Hoya-podział odmian,ogólne warunki hodowli.Zalecenia dotyczące nazewnictwa biologicz. i systematyki

Rośliny doniczkowe
Zablokowany
Awatar użytkownika
hanka55
Przyjaciel Forum - gold
Przyjaciel Forum - gold
Posty: 10357
Od: 19 sty 2008, o 15:30
Opryskiwacze MAROLEX: więcej niż 1 szt.
Lokalizacja: z zimnych gór Małopolski
Kontakt:

Hoya-podział odmian,ogólne warunki hodowli.Zalecenia dotyczące nazewnictwa biologicz. i systematyki

Post »

Najlepszy Przyjaciel Waszych roślin :
MAROLEX MIni 500 z regulowaną dyszą ( od mgły do kroplowania)

Obrazek
Opryskiwacze w wersjach ręcznych i ciśnieniowych, do kupienia w sklepie firmowym Marolexu.

**************************************************

Odmiana przez przypadki rzeczownika boja; hoja

Przypadek / Liczba pojedyncza / Liczba mnoga

Mianownik (kto? co?): boja, boje; hoja, hoje
Dopełniacz (kogo? czego?): boi, boi; hoi, hoi
Celownik (komu? czemu?): boi, bojom; hoi, hojom
Biernik (kogo? co?): boję, boje; hoję, hoje
Narzędnik (z kim? z czym?): boją, bojami; hoją, hojami
Miejscownik (o kim? o czym?): boi, bojach; hoi, hojach
Wołacz (hej!): bojo, boje; hojo, hoje

- Łacińską nazwę rodzajową, piszemy zawsze z dużej litery - hoja,
ale już przymiotnik określający gatunek, piszemy z malej litery ? wayetii (hoja nazwana na cześć pana Wayeta).
Prawidłowy zapis brzmi:
Po łacinie: hoja wayetii
Po polsku: Hoja wayetii

**************************************************
TEMPERATURY TOLERANCJI HOI
Lub gatunku hoja

Informacje te, pochodzą z katalogów Liddle's Szkółkarstwo.

Podana temperatura minimalna, nie powinna być traktowana, jako typowe warunki uprawy,
bo jest to temp. hibernacji, zatrzymania funkcji życiowych rośliny, tuż przed śmiercią z wychłodzenia.

C = Zimno. Najniższa temperatura. 50 stopni F. / 10* C
I = Pośrednia= umiarkowana. Najniższa temp. 60 stopni F /15,5* C
W = Gorąco. Najniższa temperatura 70 stopni F /21,1* C


ZIMNOLUBNE
IML 6 australis ssp.. australis ?Silver Valley? Qld. IML 256 ?Brookfield?
IML 46 bella
IML 1437 bella, albomarginate form
IML 201 calycina ssp. calycina
IML 51, 158,98,43,44 carnosa
IML 186 compacta 'Krinkle 8'
IML 444 fungii
IML 54 globulosa
IML 154 kerrii
IML 45 lacunosa var. pallidiflora
IML 377 lacunosa var. lacunosa
IML 139 linearis
IML 185 longifolia
IML 149 motoskei
IML 50 motoskei
IML 269 obovata
IML 352 pauciflora
IML 148 polyneura
IML 87 pottsii sp. Chiang Mai z Tajlandii
IML (wszystkie pubicalyx)
IML 59 serpens
IML 48 sheperdii
IML 461 HSI 037
IML 90 lanceolata

Lubiące temperatury POŚREDNIE
IML 1418 aldrichii
IML 24 anulata (jak również IML 84 i IML 1120)
IML 414 archboldiana (jak również IML 541, 560)
IML 217 arnottiana
IML 5 australis ssp. australis (jak również IML 7)
IML 1 australis ssp. tenuipes (jak również 565, 144)
IML 772 benquetensis
IML 224 bhutanica
IML 228 bilobata
IML 775 bordenii
IML 1216 brevialata
IML 724 burtoniae
IML 554 callistophylla
IML 418 camphorifolia
IML 372 caudata (jak również IML 965)
IML 189 cembra
IML 1352 chlorantha
IML 545 chlorantha var. tuituilensis
IML 1101 chuniana
IML 329 cinnamomifolia
IML 734 citrina
IML 716 coriacea
IML 1164 curtisii (jak również IML 1160 H.curtisii z Tajlandii)
IML 892 davidcummingii
IML 1185 deykei
IML 482 dimorpha
IML 71 diptera (także IML 261, 266)
IML 83 diversifolia
IML 337 dischorensis
IML 1377 dolicosparte
IML 298 eitapensis
IML 415 erythrina (jak również IML 511)
IML 713 erythrostemma (jak również IML 1428)
IML 1007 excavata
IML 391 finlaysonii
IML 118 i 423 flavida
IML 1278 greenii
IML 1116 halophilla IML 832 i 904 heuschkeliana (kwiaty różowe i żółte)
IML 107 inconspicua
IML 187 incrassata
IML 1163 incurvula
IML 1054 ischnopus
IML 1580 kanyakumariana
IML 394 kentiana
IML 834 aff. kentiana
IML 92 limoniaca
IML 708 i 930 litoralis
IML 1161 lobbi
IML 987 loherii
IML 15, 16, 17, 220 i 449 macgillivrayi
IML 441, 1043, 1181 macrophylla
IML 152 magnifica
IML 735 meliflua i IML 124 meliflua ssp. fraterna
IML 465 merrillii
IML 182 i 153 multiflora
IML 198 naumanii
IML 240 nummularoides
IML 234 i 1003 obscura
IML 1316 odettaea
IML 559 pachyclada
IML 421 padangensis
IML 97 parasitica
IML 454 parviflora
IML 391 pentaphlebia
IML 968 picta (syn. pubera)
IML 161 polystachya
IML 18,20,22,37,39,86,353,489 pottsii
IML 728 purpureo-fusca
IML 78 pusilla
IML 1342 retusa
IML 1395 i 1424 rigida
IML 192 samoensis
IML 518 schneei
IML 1127 subglabra
IML 1177 thomsoni
IML 62 tsangii
IML 146,79,738 verticillata (ridleyi), verticillata (acuta) i verticillata
IML 452 vitellina (syn. fuscomarginata)
IML 358 vitellinoides (syn. meredithii)
100 IML sp. aff. micrantha
380 IML sp. aff. chuniana obecnie H. chuniana
831 IML sp. Filipiny - myśli się tak samo jak H. sariae

Hoye CIEPŁOLUBNE
Wszystkie z sekcji hoja Eriostemma
IML 80 anulata (USDA354247 - kwiaty białe z różowym koronowe, brzegi liści falowany.
IML 23 australis ssp. oramicola
IML 171 australis ssp. sanae
IML 1012 clemensiorum
IML 382 collina
IML 238 cominsii
IML 168 cumingiana
IML 955 dennisii
IML 1330 densifolia
IML 1155 hypolasia
IML 222 imperialis var. rauschii
IML 88 latifolia
IML 1098 megalaster
IML 768 mindorensis
IML 1575 mitrata
IML 559 pachyclada
IML 1096 i 1083 patella
IML 231 ruscifolia
IML 229 subcalva (BSI 1)
IML 1024 waymaniae

Źródło oryginału:
http://www.bigislandgrowers.com/ghp/AHtemps.php

*************************
RODZINA: ASCLEPIADACEAE (The Milkweed Rodzina)

Rodzaj: hoja / Hoja

Gatunki: Istnieje 150 do 800 gatunków rzeczywistych plus wiele odmian.
( w/g innej klasyfikacji, ponad 1000 gatunków, podgatunków, odmian, form i wariacji/ mutacji odmian)

Występowanie: Hoje występują na terenie Azji, w części Filipin, w tym na 7000 tropikalnych wysp, we wschodnich Indiach, Japonii, na Borneo, Sumatrze, Javie, Malezji, Indiach, Bali, Sri Lance, Bangladeszu, w Birmie, Himalajach, Tajlandii, w Indochinach, Indonezji i Chinach. Najwięcej gatunków hoi jest w Nowej Gwinei, drugiej największej wyspą ( 400 mil szerokości 1500 mil długości), w górach na wysokości do 16.400 stóp.

BIOTOP: Wiele hoi pochodzi z nizinnych lasów tropikalnych, gdzie otaczają i/lub zwieszają się z zakamarków/dziupli/zagłębień wysokich drzew dżungli. Są pół-epifitami (nie pasożytnicze). Lubią stałą wilgoć (200 cm deszczu rocznie dla niektórych) i dużą wilgotność powietrza. Niektóre hoje są bardziej mięsiste/soczyste niż inne, gdyż pną się do góry tak wysoko, że tracą kontakt z podłożem. Grube liście są magazynami wody i soków.
Inne hoje wolą wapienne gzymsy gór na wyższych wysokościach i mglistych szczytach.
Te, zamieszkujące tropiki, nie mają pór roku - tylko okresy mokrej i suchej pogody.
Hoje pochodzące z miejsc takich jak Australia, wytrzymują okresy suszy i monsunów i w skrajnych warunkach żyją nawet 3 do 5 lat - i dlatego wytworzyły one grube, mięsiste/ soczyste liście, stanowiące magazyny substancji odżywczych.

OPIS: Hoje są najczęściej roślinami ozdobnymi z liści i nadają się do wiszących koszy. Liście mają niemal we wszystkie odcienie zieleni, zieleni pokropionej srebrem, o zielonych krawędzie z kolorowym wypełnieniem, zielonym brzegiem a centrum różowym i białym. Występuje też ogromna różnobarwność krawędzi i unerwinia, tworzącego na liściach różne wzory. Liście mogą być błyszczące, matowe, plamiste, skórzaste, aksamitne, szorstkie i gładkie ... lub jednej strony mogą być rozmyte, a po drugiej stronie - gładkie. Ich rozmiar waha się od 0,5 cm długości i 0,2 cm szerokości, przez 20 cm długości u (H. longifolia), do 15cm szerokości
17 cm długości (H. diversifolia). Mogą mieć liście w kształcie serca (H. kerrii) lub być poskręcane w korkociąg (H. compacta), mieć 25 centymetrowe liście (H. polystachya).

KWIATY / kwitnie: Hoja kwitnie, jako nagroda za dobrą uprawę. Kwiaty mają kształt gwiazdy, a wiele jest pachnących. Zwykle mają one od 20 do 30 kwiatów w baldachu, niektóre będą miały o wiele więcej (do 60 szt.), inne mogą mieć nawet od 2 do 4 kwitnień na baldach. Wielkość od pół centymetra do 10 cm średnicy.

GLEBA: należy użyć ? miarki jałowej gleby (może być wyparzona w piekarniku 3 godziny w 200*C lub ? godziny w mikrofali) i pół miarki perlitu lub wermikulitu do szybkiego odprowadzania wilgoci. Wymieszać.
Lepiej użyć małych doniczek, ponieważ system korzeniowy jest niewielki (w naturze rosną w szczelinach, gdzie gromadzi się tylko niewielka ilość podłoża). Przesadzenie jest konieczne tylko, kiedy roślina dobrze i szybko rośnie, a zwiększenie rozmiaru doniczki na tylko trochę większą niż jej ostatnia, zapewni składniki pokarmowe nowym przyrostom.
Korzenie muszą wypełnić większą część doniczki, bo hoye kwitną chętniej, gdy ich korzenie mają ograniczenie, a doniczki ciasnawe.
Wniosek - duża doniczka - większy przyrost masy zielonej. Mała doniczka- kwitnienie, ale wolniejszy wzrost.


NAWOŻENIE :
"Mam dość ścisły regulamin nawożenia pobudzającego do kwitnienia rośliny szklarniowe. Nawozy dostają co tydzień w okresie od 15 marca do 1 grudnia. Czasami używam nawóz o nazwie Scott's Peters Excel 15-5-15 Cal / Mag, ale jest w ogromnych workach i na zamówienie.Obecnie zastępuję go nawozem NPK 10-59-10 stymulującym kwitnienie (Bloombooster).
Ponadto, co 3 miesiące, daję roślinom w szklarni (bez względu na to, czy to, hoja, storczyki czy aroidy) oprysk listowia sprayem z schelatowanego żelaza i mikroelementów.
Możesz pomyśleć, jest to nadmierne, ale:
#1 gleby na Florydzie są bardzo ubogie w składniki pokarmowe. To biedne piaski, a większość moich roślin jest faktycznie posadzonych w ziemi.
# 2 rośliny w pojemnikach, które długo rosną, wyczerpują składniki odżywcze dość szybko i te muszą zostać uzupełnione."


Światło:
musi być jasne, aby zapewnić kwitnie. Hoje wolą wczesne, ranne słońce od godz.7:00 do 10:00. Rosną dobrze, gdy wiszą pod drzewami, mają na filtrowane światło i ochronę przed burzami.
(w mieszkaniu, odpowiada im stanowisko na wschodnim oknie lub na innym ale za firanką filtrującą świtło)

Woda:
podlewaj, gdy gleba jest sucha do połowy doniczki w głąb. ( Można to sprawdzić patyczkiem do ciasta. Mokra ziemia, zostawia na patyczku, ciemniejszy ślad).
Nigdy nie pozwól glebie całkowicie wyschnąć na wiór. Podlewanie zmniejszamy nieco w czasie zimowego spoczynku roślin.

Nawożenie:
gdy pojawią się oznaki wzrostu na wiosnę, użyj 1/4 nawozu do kwiatów typu:
Superthrive, Superbloom lub BR61 przy każdym podlaniu ... albo skorzystaj z Osmocote z niskim poziomem azotu ( do storczyków).
Nawóz podawaj TYLKO wtedy, gdy korzenie są mokre.


Cięcie:
pobudza hoje do wzrostu i kwitnienia. Długie sznurowate pędy, można ograniczyć cięciem. Szypułki po kwitnieniu, nie powinny być usuwane, chyba że nie życzymy sobie kolejnego kwitnienia. Kilka gatunków hoi tworzy nowe kwiaty w miejscach nasad starych kwiatostanów, nawet kilka razy do roku. Nie wolno zraszać hoi, gdy kwitną, chyba że temperatura wody jest wyższa niż 80 ° F (26 ° C).

Agrofagi/ szkodniki :
należy zabezpieczyć się przed ziemiórkami, tarcznikami i mszycami. Zawsze należy mieć pojemnik aerozolu wypełniony alkoholem, by po rozcieńczeniu go w połowie wodą, zabić widoczne szkodniki. Należy często sprawdzać stan nasadzeń. W przypadku stwierdzenia latających muszek (ziemiórek), należy zamoczyć całą roślinę z doniczką w pojemniku z roztworem sporządzonym z 1/4 łyżki malationu (insektycyd fosforoorganiczny) w 5 l wody. Jeśli gleba jest pełna ziemiórek , należy zniszczyć sadzonkę, pozbyć się doniczki, starej gleby i korzeni (spalić je, a nie wyrzucać do swojego kompostu !). Grzyby mogą porażać hoje (plamy na liściach), jeżeli rośliny są przechowywane zbyt długo, w zbyt mokrej ziemi lub przy zbyt dużej wilgotności powietrza.
Opryskać fungicydem i przesadzić.


Lista diagnostyczna objawów i powodów choroby liści.

Bakterie, powodują groszkowe, drobne plamy z wyraźną otoczką, miękkie, gnilne plamy i więdnięcie.

Objawami chorób grzybowych są pleśnie spadziowe (grzyby sadzakowe, rozwijające się wtórnie na nektarze spadającym z kwiatów), rdze, szare pleśnie, gnicie, zrakowacenia, miejscowe, jednolite plamy i więdnięcie.



Wirusy, powodują pstrokacenia, zniekształcenia i karłowacenie.

W każdej glebie, w każdym podłożu, występują patogeny i są one czynnikiem naturalnym.
W normalnych, korzystnych warunkach uprawy, nie robią one szkody roślinie i trwają w podłożu, w sposób bezinwazyjny . Inwazja na część nadziemną , czyli zauważalne gołym okiem objawy choroby, zaczynają się dopiero, gdy drastycznie pogorszymy roślinie warunki wegetacji.
Najczęstszymi przyczynami stresu, wyzwalającymi chorobę, są:
- słabe oświetlenie wraz z nadmiernym podlewaniem
- niska temperatura gleby i powietrza, przy zbytnim nawilżeniu podłoża i wyziębieniu korzeni.



Korek

Korek - brązowawe, twarde wklęsłe lub wypukłe plamki, kropki, krostki, nie są objawem chorobowym lecz skutkiem nieregularnego podlewania lub zraszania roślin stojących w pełnym świetle. Kropla wody w słońcu, działa jak soczewka wypalająca dziurę na skórce liścia. Roślina leczy tę ranę, wytwarzając tkankę kallusową, (ludzki strupek), czyli gęstą tkankę korkową.
************


Żółte liście
Korzenie mają zbyt zimno
Gleba zbyt mokra (lub zbyt sucha)
Zbyt dużo światła
Niedobór azotu
Niedokrwistość gleby ( brak składników odżywczych)=
=mieszanka zbyt kwaśna lub zbyt alkaliczna

Zrzucanie pąków kwiatowych
Nadmierne ciepło
Brak wilgotności powietrza
Gleba zbyt sucha
Gorący lub zimny przeciąg

Nie kwitnie
Mało światła
Niewłaściwe żywienie ( brak fosforu i potasu)
Bardzo niska wilgotność
Zbyt duży rozmiar doniczki

KILKA gatunków w/g rodzaju i wielkości

Duże hoje
H. diversifolia
H. obovata
H. macrophylla
H. latifolia
H. polystachya
H. kerri
H. fraterna
H. imperialias
H. archboldiana
H. macgillivrayii (dawniej zwany H. megalaster)

Hoje krzaczaste
H. multiflora
H. cumingiana
H. densifolia

Formy pnące
H. bella
H. polyneura

Mini pełzacze
H. serpens

Małe hoje
H. gracilis
H. serpens
H. angustifolia
H. curtisii
H. lacunosa
H. camphorifolia
H. obscura

Łatwe do uprawy
H. fungii
H. pubicalyx
H. australis
H. carnosa

KOLORY KWIATÓW od białego do kości słoniowej, żółtego i różowego do czerwonego, fioletowego i cynobrowo- brązowego. Istnieją także kwiaty w odcieniu bieli i mięty.
Kwiaty mogą być mechate lub woskowate.
Kolor w kwiatach nie jest dobrym wyróżnikiem taksonomicznym, bo niby charakterystyczne kolory danego gatunku czy odmiany, mogą wynikać z danych warunków uprawy i stanu pogody; mogą również być efektem nakładania się kolorów w kwiatostanie.
Kolor jest częścią struktury reprodukcyjnej części kwiatu, który jest ważny w rozróżnieniu tylko, na jednym gatunku i w jednej formie.

Rozmnażanie: Najprostszym sposobem na rozmnażanie hoi jest pobranie świeżych sadzonek pędowych w czasie: od wiosny do połowy lata. Można robić i sadzonki powietrzne lub oddzielać materiał do sadzonkowania z co najmniej 2 do 3 węzłów odcinanych tuż poniżej liścia wychodzącego z węzła.
Należy usunąć liście u podstawy odciętego pędu, zanurzyć końcówkę w przeparcie hormonizującycm ( ukorzeniaczu) i wstawić ją w celu ukorzenienia, do średnio wilgotnego podłoża zawierające perlit, wermikulit lub w pół na pół - mieszankę - tych dwóch produktów. Użyj doniczek o średnicy 7 - 10cm. Umieścić doniczkę w zapiętej torebce strunowej z małą szparką niezbędną do wymiany gazowej.
Nie ruszaj!, aż zauważysz niewielki wzrost sadzonki (2 do 3 tygodni).

Hoje można ukorzeniać także w ciepłej wodzie i kiedy sadzonkom urosną korzenie na minimum 1,5 cm, rośliny można już wysadzać w miejsce stałe, do lekkiego podłoża. Pojedyncze liście nie stworzą nowej rośliny ... musisz mieć liście z węzła mina kawałku pędu. Uprawa z nasion jest możliwa, ale materiał siewny musi być świeży i nie wolno nigdy dopuścić do jego wyschnięcia, bo grozi to uśmierceniem sadzonek.
Maleńkie sadzonki są bardzo podatne na choroby grzybowe , które mogą zniszczyć cały pojemnik sadzonek w kilka godzin . Opryskuj swój materiał siewny fungicydem co 5 do 7 dni, do czasu, aż będą wystarczająco dojrzałe, aby przetrwać samodzielnie bez ingerencji człowieka.

Uprawa: Ponieważ w naturze, są to rośliny tropikalne, nie wymagają zimowego wypoczynku.
10 ° C ( 50 ° F) jest zimą temperaturą minimalną. Najlepiej rosną i są najszczęśliwsze w temperaturze pomiędzy 15 do 25 ° C (60 a 80 ° F ).
Preferują wilgotność na poziomie 50% i więcej .

Test oryginalny:
Marie Selby Botanical Gardens - ?hoja?
http://www.selby.org/index.php?src=gend ... ollections

**************************
pH podłoża :
Minimum pH: 6.1
Maksimum pH: 7.5


HOYE wapniolubne - rosnące na podłożach o pH zasadowym i większość z grupy Eriostemma (pH> 7,0) rosnących na wysokich koronach drzew i korzystających z wód opadowych wymywających kwasy humusowe:
Do podłoża dodajemy: dolomitu, skorupki jaj, muszelek, pumeks, etc.
i podlewamy twardą wodą ( najczęściej z kranu):

- aff. albiflora
- ariadna
- caudata
- calycina
- carnosa i compacta ( do 7,5 pH)
- cumingeana
- curtisii
- densifolia
- gonoloboides/diversifolia ( korzenie często wrastają w koralowce)
- imperialis
- kenejiana
- mindorensis
- meredithii/callistophylla
- myrmecopa
- paziae
- sussuela
- viracensis

**************
Najtańsza mnożarka i ukorzeniarka, do samodzielnego wykonania.

Potrzebne materiały:
- kuweta fotograficzna lub inny pojemnik z twardego tworzywa
- kabel grzewczy, terrarystyczny ( jest wodoodporny)
( przy kablach o większej mocy, także termostat mechaniczny)
- klej wodoodporny lub pistolet z wkładem klejowym
- keramzyt

Do suchego pojemnika przyklejamy punktowo kabelki, zasypujemy keramzytem i zalewamy wodą,
by zwiększyć wilgotność powietrza.
Potem, ustawiamy rośliny i włączamy kabel do prądu.



W tym przypadku, zastosowałam kabel grzewczy 15 W,
dający temperaturę podłoża w doniczkach ok. 22 - 24 C.
Długość kabla- 150 cm, w sam raz wystarczyła na rozłożenie go w kuwecie ogrodniczej 35x 50 cm.
Koszt całkowity użytych materiałów - ok.30 - 40 zł.


Teren geograficzny Azji południowej, skąd pochodzi większość hoy


Hoje wymagające stale wilgotnego ale przepuszczalnego podłoża
(podłoże nie możne nigdy przeschnąć, bo grozi to ciężką chorobą lub śmiercią rośliny!)

Hoje te pochodzą najczęściej z obszaru monsunowego i podzwrotnikowej dżungli,
gdzie wilgotność powietrza oscyluje wokół 80-90%.

- calistophylla
- deykei
- incarssata
- finlaynsonii
- mitrata
- multiflora i javaica
- nummularoides
- odorata
- serpens
Awatar użytkownika
hanka55
Przyjaciel Forum - gold
Przyjaciel Forum - gold
Posty: 10357
Od: 19 sty 2008, o 15:30
Opryskiwacze MAROLEX: więcej niż 1 szt.
Lokalizacja: z zimnych gór Małopolski
Kontakt:

Re: Hoja

Post »

Teren geograficzny Azji południowej, skąd pochodzi większość hoi


Hoje wymagające stale wilgotnego ale przepuszczalnego podłoża
( podłoże nie możne nigdy przeschnąć, bo grozi to ciężką chorobą lub śmiercią rośliny!)

Hoje te pochodzą najczęściej z obszaru monsunowego i podzwrotnikowej dżungli,
gdzie wilgotność powietrza oscyluje wokół 80-90%.

- calistophylla
- deykei
- incarssata
- finlaynsonii
- mitrata
- multiflora i javaica
- nummularoides
- odorata
- serpens
Awatar użytkownika
hanka55
Przyjaciel Forum - gold
Przyjaciel Forum - gold
Posty: 10357
Od: 19 sty 2008, o 15:30
Opryskiwacze MAROLEX: więcej niż 1 szt.
Lokalizacja: z zimnych gór Małopolski
Kontakt:

Re: Hoja - spis linków, opisy problemów

Post »

Wikipedia: Zalecenia dotyczące nazewnictwa biologicznego i systematyki

hoja carnosa i Hoja carnosa; hoja subquintuplinervis i Hoja caudata

NIE: hoja Carnosa, Hoja Bervialata, itp.

Zalecenia szczegółowe

Szczegóły nazewnictwa biologicznego opisują specjalne kodeksy nomenklatury zoologicznej (Metazoa i część Protista), botanicznej (rośliny, fotosyntetyzujące Protista i grzyby), bakterii, wirusów, roślin uprawnych. Poniżej zamieszczono jedynie krótkie streszczenie, dostosowane do rzeczywistości polskiej Wikipedii.

- Naukowe nazwy taksonów pisać wielką literą (np. Hominidae, Asteraceae), a polskie nazwy zwyczajowe ? małą (np. człowiekowate, astrowate).

- W tekście artykułów stosować (tam, gdzie jest to możliwe) polskie nazwy zwyczajowe. Ułatwia to odbiór tekstu, zwiększa jego czytelność, daje szansę zrozumienia zagadnienia również niefachowcom.

- Po nazwach zwyczajowych dobrze jest umieścić nazwy naukowe; nie trzeba tego robić tam, gdzie nazwa zwyczajowa jest linkiem do oddzielnego artykułu (np. człowiek i inne człowiekowate, ale człowiek współczesny: Homo sapiens i inne człowiekowate, np. H. habilis, H. erectus).

- W odniesieniu do zwierząt używać czcionki wyróżniającej {w wypadku Wikipedii kursywy (pisma pochyłego)} dla nazw rodzajowych i gatunkowych, czyli taksonów w randze rodzaju, podrodzaju, gatunku i podgatunku[1].

(..)

- Nazwy odmian uprawnych (kultywarów) należy pisać normalną czcionką, ujmując w pojedynczy cudzysłów (np. Betula 'Hoseri'), nie należy poprzedzać ich skrótem cv., ani dodawać nazwiska autora.

- Nazwy mieszańców zgodnie z wymaganiami Międzynarodowego Kodeksu Nomenklatury Botanicznej oznaczane są znakiem mnożenia ×, a nie literą x. Przykład poprawnego zapisu: Aconitum ×pawlowskii Mitka & Starm?hl.

- W wypadku wielokrotnego powtórzenia nazwy rodzajowej (np. przy wymienianiu kilku gatunków jednego rodzaju) w jednym artykule i zaraz po sobie stosować skrót tej nazwy (np. Homo habilis, H. sapiens).
jeśli jednak obok Homo habilis i H. sapiens umieszczamy inny gatunek z nazwą rodzajową zaczynającą się na "H", np. Hylobates concolor (gibon czarny), to lepiej zostawić pełne nazwy gatunku, unikając niejasności.
Nigdy nie piszemy Homo sapiens czy Homo habilis itp. z małej litery (czyli homo sapiens czy homo habilis), to poważny błąd, spotykany czasem np. w tekstach archeologicznych.

- Polska nazwa zwyczajowa rodziny powinna mieć końcówkę "-ate". W nazewnictwie zwierząt (np. systematyce ptaków) część systematyków odrębnie nazywa rodziny monotypowe (tworzone przez jeden rodzaj), stosując nazwę rodzajową w liczbie mnogiej. W Wikipedii zalecamy stosowanie zapisu z końcówką "-ate".
Zobacz też: dyskusja.

- Jeśli po nazwie gatunkowej dodajemy nazwisko lub skrót nazwiska autora opisu gatunku oraz datę i źródło publikacji, to nie jest obojętne, czy ta dodatkowa informacja jest w nawiasie, czy bez, czy jest oddzielona przecinkiem itp.; dla uniknięcia pomyłek najlepiej przepisać ją z wiarygodnego źródła w takiej postaci, w jakiej została tam zamieszczona. (Nazwisko autora z datą umieszcza się w nawiasie wtedy, kiedy przynależność rodzajowa gatunku była zmieniana w stosunku do pierwszego opisu. W nomenklaturze botanicznej za nawiasem pojawia się nazwisko tego, kto dokonał zmiany uznanej dziś za właściwą.) Przykłady pełnych nazw naukowych botanicznych wraz z cytatami (zwróć uwagę na konwencję typograficzną - znaki przestankowe, użycie kursywy):

Rosopsida Batsch, Dispos. Gen. Pl. Jenens.: 28. 1788 (klasa)
Myrtales Rchb., Bot. Damen: 475. 1828. (rząd)
Epilobium L., Sp. Pl. 347. 1753 (rodzaj)
Rubus henrici-egonis Holub, Folia Geobot. Phytotax. 26: 334. 1991. (gatunek)
Rubus nessensis Hall, Trans. Roy. Soc. Edinb. 3: 20. 1794 subsp. scissoides H. E. Weber Gatt. Rubus nordwestl. Eur.: 108. 1973. (podgatunek)
Juniperus virginiana L. 'Skyrocket' (kultywar)[/center]
(..)
Przypisy

1. International Commission on Zoological Nomenclature Appendix B General Recommendations, pkt. 6. "The scientific names of genus- or species-group taxa should be printed in a type-face (font) different from that used in the text; such names are usually printed in italics, which should not be used for names of higher taxa."

2. Aktualny Kodeks Nomenklatury Botanicznej (dostępny na tej stronie), podobnie jak poprzednie edycje, nie reguluje formalnie kroju czcionki w zapisie nazw naukowych lecz jedynie zaleca stosowanie zapisu kursywą wszelkich rang taksonomicznych roślin, glonów i grzybów (tak też zapisywane są wszystkie te taksony w publikowanej wersji kodu, z wyjątkiem kultywarów):
Preface: As in the previous edition, scientific names under the jurisdiction of the Code, irrespective of rank, are consistently printed in italic type. The Code sets no binding standard in this respect, as typography is a matter of editorial style and tradition not of nomenclature. Nevertheless, editors and authors, in the interest of international uniformity, may wish to consider adhering to the practice exemplified by the Code, which has been well received in general and is followed in a number of botanical and mycological journals.
http://pl.wikipedia.org/wiki/Wikipedia: ... ystematyki
Zablokowany

Wróć do „Rośliny DONICZKOWE, balkonowe, egzotyczne, tarasowe. Diagnostyka, identyfikacja, porady”