Tatry i Babia Góra.
Stanowisko słoneczne do umiarkowanie słonecznego, umiarkowanie wilgotne, chłodne. Wymaga wysokiej wilgotności powietrza. Na nizinach źle się czuje i wymaga częstego podlewania.
Gleba mineralna do normalnej, przepuszczalna, lekka, piaszczysto ilasta, kamienisto żwirowa, uboga, wapienna. Toleruje glebę przeciętną ogrodową. Na glebach żyznych kwiaty kładą się na ziemi i roślina jest bardziej ekspansywna. 45/
Podłoże :
- ziemia darniowa : ziemia liściowa : żwir wapienny : grys 1 : 1 : 1 : 1 lub 1 : 1 : 1 : 0 + dobry drenaż + Ca
Odczyn 6,6-8,5 obojętny, zasadowy. Lubi zasadowy 9/ 4/.
Wymagania Ograniczyć miejsce rozrostu (rozłogi). Starsze pędy w środku kępy i starsze rośliny często nie wytwarzają kwiatów. Dzielić co 2-3 lata . Podlewać rzadko, tylko gdy sucho. Nawozić nawozem granulowanym, wolnodziałającym a w razie potrzeby nawozem dla roślin kwitnących. Usuwać przekwitłe kwiatostany - przedłuży kwitnienie do jesieni. Zimą sucho.
Rozmnażanie Podział starszych kęp wczesną wiosną lub w końcu VIII. Siew odkryty jesienią lub kryty po stratyfikacji (dot.typu i niektórych odmian). Metoda siewu 3. Nasiona nierównomiernie wschodzą w bardzo długim czasie - zasiewów nie wyrzucać zbyt wcześnie.
Zastosowanie
Roślina ozdobna do małych ogrodów skalnych, ogrodów żwirowych, na murki, w szczeliny skalne, między kamieniami, nadaje się do"ogrodów szczeliniowych", na rabaty kwiatowe, obwódki i do pojemników. Ładnie wygląda z macierzankami i roślinami cebulowymi 4/. Roślina jadalna kwiaty i liście.
Odmiany
"Elizabeth Oliver" 10 cm VI-VIII Kwiaty bladoniebieskie, pełne. Mieszaniec z C.carpatica. ** AGM 2012
"Bawaria White"10 cm VI-VIII Kwiaty białe
"Bawaria Blue"10 cm VI-VIII Kwiaty ciemnoniebieskie
"Advance Blue" 10 cm VI-VIII Kwaty niebieskie
"Alba" 10 cm VI-VIII Kwiaty białe
"Alba Plena" 10 cm VI-VIII Kwiaty białe, pełne
Etymologia Nazwa "Campanulla" jak przy Campanulla carpatica. Nazwa gatunku "cochlearifolia" z łacińskiego słów "cochlearia" = warzucha i "folium" = liść; roślina o podobnych liściach do liści warzuchy.

[Janusz100]

DZWONEK DALMATYŃSKI Campanulla portenschlagiana syn. C. muralis

https://www.google.com/search?client=fi ... z&dpr=1.25

Karłowa, częściowo zimozielona bylina o atrakcyjnym poduszkowym pokroju i kwiatach. Tworzy nawisy naskalne. i rozłożyste , szybko rozrastające się, niezbyt gęste kępy. Jest to najwartościowszy gatunek dzwonków górskich...."Jeden z najbardziej popularnych dzwonków alpejskich"... Jelitto/...?Jeden z najlepszych dzwonków do obsadzania murków?... 4/...Najlepszy do skalniaków i szczelin w murach?...1/
Łodygi ma rozgałęzio ne, koliście wylegające. 9/ Tworzy niezbyt gęste, niskie, zwarte poduszki usiane kwiatami w okresie kwitnienia. Liście gęste, sercowate, nieregularnie ząbkowane, małe, żywozielone z odcieniem fioletowawym, podobne do liści bluszczu, na długich cienkich ogonkach.4/ Liście głównie odziomkowe zebrane są w rozety. Wyrastają z nich pędy kwiatostanowe. Pędy liczne, długości 10 cm, rozgałęzione koliście, ulistnione. Kwiaty małe, gwiażdziste, pięciopłatkowe, niebiesko fioletowe, lejkowate, o wywiniętych działkach kielicha, liczne, Kwiaty, długości 2 cm, osadzone są po kilka na końcach łodyg, zwrócone ku górze, stojące, zebrane w lużne, krótkie grona. Gdy kwiaty są maksymalnie otwarte mają prawie gwiazdkowaty kształt. Kwitnie długo i obficie, około miesiąca, powtarza. Rozrasta się powoli podziemnymi rozłogami. 9/

Ocena * * AGM 1993 Bardzo dekoracyjna roślina skalna. Polecana przez 1/ 2/ 3/ 8/ 9/ 15/ 24/ 31/ 33/ 53/.
T-1. Bardzo łatwa w uprawie. Roślina niewybredna.

Wysokość 6-10 cm (15 cm)
Szerokość 25-45 cm
Kwitnie VI-VII Powtarza IX
Kolor niebieskofioletowy (jasnoniebieski)
Mrozoodporność 5
.
Rośnie w górach na łąkach, brzegach lasów, poboczach, na urwiskach skalnych, na podłożach wapiennych.
Występowanie Góry Dalmacji - Chorwacji, Bośni i Hercegowiny.
Stanowisko słoneczne do półcienistego, umiarkowanie wilgotne do suchego.Toleruje suche i półcień, ale rośnie wówczas wolniej i słabiej kwitnie.
Gleba normalna, przepuszczalna, lekka, piaszczysto ilasta , żwirowo próchnicza, leśna, średnio żyzna.
Podłoże :
- ziemia darniowa : ziemia liściowa : żwir wapienny 1 : 1 : 1 + drenaż
Odczyn 6,6-7,5 obojętny 9/. Roślina tolerancyjna na odczyn gleby. Wg. 9/ - zasadowy
Wymagania Dzielić i przesadzać co 3 - 4 lata na wiosnę lub jesienią. Żwirować powierzchnię wokół rośliny. Ograniczać rozrost. Podlewać gdy sucho, co 1-2 tygodnie. Nawozić nawozem dla roślin kwitnących i nawozem wolnodziałającym. Po kwitnieniu przyciąć. Zimą sucho (drenaż). Zimą lekko okrywać.
Rozmnażanie Podział w IV lub w VIII. Oddzielanie ukorzenionych rozłogów po kwitnieniu - łatwo. Sadzonkowanie - sadzonki pędów odcinanych u nasady z piętką lub pędów bocznych wiosną - łatwo. Siew otwarty jesienią lub kryty po stratyfikacji. (dot. typu) Metoda siewu 3. Nasiona nierównomiernie wschodzą w długim czasie. Zasiew przechowywać przez dłuższy okres - nie wyrzucać.
Zastosowanie
Roślina ozdobna, okrywowa, do ogrodów skalnych, żwirowych, na murki, szczeliny skalne, skarpy, rabaty bylinowe, obwódki, pojemniki, doniczki, na tarasy i balkony, cmentarze. Ładnie wygląda wśród jasnych kamieni 9/ w towarzystwie wiesiołka missouryjskiego, różnych gożdzików skalnych, łyszczca rozesłanego, armerii nadmorskiej 8/. Roślina jadalna - liście i kwiaty - dekoracyjny dodatek do sałatek i przyprawa .
Odmiany
?Catharina? 15 cm Kwiaty fioletowoniebieskie
?Liselotte? 15 cm Kwiaty jasnoniebieskie
"Resholt Variety" 15 cm Kwiaty ciemnofioletowoniebieskie. Odmiana bardziej zwarta od typu.
"Birch Hybryd" Mieszaniec ogrodowy z C.poscharskyana15 cm VI-VII Kwiaty fioletowoniebieskie. Zwarty pokrój. * * AGM
Etymologia Nazwa "Campanulla" jak przy Campanulla carpatica. Nazwa gatunku "portenschlagiana" od nazwiska Franza von Portenschlag-Ledermayer (1772-1822) wiedeńskiego uczonego, badacza flory Dalmacji.

[Janusz100]

DZWONEK SKUPIONY "Acaulis" Campanulla glomerata "Acaulis"



Bylina o pokroju wzniesionym, ozdobna z uwagi na ciekawy pokrój i kwiaty. Odmiana karłowa. Tworzy kępy. Roślina rodzima.
Korzeń ma walcowaty, krótki, zdrewniały, skośnie rosnący. Pędy ma wyprostowane, tępokanciaste, sztywne, mało rozgałęzione, czerwonawe, szorstko owłosione z gęstymi kwiatostanami na wierzchołkach. Liście dolne sercowate, ciemnozielone, lekko, nieregularnie ząbkowane, pod spodem pokryte rzadkimi, ciemnofioletowymi włoskami, na długich ogonkach, łodygowe lancetowate, siedzące. Kwiaty dzwonkowate, stojące duże, długości 1?5 cm, fioletowo granatowe, osadzone w kątach górnych liści i na szczycie pędu, bezszypułkowe, zebrane w niemal kuliste, gęste, główkowate grona 4/ po 10-20 sztuk. Kwitnie 3 - 6 tygodni. Gatunek ekspansywny przez rozłogi, bardzo zmienny. Roślina długowieczna.

Ocena * Dekoracyjna roślina skalna. Polecana przez 2/ 3/ 31/ 53/. Ładnejsza do ogrodów skalnych jest odmiana?Acaulis? i ?Freya? polecana przez 3/ 33/
T-1. Bardzo łatwa w uprawie.

Wysokość 15-25 cm (typ do 60 cm)
Szerokość 30- 60 cm cm
Kwitnie VI-VIII. Powtarza w jesieni.
Kolor ciemnofioletowy , biały, różowy, niebieski.
Mrozoodporność USDA 4

Rośnie na murawach, suchych łąkach, w zaroślach, na brzegach lasów i widnych lasach, na kamienistych zboczach gór, obrzeżach dróg na glebach wapiennych do wysokości 1700 m. npm.. W Polsce pospolity na niżu i w górach.
Występowanie Europa , Azja - Bliski Wschód strefa umiarkowana po Kaukaz,i od Iranu po Japonię. Polska - dość częsty na terenie całej Polski. 28/
Stanowisko słoneczne - w południe osłonięte do umiarkowanie słonecznego , umiarkowanie wilgotne, ciepłe. W półcieniu kwitnie dłużej. Nie znosi zastoin wody. Roślina wrażliwa na nadmiar wilgoci. Roślina kserotermiczna.
Gleba normalna, przepuszczalna, średnio zwięzła, ilasta, próchniczo żwirowa,umiarkowanie żyzna do żyznej, wapienna . Toleruje każdą glebę.
Podłoże :
- ziemia darniowa : ziemia liściowa : żwir wapienny 1 : 1 : 1 + drenaż + Ca
- ziemia liściowa : ziemia darniowa : piasek gruboziarnisty : torf odkwaszony 4 : 1 : 2 : 4 + drenaż + Ca
Odczyn pH 6,6-8,5 obojętny, zasadowy. Lubi zasadowy 4/10/, bo w naturze rośnie głównie na glebach wapiennych.
Wymagania Dzielić co 3-4 lata i przesadzać. Ograniczać rozrastanie. Podlewać tylko w czasie suszy, nie nadmiernie, co 1-2 tygodnie. Wiosna nawozić nawozem dla roślin kwitnących lub granulowanym, wolnodziałającym lub kompostem wiosną lub jesienią. Po kwitnieniu skrócić pędy, które kwitły. Po kwitnieniu roślina ma niezbyt efektowny wygląd. Przed zimą ścinać tuż przy gruncie.
Rozmnażanie Podział kęp w IV lub VIII -najlepiej po kwitnieniu ? łatwo. Sadzonki zimą. Siew w jesieni lub po stratyfikacji w III. Metoda siewu 1. Kwitnie w 2 roku po wysiewie.
Zastosowanie
Roślina ozdobna do ogrodów skalnych, ogrodów naturalistycznych i na rabaty bylinowe, obwódki, cmentarze a także do pojemników. Ładnie wygląda w towarzystwie margerytek, kolorowych żurawek, ale nie należy sadzić w dużych grupach bo jest nieatrakcyjny po kwitnieniu. Na rabatach obok krwawników, wiesiołków, nachyłków, lilii, maków 4/. Nadaje się nad brzegi oczek wodnych. Kwiaty nadają się na kwiat cięty. Roślina jadalna - liście i kwiaty - dekoracyjny dodatek do sałatek.
Odmiany
"Acaulis" 25 cm VII-VIII Kwiaty ciemnofioletowe.
"Acaulis Alba" 10-25 cm VI-VIII Kwiaty białe.
?Freya? 40 cm Kwiaty fioletowoliliowe . **AGM 2013
Etymologia Nazwa "Campanulla" od łacińskiego "mały dzwon" z uwagi na dzwonkowaty kształt kwiatów.
Nazwa gatunku "glomerata" od "glomero" = zebrane, skupione z uwagi na kwiaty

[Janusz100]

DZWONEK POSZARSKIEGO Campanulla poscharskyana Syn. Dzwonek serbski.



Bylina płożąca o pokroju wzniesionym, kępiastym i ozdobnych kwiatach. Tworzy kępy liści i nawisy na kamieniach ale potrafi się również "wspinać".
Ma długie pokładające się pędy długości do 70 cm. Rozrasta się nieregularnie. Liście ma bladozielone, zaokrąglone, ząbkowane, odziomkowe - duże, sercowate, grubo ząbkowane z podwiniętym brzegiem, łodygowe ? mniejsze. 4/ Liście gładkie, błyszczące. Kwiatygwiażdziste, pięciopłatkowe, zebrane w krótkie wiechy na wierzchołkach pędów, na długich szypułkach. Pędy kwiatostanowe, wiotkie, zwieszające się łukowato lub pokładające się. Kwiaty dzwonkowate w kształcie gwiazdy, 1,5 ? 1,8cm średnicy, liliowoniebieskie z nieco jaśniejszym środkiem, w lużnych, rozgałęzionych, krótkich gronach na końcach pędów. Obficie i długo kwitnie, silnie rośnie, ale nie tworzy rozłogów. Roślina ekspansywna mimo, że nie wytwarza podziemnych rozłogów. Roślina długowieczna do ok. 5 lat. Podobny do C.garganica, ale silniej rośnie 4/ i tworzy płożące się pędy.

Ocena * Dekoracyjna roślina skalna. Polecana przez 2/ 9/ 15/ 24/ 31/ 33/ 53. Odmiana ?Stella? uznana za ***najpiękniejszą, najbardziej dekoracyjną roślinę skalną wg 34/.
T-3. Średnio wymagająca.

Wysokość 15-20 cm
Szerokość 30-50 cm(100 cm)
Kwitnie VI-VIII Powtarza IX
Kolor liliowoniebieski ( biały, różowy, niebieski)
Mrozoodporność USDA 5

Rośnie w górach na skałach wapiennych i w miejscach kamienistych.
Występowanie Dalmacja, Góry Dynarskie, Bałkany, Chorwacja, była zachodnia Jugosławia.
Stanowisko słoneczne - wystawa wschodnia lub północna ( w południe ocienione) do półcienistego, umiarkowanie wilgotne, ciepłe, osłonięte. W półcieniu kwitnie dłużej i obficiej. Roślina ciepłolubna. Toleruje suszę. Wg.53/ słoneczne - wystawa południowa lub zachodnia
Gleba mineralna do normalnej, przepuszczalna, lekka lub średnio zwięzłej, ilasto piaszczysto gliniasto żwirowa, umiarkowanie żyzna, wapienna.
Podłoże :
ziemia darniowa : ziemia liściowa : żwir drobny : grys wapienny 1 : 0 : 1 : 1 lub
1 : 1 : 1 : 0 + bardzo dobry drenaż + Ca
- ziemia liściowa : ziemia darniowa : piasek gruboziarnisty : torf odkwaszony 4 : 1 : 2 : 4 + bardzo dobry drenaż + Ca
Odczyn 6,1-8,5 lekko kwaśny, obojętny, zasadowy. Lubi zasadowy bo w naturze rośnie na skałach wapiennych.
Wymagania Dzielić i przesadzać co 3 - 4 lata. Nawozić nawozem dla roślin kwitnących lub nawozem wolnodziałającym. Regularnie podlewać w czasie suszy. Przekwitłe kwiatostany ścinać - powtórnie kwitnie. Przycinać o 1/3 - kontrolować rozrost również dla zachowania kompaktowego pokroju. Zimą lekko okrywać.
Rozmnażanie Podział wiosną III-V lub jesienią - łatwo. Sadzonkowanie - póżne lato. Siew jesienią lub wiosną. Metoda siewu 2. Jeśli nie wykiełkuje po 4 tygodniach należy poddać ponownej stratyfikacji przez okres 4 tygodni.
Zastosowanie
Roślina ozdobna do ogrodów skalnych, ogrodów żwirowych, na murki, szczeliny skalne, skarpy, ogrody naturalistyczne, rabaty bylinowe, obwódki, obrzeża ścieżek, pojemniki, doniczki, wiszące kosze, na tarasy. Nadaje się do podsadzania drzew i krzewów oraz na brzegi oczek wodnych. Ładnie wygląda
w towarzystwie fuksji i begoni.
Roślina jadalna -liście- dodatek do sałatek lub gotowane. Smak słodkawy.
Odmiany ładniejsze od typu, o bardziej uporządkowanym pokroju, zwłaszcza.
"Stella" 15-20 cm VI-VIII Kwiaty ciemnoliliowe. Nie rozrasta się tak silnie jak typ. *** AGM 1994
Etymologia Nazwa "Campanulla" jak przy Campanulla carpatica.
Nazwa gatunkowa "poscharskyana" na cześć botanika Gustav Adolf Poscharsky (1832-1915) autora Flora Chorwacji i Dalmacji inspektora ogrodu botanicznego w Dreżnie.

[Janusz100]

KASJOPEJA WIDŁAKOWATA Cassiope lycopodioides
Syn. Widłak, Górski wrzos, Andromeda lycopodioides.

https://www.google.com/search?client=fi ... z&dpr=1.25

Krzewiasty, górski, częściowo zimozielony, karłowaty gatunek spokrewniony z wrzosem. Ma ozdobne kwiaty i liście. Tworzy bardzo niskie, zwarte dywany z wiotkich pędów pokrytych gęsto wydłużonymi, owalnymi, zielonymi, lekko błyszczącymi, jajowatymi, łuskowatymi liśćmi potem przebarwiającymi się na ciemnozielone. Łodygi są owłosione. Liście ułożone są naprzemian wzdłuż łodygi. Pędy wraz a liśćmi mają średnicę zaledwie 2 mm. Kwiatypojedyncze, pięciopłatkowe, niepozorne, białe w czerwonych kielichach, dzwonkowate rozsiane na pędach na przewisających, nitkowatych szypułkach w kątach liści, podobne do kwiatów konwali. Kwitnie obficie. Rośnie wolno po kilku latach osiąga szerokość 30 cm.
Ocena * * AGM Bardzo dekoracyjna roślina skalna
Wysokość 8-10 cm
Szerokość do 40 cm
Kwitnie V-VI
Kolor biały(beżowy,kremowy)
Mrozoodporność USDA 2

Rośnie na arktycznych i północnych wyżynach i w górach na wysokości 1000-2000 m.npm., na skalistych zboczach, stokach i w szczelinach skał w sąsiedztwie wodospadów i strumieni.
Występowanie Tundry Półkuli Północnej, Arktyka, Alaska, Islandia, Kamtschatka, Sachalin, umiarkowane rejony górskie półkuli, północnej - Alpy, góry Japoni.
Stanowisko półcieniste lub cieniste, stale wilgotne, mokre, osłonięte. Nie wolno dopuścić do wyschnięcia. W lecie chronić przed upałem.
Gleba przepuszczalna, piaszczysto, torfowo (torf kwaśny), próchnicza, gliniasto, żwirowa.
Podłoże :
- ziemia darniowa:ziemia liściowa : torf kwaśny 1:2:1
- ziemia darniowa:ziemia liściowa:piasek gruboziarnisty:torf kwaśny 3:1:2:3
- ziemia ogrodowa:piasek drobnoziarnisty:torf kwaśny:2:2:1
Odczyn pH lekko kwaśny
Wymagania....."Odpowiedni jest tylko do ogrodów w klimacie z wilgotnym ,chłodnym latem"...(1) Podlewać regularnie - deszczówką. Nawozić nawozem wolnodziałającym a w razie potrzeby nawozem dla roślin kwitnących.
T-4. Trudny w uprawie
Rozmnażanie Sadzonkowanie latem lub wczesną jesienią, zdrewniałe lub zielne. Okłady-wiosną - bardzo łatwo. Siew jesienią lub wiosną.
Zastosowanie
Roślina ozdobna do ogrodów skalnych, na wrzosowiska i rabaty bylinowe.
OdmianyMieszańce ogrodowe
"Edinburg" 20- 30 cm kwiaty w zwartych wiązkach Ocena * * AGM
"Muirhead" 20 cm kwiaty większeOcena * * AGM
"Randle Cooke"15-20 cm Kwiaty pojedyncze, białe Ocena * * AGM
Etymologia Nazwa "Cassiope" wywodzi się z mitologii greckiej. Cassiope była królowa Etiopii, żoną Cefeusza i matką Andromedy. Była niezwykle piękna ale zarazem bardzo zarozumiała. Po śmierci bogowie zamienili ją w gwiazdozbiór nieba północnego.
Nazwa gatunku "lycopodioides" pochodzi od rodzaju lycopodioceae = widłakowate, z uwagi na podobieństwo liści.

[Janusz100]

DZWONEK RAINERA Campanulla raineri Syn. C.sessiliflora.


Mieszaniec

Niewielka, górska, karłowa bylina półzimozielona o pokroju wyprostowanym, ozdobna z uwagi na kwiaty. Tworzy kępki. Jedna z cenniejszych roślin do ogrodu skalnego.
Łodygi ma wyprostowane, rozgałęzione, pełzające. Pędy liczne, ulistnione i wyginające się. Liście owalne, naprzeciwległe, ząbkowane, szarozielone, owłosione krótko na brzegach, prawie siedzące, zebrane w małe rozetki. Kwiaty pojedyncze (do 3), pięciopłatkowe, duże ( 3 cm średnicy), szerokie, dzwonkowate w kształcie gwiazdy, wyprostowane, otwarte, porcelanowoniebieskie, wzniesione na szczycie krótkiego pędu. Obficie kwitnie. Rośnie umiarkowanie. Rozprzestrzenia się przez podziemne rozłogi. Podobny do C.carpatica, ale bardziej zwarty. Roślina krótkowieczna.

Ocena * * AGM 1993 Bardzo dekoracyjna roślina skalna. Polecana przez 9/ 24/ 31/ 33/ 53/.
T-3. Średnio wymagająca. Wg. Zdenka Rehacka trudna w uprawie.T-4.

Wysokość 5-10 cm
Szerokość 10-40 cm
Kwitnie VI-VII. Powtarza IX
Kolor porcelanowoniebieski (biały)
Mrozoodporność USDA 5

Rośnie w górach na pastwiskach, w szczelinach skał wapiennych na wysokości 400-2450 m.npm
Występowanie Alpy Południowo- Wschodnie -włoskie i szwajcarskie. Endemit alpejski.
Stanowisko słoneczne wystawa wschodnia lub nawet północno wschodnia ( w południe ocienione), stale umiarkowanie wilgotne, chłodne. Roślina wrażliwa na nadmiar wilgoci. Wg.53/ słoneczne ? wystawa południowa lub zachodnia.
Gleba mineralna do normalnej, przepuszczalna, lekka, piaszczysto ilasta, próchniczo kamienisto żwirowa, żyzna, wapienna.
Podłoże :
- ziemia darniowa : ziemia liściowa : żwir wapienny : grys wapienny 1 : 1 : 1 : 1 lub 1 : 1 : 1 : 0 + Ca
Odczyn pH 6,1-7,8 obojętny, zasadowy. Lubi zasadowy bo w naturze rośnie na skalach wapiennych.
Wymagania Obsypać wokół rośliny żwirem. Podlewać nie za często, ale tak by gleba była stale lekko wilgotna. Nawozić nawozem wolnodziałającym pod koniec zimy i na koniec lata lub ściółkować kompostem. Nawóz dla roślin kwitnących. Po kwitnieniu przycinać. Zimą sucho. Zimą lekko okrywać
Rozmnażanie Podział kęp wiosną - łatwo. Sadzonkowanie ? póżną wiosną. Siew odkryty jesienią lub kryty po stratyfikacji. Metoda siewu 2. Czasem kiełkują po roku - zasiewów nie należy zbyt wcześnie wyrzucać.
Zastosowanie
Roślina ozdobna do ogrodów skalnych, ogrodów żwirowych, tufowych, alpinariów, na murki, rabaty bylinowe, obwódki, pojemniki.
Odmiany
"Alba" Kwiaty białe.
Etymologia Nazwa "Campanulla" od łacińskiego "mały dzwon" z uwagi na dzwonkowaty kształt kwiatów.
Nazwa gatunku "rainerii" od Rainera de Haarbach (1793-1847) badacza flory Alp lub wg. innych na cześć arcyksięcia Austri Rainera (1773-1864) namiętnego botanika.
Różnice między C.porteschlagiana a C.poscharkyana
C. portenchlagiana jest niższy ca 6 -15cm C.poscharskyana jest wyższy 15-20 cm.
Pędy C.portenschlagiana są krótsze 10 cm C.poscharkyana dłuższe do nawet 70 cm płożące
Pędy C. portenschlagiana rozgałęziają się koliście tworząc regularne poduszki. Pędy poscharskyana rozgałęziają się nieregularnie okrywając powierzchnię nieregularnym kobiercem.
C.portenschlagiana ma kwiaty fioletowoniebieskie o płatkach wywiniętych na zewnątrz a kwiaty C.poscharkyana są liliowoniebieskie z nieco jaśniejszym środkiem.C. poscharkyana ma większe i bardziej owłosione liście