
hoja longifolia - uchodzi za najbardziej zimnolubną z odmian tego gatunku.
Znaleziono ją minn. w Himalajach indyjskich,Birmie, Nepalu, Pakistanie, Chinach i w Tajlandii
na wysokości 4500 do 5000 m n.p.m ( Polskie Rysy mają 2499 n.p.m.).
Spokojnie znosi średniodobową temperaturę w granicach 8-10 C, a sporadyczne + 3 C,
także nie powoduje u niej uszkodzeń.
Ma ciemnozielone,lewkko owalne i długie na 10 cm liście o szerokości 2 cm, wyrastające równolegle i prosto z cieniutkiego, zielonego pędu. Unerwienie jest niewidoczne a krawędzie liścia są zielone, gładkie i proste. ( Podobna do niej shepherdii ma ciemniejszą krawędź liścia i koślawy/ załamany ogonek). Osiąga kilka metrów długości.
W naturze kwitnie w ciepłym, górskim maju, a mocno kosmate, czysto białe lub leciuchno różane kwiaty mają bardzo intensywny zapach ( wabiący nieliczne owady do zapylania).
Formą czystto hodowlaną jest chińska krzyżówka, sprzedawana pod nazwą hoja longifolia CHINA BEANS.
hoja kentiana/ wayetti/ angustifolia - występuje w ciepłym klimacie południowo-wschodniej Azji, Filipin, Indii i Birmy. Liście długie, ciemnozielone, o wymiarach ok.11 x 1,5-2 cm mają wyraźny, ciemny margines na brzegach ( od czerwieni, aż do burgundowego brązu) .
Kwitnie przez cały rok na różowo lub czerwono, bo w tamtym ciepłym i wilgotnym klimacie, nie wchodzi w okres zimowego spoczynku.
Kultywar o mocno czekoladowych krawędziach występuje pod handlową nazwą hoja Laxifolia.
hoja kentiana/wayetti i hoja longifolia ( po lewej)

hoja kentiana i wayetti

hoja shepherdii jest bardzo podobna do longifolii i przez niektórych badaczy, uważana za podgatunek lub formę tożsamą.
Znaleziona w wyższych partiach Indii ( 1000-3000 n.p.m.) , w południowych Chinach i na Tajlandii.
Jest to więc roślina bardziej ciepłolubna niż wysokogórska longifolia.
Jej ciemnozielone liście są grube i mięsiste, a ich forma wskazuje na przystosowanie rośliny do kumulacji wody w tkankach. Dłuższe i węższe, od liści longifolii, lekko stulone do wnętrza, przypominają pękniętą łuskę fasoli. Ogonki liściowe odchodzą od łodyg w sposób " nieporządny" tworząc pogięte kolanka.
Kwitnie chętnie, zawsze na tych samych szypułkach, które pojawiają się na końcach nowych łodyg, w pachwinach starych liści i na bezlistnych częściach starych łodyg.
Kwiaty są małe, w kolorze bieli i delikatnego różu, pojawiają się w baldaszkach szerokości ok. 5 cm.


Kultywary handlowe:
H. cv. Shepherdell jest krzyżówką H. carnosy x H.shepherdii
12cm długości liścia, szerszego niż CV Minibelle, jasnoróżowe kwiaty w skupionych/ciasnych kwiatostanach.
H. cv.Mini Belle jest krzyżówką H. carnosy x H.shepherdii ;
cienkie liście długości 10 cm , różowe kwiaty, czerwone korony, chętnie kwitnie.