Aniu, jak ja to robię? Po prostu przykładam oko do aparatu i cyk. I już
Nie stosuję żadnych przesłon, specjalnych obiektywów. Nie obrabiam zdjęć w programach fotograficznych. Czasami tylko przycinam, jeżeli chcę wyeksponować coś małego np, pszczołę czy motyla. Chociaż doskonałe zdjęcia takich małych stworzonek robi moja komórka, taka najzwyklejsza na świecie ale z niezłym aparatem. Komórką mogę robić zdjęcia w mego powiększeniu. 90% zdjęć robionych na działce latem, robię właśnie komórką. Ale musi być wtedy dużo słońca, jak jest go mało albo nie ma zupełnie, to już sobie nie radzi
I wtedy zabieram aparat. To lustrzanka Canon EOS 600D. Latem jeżdżę rowerem i nie chce mi się go wozić, zabiera zbyt dużo cennego miejsca
Komórką robię np, takie zdjęcia
A aparatem np, takie
Oba nie chwaląc się, jakościowo całkiem niezłe
Elu, Ty na razie się kuruj
Na działkę jeszcze pojedziesz, jak będziesz już zupełnie zdrowa. To był udany wypad. Nie tylko okopałam swoje różyczki, ale mogłam również zachwycić się ośnieżonym lasem. A ruch na świeżym powietrzu, to samo zdrowie
Przy takim słońcu, mróz (mimo, że całkiem spory), nie był bardzo dokuczliwy. Przesadnie dbam tylko o róże. Pozostałe muszą sobie radzić same. Ale kupując rośliny, staram się jednak kupować całkiem mrozoodporne. Czasami mimo takiej ostrożności i tak coś zginie. Ale na to nie mamy wpływu, a dzięki temu zwalnia się miejsce na inne chciejstwa
Bea, zupełnie nie pamiętam, żebyśmy rozmawiały o konkretnych ostróżkach
Ale oczywiście, że chcę. Miałam tylko trzy ostróżki i nie wiem czy się wysiały. Dwie na pewno są wieloletnie, ale jedna wyglądała zupełnie inaczej, może rzeczywiście była jednoroczna? Jestem zupełnie "zielona" w zbieraniu nasion. Zbieram jedynie nasiona aksamitki roztrzepanej. I szczerze mówiąc nie zawsze wiem, jak je zebrać. Ostróżkami na wszelki wypadek trzęsłam na wszystkie strony, ale nie widziałam czy coś z nich leci. Chciałam zebrać nasiona szałwii jednorocznej i znalazłam cztery sztuki
Wiosną się przekonam, czy były już dojrzałe. U mnie też słonko świeci kolejny dzień. Od razu zrobiło się przyjemniej
Tej szałwii zebrałam nasiona. Baaaardzo mi się podobała.
Małgosiu, czasami mam wrażenie, że rozum odbiera
Taka to miłość. Ale moje rodzinka już się niczemu nie dziwi. W końcu każdy ma swoje dziwactwa, a nasze przecież zupełnie nieszkodliwe, tylko czasami kosztowne
Marysiu, ziemia nie zamarzła, bo najpierw spadło dużo śniegu, a dopiero później przyszedł mróz. Ale nie da się ukryć, że był mniejszy niż w Twojej okolicy. Za kilka dni ma trochę zelżeć, będzie łatwiej
Ta hortensja, to Sundae Fraise. Jeżeli chcesz, to po marcowym przycięciu wyślę Ci kilka patyczków. Zawsze jest ich bardzo dużo.
Malvy, no właśnie nie wiem jeszcze co
Raczej nie Elfe, bo podobno się do pergoli nie nadaje. Kilka typów mam np. Rose vom Ruhrtal albo Barock. Albo może jeszcze coś innego? Mam jeszcze trochę czasu , chociaż wcale nie tak dużo jak się wydaje. Dzięki za wsparcie, wiedziałam, że mnie nie zawiedziecie
Basiu, tak mi mów
Wiosna, czekam na nią z utęsknieniem.
Soniu,mój Kaprys waży 36 kilo, nie dam rady. Może jakbym miała posturę Pudziana, ale jestem niestety ciut drobniejsza
Zawsze na zimę zostawiam kwiaty hortensji, chociażby dla takich zimowych widoków. A wiosną lubię jak ich koronkowe kwiaty fruwają mi po rabatach. Ma to swój niepowtarzalny urok.
Jadziu, wiosna niby na wyciągnięcie ręki, ale jeszcze niestety trochę na nią poczekamy. Jak spadnie świeży śnieg lub pojawi się szadź, to las staję się bajkowy. Wtedy idę na spacer i wpadam w zachwyt. Otulałam róże na ostatnią chwilę, ale przynajmniej na razie wyglądaja bardzo dobrze. Mam nadzieję, że tak już zostanie. Teraz muszę się jeszcze nauczyć jak je ciąć
Ewa, działka zimą jest właściwie poza moim zasięgiem
Na zmiany mamy czas cały sezon. I wtedy możemy robić to bez żadnych zahamowań. No, może czasami nas coś hamuje, ale są to niczym nie potwierdzone wyjątki
Za to teraz możemy sobie nad tym zmianami dumać. Zimą więcej czytam, wreszcie mam na to czas. Chociaż ja czytam cały rok. Zawsze mam książkę przy sobie.
Pozdrawiam cieplutko, wbrew temu co się dzieje za oknem
Zima u Ciebie lżejsza skoro ziemia nie zamarznięta, to może u mnie pod głębszymi zaspami tez tak jest ale nie będę próbować, bo wtedy pukanie słyszałabym nie tylko w domu ale i od sąsiadów 
Rośliny zakopczykowane, piękne zdjęcia zrobione. 
Mężczyźni nigdy nie zrozumieją, że ogródkowanie, to jak hazart. 
Raz wpadniesz i po tobie. 
Kaprysa musisz czasem brać na ręce, moja siostra swojego pekińczyka nosi, jak mu zimno w nóżki. 
Będziemy wiosną porównywać orliki, skoro mamy sadzone w tym samym czasie. 
Ścieżka w lesie urocza i te ośnieżone drzewa .Roślinki ochronione kopczykami śniegu mają cieplutko i nic tylko czekać obniżenia temperatur i oczywiście wypatrywać Wiosny
Mistrzostwo świata 
Bo ja ją u siebie jesienią, właśnie przy pergoli posadziłam... 
